The boy that stole my heart •Voltooid•

Chapter thirty-one

Jasper

Het was een paar dagen later. Jacob en ik waren nu officieel ingetrokken in het nieuwe huis.

We hadden besloten om het toch nog even uit te stellen omdat we uiteindelijk vonden dat het toch wat te snel ging. Maar na een paar dagen woonden we er al en we gingen nu samen met de groep naar de club om het te vieren.

We zouden hier verzamelen om vervolgens met z’n allen naar de club te gaan.

Toen iedereen er was vertrokken we.

Ik liep samen met Jake voorop omdat ik de enige was die vanaf hier de weg naar de club wist.

Na 15 minuutjes waren we aangekomen, we lieten ons ID zien en mochten naar binnen.

‘Oké guys, je mag doen wat je wil maar om half 2 verzamelen we allemaal voor de club.’ Sprak ik af met de rest.

Iedereen knikte en we besloten om eerst een drankje met z’n allen te doen.

Deze club was van Wesley z’n ouders dus wij mochten allemaal boven in het vip gedeelte zitten.

Wesley was samen met Sem shotjes aan het halen beneden, wij waren met de rest naar boven gegaan.

Terwijl we wachtten op Wesley en Sem leunde ik een beetje tegen Jake aan.

‘Kun je geloven dat we nu eindelijk een plekje voor onszelf hebben?’ Fluisterde ik met een glimlach en hij knikte met een halve glimlach, halve grijns.

‘Ja, niemand stoort ons nu tijdens seks.’ Grijnsde hij en ik verstopte snel mijn rode gezicht in zijn trui.

Allison, die het blijkbaar had gehoord/gezien, barstte in lachen uit naast mij en ik hoorde Liz vragen wat er aan de hand was.

Allison kwam niet uit haar woorden doordat de tranen over haar wangen rolden, maar voor de zekerheid sloeg ik toch nog even snel mijn hand voor haar mond.

‘Niks niks.’ Zei ik snel en Liz knikte met een wenkbrauw opgetrokken, duidelijk makend dat ze het niet geloofde.

Ik zuchtte opgelucht toen Wesley en Sem eraan kwamen met de drankjes en mij uit deze ongemakkelijke situatie redden.

We namen allemaal een shotje, sloegen ze tegen elkaar aan waarna we proost riepen en de scherpe alcohol achterover gooiden.

Het brandende gevoel in mijn keel was niet te missen, maar ik vond het heerlijk en gooide een nieuw shotje achterover.

‘Come babe, we’re gonna dance.’ Fluisterde Jacob in mijn oor.

Ik knikte blij en samen liepen we naar beneden.

We gingen op de dansvloer staan en ik ging helemaal los.

Tijdens het dansen kwamen er mensen van de club naar ons toe. Wesley zijn pa had gezegd dat wij speciale gasten waren dus de clubmedewerkers brachten drinken naar ons.

Na veel gedanst en gedronken te hebben, werden we opgehaald door Sem met de mededeling dat er boven een shot rondje kwam.

Jake, die duidelijk meer dan mij had gedronken, wenkte mij dat ik naar boven moest gaan.

Vragend keek ik hem aan, maar algauw had ik door wat hij bedoelde toen hij even naar de wc's wees.

Ik knikte en liep mee met Sem.

Na 10 minuten, en ook wel een paar shotjes, was Jake er nog steeds niet.

‘Komt Jacob nog?’ Vroeg Sem. Ally keek op.

‘Ja. Waar is die gast eigenlijk?’

‘Die ligt waarschijnlijk ergens op de vloer in de wc’s. Hij was best dronken.’ Lachte ik waarna ik opstond.

‘Ik ga hem even zoeken, iemand die zich aanbiedt om me te helpen?’ Vroeg ik en Jesse stond op.

‘Thanks man.’ Zei ik waarna we samen naar beneden liepen.

Ik bleef even een paar trap treden hoger staan om te kijken of ik hem zag, maar geen succes.

‘Zie je hem?’ Jesse schreeuwde het naar mij in een poging om over de muziek te komen.

Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, laten we maar even bij de wc’s kijken.’ Stelde ik voor en hij knikte.

We baanden ons een weg door dansende en zwetende mensen door en kwamen toen uit bij de wc’s.

Ik opende de deur en we liepen naar binnen.

Er was niemand, maar er was wel een deur op slot, dus ik wachtte gewoon even of Jake er uit zou komen.

Na een paar minuten, ja ik heb daar echt een paar minuten gezeten, werd het slot omgedraaid en kwam er een onbekende jongen uit.

Ik zuchtte even. Heb ik hier dus voor niks gestaan.

Ik draaide me om, om weg te lopen, maar Jesse hield me tegen en wees naar iets achter me.

Met gefronste wenkbrauwen draaide ik me om, om te zien dat dat dat iets niet iets was, maar iemand.

Uit hetzelfde hokje als die onbekende jongen net kwam nog een jongen uitlopen en dat was niemand minder dan Jacob, míjn Jacob, zonder shirt en zijn haar door de war.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Ik weet het, het is alweer 2 maand geleden, maar ik had gewoon geen inspiratie meer. Vannochtend zat ik in de trein muziek te luisteren en ineens kwam er zo'n vet sad nummer en ik had ineens helemaal een idee voor het verhaal. Jep, drama is coming. Im sorry

XMarlène