A-wolf

H5: Verbeeldingen

Hoofdstuk 5: Verbeeldingen

"Laten we het maar niet meer hebben over A-wolf" Zei Anna nu weer angstig "ik kijk even of mijn telefoon toevallig weer bereik heeft".

Natuurlijk had Anna geen bereik maar toen ze haar telefoon uit haar zak haalde zat er een kleverige groene smurrie aan vast geplakt. Anna gaf een gil en liet haar telefoon hard vallen op het mos dat doorweekt was van precies dezelfde groene smurrie.

"Ahhhhh" gillend probeerde Anna de smurrie van haar handen af te halen maar het was ineens weg en haar handen waren gewoon helemaal schoon. Haar telefoon zat ineens weer in haar zak en Ank keek haar verward aan.

"Wat gil je nou?" Ank keek ongerust maar ook heel verward.
"Nee niks" vertelde Anna Ank nog een beetje in shock. Ze was niet van plan te vertellen wat ze net dacht te hebben gezien. Ze leek wel gek!
"Ja ja, jij gaat echt niet om niks gillen" Ank was een beetje boos omdat Anna haar de waarheid niet vertelde.

Geen antwoord.
"Damn, Anna vertel het me nou ik zal je heus niet uitlachen ofzo." Even viel er weer een stilte waarin Anna goed nadacht wat ze ging zeggen. Hetgene wat ze ging zeggen moest geloofd kunnen worden en Ank moest er niet te lang over door kunnen gaan.
"Ik dacht dat ik op een slang stapte" zei Anna "alleen het was een slak die ik kapot trapte."
"Er zijn hier echt geen slangen, hoe kan je er dan een verbeeld hebben?" Ank deed haar best om Anna te geloven maar dit was niet erg geloofwaardig.
"Dat heb ik niet verbeeld" Anna had wel verwacht dat Ank al had opgemerkt dat de mist voort zo hoog en dik was dat je helemaal niet zag waar je liep.
"Door de mist zie ik helemaal niks" legde Anna toen uit.
"Ow ja, de mist" een beetje verward keek Ank, en Anna had geen idee waarom.
"Ja de mist" verbaasd maar ook geïrriteerd was de reactie van Anna.
"Sorry ik ben echt even vergeten dat we waren verdwaald" gaf Ank toe "Ik was zo bezig met die mythe en jou bang maken." Ank keek beschaamd naar haar voeten, ook al kon ze die helemaal niet zien. Anna slaakte een zucht.
"Maakt niet uit Ank." Anna had hier ten eerste helemaal geen zin in en ten tweede wilde hier zo snel mogelijk weg.
"Als jij nou even kijkt of je verbinding hebt dan doe ik dat ook. Zo niet, dan lopen we die kant op."