MAFYA....

YAĞIZ KAYRA...

Genç adam şapkasını örttü soğuk yüzüne vuruyordu ama takmıyordu hiç bir şeyi takmadığı gibi. Issız sokakta tek başına yürüyordu. 

'Şşş sessiz ol minik fare.'

Kaşlarnı çattı genç adam ve sesin olduğu yöne yürümeye başladı. Sesler yaklaştıkça anlaşılıyordu.

'B-Bırak B-Beni'

Sonunda seslerin olduğu yere gelmişti. 

'Çok eğlenicez.'

Genç adam adamın kızın yanağını öpmesini izledi. Daha sonra sırıttı ama bu sırıtma birazdan çıkacak olan vahşetin habercisiydi.

'Baksana bi'

Adam kızın boynundan kafasını kaldırıp baktı. 

'Sen kimsin lan ?!!'

'YAĞIZ KAYRA'

Dedi kendinden emin bir sesle.

Adam o an kızı yere attı. Ve koşmaya başladı. Yağız telefonunu çıkarıp emiri aradı.

'Düşün peşine.'

O an yağız tek değildi gizlenmiş korumaları yanındaydı. Genç kız yerden kalktı ve yağızın yanına geldi.

'Ben teşekkür ederim.'

Yağız bir süre kızın deniz mavisi gözlerine baktı. Sonra kendini toparlayıp sert duruşuna geri döndü.

'Teşekkür etme.'

'Ama siz beni kurtardınız.'

Dedi çegingence.

'Teşekkür edeni sevmem ama nedense seni sevdim.'