MAFYA....

"Benden Kaçamıcağını söylemiştim."

Yağız arabayı okulun yakınına bir yere park etti.

"Teşekkürler."

Dedim tam inecektim ki kolumdan tuttu ve beni durdurdu.

"Sakın bir arkadaşına hiç bir şekilde bu yaşadıklarından bahsetme."

Öyle sert bakmıştı ki kafamı sallamakla yetindim.

"Dönüşte tekrar gelir alırım seni."

Arabadan indim. Ve yağız gaza basıp gitti.

Okulun içine girdim . Selime ne diyecektim ne yalan söylicektim. Derin bir nefes aldım. Sınıfa girdim. Selim daha gelmemişti.

Kafamı sıraya koydum.

"Miray!."

Kafamı kaldırıp bana bakan selime baktım.

"Selim."

Selim kızınca baktı bana daha sonra yanıma oturdu. Daha kimse gelmemişti.

"Neredeydin sen he."

Çok sinirliydi. Haklıydıda.

"Ben evdeydim."

Selim sinirle yumruğunu sıraya vurdu.

"Bana hemen gerçekleri anlat. Eve geldim ama yoktun."

Derin bir nefes aldım. Selime anlattım herşeyi. Ağzı açık bir şekilde bana bakıyordu.

"Kim lan bu adam ?"

Diyip ayağa kalktı.

"Mafyaymış."

Dedim kısık çıkan sesimle.

"Yürü gidiyoruz."

Dedi ve kolumdan çekmeye başladı.

"Selim dur nereye ?."

Selim durdu.

"Polise."

Selim tekrar yürümeye başladı.

"Olmaz."

Diyip durdum.

"Ne demek olmaz ?!"

"Selim o çok güçlü her köşede adamları var polise gidemeyiz."

"Allah Kahretsin."

Zil çalmıştı. Öğrenciler sınıfa girmeye başlamıştı.

"Yürü gidiyoruz."

"Ah yine nereye ?"

"Benim evime gidiyoruz orda saklanıcaksın. Daha sonra yurt dışına gidicez. Meryem teyze nereye gitmişti ?."

"İzmire."

Okuldan çıkmıştık bile. Umarım her şey istediğimiz gibi olurdu.

Selim arabayı getirdi ve bindik.

****

Yağızın ağzından..

Bardağı masaya bıraktığım an kapım çalındı.

"Gir."

Dedim sert sesimle. Emir girdi içeri. Yüzü bir tuhaftı.

"Yağız bunları dinlemelisin."

Ses cihazını bana verdi. Mirayın çantasına atmıştım. Her şeyi kontrol altına almıştım.

"Dinleyelim bakalım."

***

Mirayın ağzından.

"Sade mi yoksa şekerli mi ?"

Diye sordum selime.

"Şekerli miray."

Kahveleri yapmaya başladım. İyi ki vardı selim. Uçak biletlerini almıştık.  Kahveleri yapıp tepsiye koydum.

"Buyrun şekerli kahveniz."

"Sağol canım."

Diyip güldü selim. Kahvelerimizi yudumlamaya başladık.

***

"Hemen o herifin ev adresini bulun bana."

Öyle bir bağırmıştım ki emir bile şaşırmıştı.

"Evin adresini aldım."

Elinde ki kağıdı bana verdi. Adres yazıyordu. Seni doğduğuna pişman edicem selim.

***

Kahvelerimizi içmiş oturuyorduk. Sessizdik. Bu sessizliği kapı sesi bozdu.

"Birini mi beliyordun.?"

Selim 'Hayır anlamında başını salladı. Ve kapıyı açmaya gitti.

Aman Allahım. Yağız.

Yağız selime bir yumruk attı. Selim yere düştü.

"Seliiim.!"

Yağız yanına geldi ve beni kendine çekti.

"Benden kaçamıcağını söylemiştim."

Gözlerimden yaşlar sicim gibi akıyordu.

"Bırak lan miray'ı."

Selime baktım. Burnu kanıyordu. Yağız bir kez daha tekme artı karnına selimin.

"Yapma vurma ona."

Yağız bana baktı. Ve ardından selime baktı.

"Bana bak selim efendi . İster polise ister başka yere. Miray benim. Onu kimselere vermem."

Yağız kolumu tutup beni dışarı çıkardı. Sertçe gözlerime baktı alaycı bir gülüş taktı yüzüne.

"Bursa da bizi çok güzel bir hayat bekliyor sevgilim."

Merhaba :) O güzel oylarınız beni çok mutlu ediyor. Umarım bunu da beğenmişsinizdir.