MAFYA....

Miniğim..

Sabah hep ilk kalktığımda yaptığım ilk şey okula hazırlanmak olurdu. Ama şuna bakın ki şuan bir mafya bozuntusunun evinde esirdim. Buradan nasıl kurtulacağım hakkında ne yazık ki en ufak bir fikrim yoktu. Yataktan yavaşça kalktım ve kapıya doğru yöneldim. Kapının kolunu aşağı indirdim. Ve açıldı. Kafamı koridora doğru uzattım. Hiç ses yoktu. Yavaş adımlarla koridorun ucunda ki merdivenlere yöneldim. Adımlarımı yavaşlatarak inmeye başladım. Ve çok geniş bir salonun içinde buldum kendimi. Hemen yanında koca bir mutfak . Sanırım saraydayım. Salonda ilerlemeye başladım. Ve sonunda dış kapıyı buldum. Lütfen açık ol. Ah hayır kilitli.

''Bir yere mi gidiyordun ?"

Korkuyla arka mı döndüm. Yağız alayla gülümseyen suratı ile bana bakıyordu.

"Ben ben çok bunaldım. Hava almak istemiştim."

"Terasa çıksaydın ya."

Dedi. Ve bana yaklaşmaya başladı. Geri adım atamıyordum. Çünkü zaten duvarın dibindeydim.

"Teras mı teras mı vardı ben görmedim."

Aptal miray koskocaman saray gibi bir evde teras olmaz mı hiç ?. Yağız tam karşımda durdu.

"Kaçmaya çalıştığının gayet iyi farkındayım miray"

"Ben-"

Sözümü kesen dudaklarima değen parmakları oldu. Dudakları olsaydı ilk öpücüğüme elveda derdim.

"Benden bu güne kadar hiç kimse kaçmadı. Ve sen hiç kaçamazsın. O yüzden kaçmaya çalışıp kendini yorma."

Derin bir nefes aldım.

"Pekâlâ kaçmaya çalışmam. Ama lütfen sende özgürlüğümü alma benim elimden okuluma gideyim. Zaten son senem. Bırak gideyim."

Bu adamdan kaçamayacağımı anlamıştım. Bari okula gitmeme izin versin. Umutla ona bakıyordum.

"Olmaz öyle şey."

Diyip merdivenlere yöneldi. Hemen önüne geçtim.

"Yağız kaçmıcam ne olur bırak gideyim okuluma lütfen."

Gözlerim dolmuş, ağlama noktasına gelmiştim.

"Eğer kaçmaya çalışırsan.."

"Hayır hayır kaçmıcam."

Yağız gözlerime baktı uzunca.

"Şey benim kıyafetlerim evde kaldı da."

Gözlerime o kadar uzun bakması beni huzursuz etmişti.

"Biz de gider alırız. Git ve hazırlan."

Dedi soğuk çıkan sesiyle. Hızlıca yukarıya çıktım. Odama girip.. Odam mı ? Ne ara sahiplendim böyle. Ah neyse dolaba yönelip pantalon ve kazak çıkardım. Hemen giyip aşağı indim.

"Ben hazırım."

Diyip bağırdım. Ne diye bağırıyorsam. Yağız Zaten tam karşımda. Ah miray.

"Sağır değilim miniğim."

Dedi gülmemek için kendini zor tutan bir sesle. Hey bu böyle çok tatlı. Kafamı iki yana sallayıp saçma düşüncelerden aldım kendimi. Beni kaçıran adamın hakkında düşündüğüm şeye bak.

"Ne düşünüyorsun sen öyle ?"

Yağız meraklı gözler ile bana bakıyordu.

"Hiç bir şey düşünmüyorum. Dalmışım."

"Peki. Hadi düş önüme sevgilim."

Sevgilim mi ?.

"Ben senin sevgilin değilim."

Dedim bir çırpıda. Yağız elimi tuttu ve kapıyı açarak beni dışarı çıkardı. Derin bir nefes aldım. Oh be dışarısı kadar güzel bisi yok.

"Sen benim sevgilimsin miray. Daha sonra da karım olacaksın."

Dedi ve beni arabanın ön koltuğuna oturttu. Ne demişti o karım mi demişti. Ah ben ne biçim bataklığa düştüm böyle hadi çık çıkabilirsen.

****

Evin önünde durdurdu arabayı yağız. Arabadan inip eve yaklaştım. Allahtan annem teyzelemlerin yanına gitmişti. Yurt dışında kalıyorlardı.

"Açsana kapıyı miray ."

Dedi yağız sabırsız bir sesle. Kapıyı açıp içeri girdik. Ev bıraktığım gibiydi. Temizdi. Kutu gibi bir evim vardı. Zaten tek ben yaşıyordum.

"Hadi al kıyafetlerini de gidelim."

Kafamı 'Tamam' anlamında sallayıp odama girdim. Okul kıyafetlerimi giydim ve kendi günlük kıyafetlerimi valize koydum. Çıkmadan önce son kez baktım odama. İç çekip yağızın yanına gittim.

Yağız kanepede oturmuş süslü saati inceliyordu. Beni fark etmesi için öksürdüm.  Yağız kafasını çevirip bana baktı. Ayağa kalkıp yanıma geldi. Gözleri eteğime kaydı. Gülümsedi.

"Aferin."

Dedi. Hiç bişi anlamadım.

" Ne ?"

"Eteğin kısa olsaydı. O eteği yırtar atardım miray."

Yapar mıydı ?. Evet yapardı.

"Gidelim mi artık ?"

Dedim.

"Tamam."

Diyip evden çıktık. Son kez baktım evime.

İç çekip bindim arabaya. Yağıza baktım oda bana baktı. Elimi tuttu ve öptü.

"Bana güven miray benim yanımda çok mutlu olacaksın miniğim."

Yanaklarımin domates gibi olduğunu çok iyi farkındaydım. Yağız yanaklarıma bakıp güldü. Ve arabayı son sürat sürmeye başladı. Ben niye kızardım ki böyle ?.

Selam wattpadin güzel insanları. :) Daha fazla bekletmemek için yayinladim. Umarım beğenirsiniz. Lütfen bol bol wote yapın. Sizleri seviyorum. Sevgiyle kalın. ;)