A-wolf

H16: Bezeerde ogen

Hoofdstuk 16: Bezeerde ogen

Anna sloeg rechts af bij de volgende splitsing en die daarna sloeg ze links af. Hierna moest ze weer een keer rechts en daarna twee keer links.

De weg herinneren en dus de goede splitsingen weten was geen probleem voor Anna, ze was die route zó vaak weer terug naar huis gefietst, bijna altijd blij! Wat wel een probleem was, een groot probleem, was dat Ank steeds dichterbij kwam, nu nog ongeveer 10 meter achter Anna.

En Anna was uitgeput ze voelde alsof ze niet meer kon maar ging toch door. Haar plan was ook niet bepaald waterdicht want als ze hier uit zou komen zou ze alsnog het bos uit moeten komen, en hoe ze dat ging doen? Ze had nog geen één idee.

Anna probeerde dingen te vinden in de grotten, bepaalde obstakels die ze zou kunnen gebruiken om A-Wolf te vertragen.

Dit was alleen super moeilijk omdat Anna heel hard rende, haar donkerblonde haren wapperde in haar gezicht en haar grijze vest begon van haar middel af te glijden.

Toen Anna dat opmerkte had ze opeens een goed idee. Ze kon haar vest gebruiken om Ank te vertragen. Ze knoopte hem los, zonder nog even na te denken en liet hem als een lint boven haar hoofd vliegen. Nadat het vest in een lijn op de wind lag liet ze hem los en begon als een gek verder te rennen.

Omdat het vest zoveel snelheid had gekregen vloog het richting Ank en uiteindelijk raakte het Ank's mooie gezichtje met een stukje van de rits in haar mooie groene ogen die jammer genoeg wagenwijd open stonden.

"Aarggghhh" riep Ank hard nadat de pijn haar raakte.

"Tering zooi, die stomme rits van jouw is in mijn ogen gevlogen" schold Ank grommend van de pijn "shit shit shit, ik weet echt niet of ik nog kan zien!"

Ank was inmiddels aan het joggen omdat ze zoveel bezig was met haar bezeerde ogen en Anna was nu 20 meter van haar af. Dat was ver maar door de echo die de grotten veroorzaakte hoorde Anna elk woord dat Ank daarnet gezegd had. Een schuldgevoel drong door Anna 's aderen. Hoe kon ze zoiets gemeens doen bij haar aller beste hartsvriendin?

Hoe meer schuld Anna voelde hoe langzamer ze begon te lopen. Ze hoorde Ank achter haar kreunen en een traan rolde langs Anna's wang.

Anna beet op haar tanden en veegde de traan met de rug van haar hand ruw weg. Ze begon harder te rennen dan ze deed voorheen en ging voor haar eigen veiligheid, haar eigen leven en haar eigen familie. Hoeveel ze ook van Ank hield en hoe hard ze haar beste vriendin ook zou gaan missen, Anna zou hier uitkomen zonder enige twijfel.