A-wolf

H7: Grommen

Hoofdstuk 7: Grommen

Ank en Anna liepen natuurlijk verder in dezelfde richting en dus ook naar het diepste punt van het bos.

Ank heel haar kleren zaten vol met modder en haar haren zaten helemaal door elkaar. Integendeel tot Anna die zag er nog bijna hetzelfde uit, maar ja die had ook geen lagen make-up op haar gezicht gesmeerd, haar haren zaten dan ook gewoon in een paardenstaart en ze had oude (en niet witte) kleding aan die al vies was van tevoren.

Opeens greep Ank naar de dichtbijzijndste boom, omdat ze bijna omviel en ze klampte zich eraan vast.

"Wow, Ank gaat het wel" zei Anna bezorgd.
"Uhmm, ja ik voel me alleen een beetje duizelig en moe" hakkelende Ank.
"Dit gaat echt niet goed meer we moeten zo snel mogelijk uit dit bos zien te komen" Anna zuchtte en keek Ank rustig maar moe aan.

De meisjes checkten hun telefoons even met natuurlijk dezelfde uitkomst en liep en daarna in een rep tempo door. Ank struikelde nog een paar keer maar stond daarna met de hulp van Anna meteen weer op.

"Ank, ik moet echt heel nodig pissen" gaf Anna eindelijk toe omdat ze het niet meer kon ophouden.
"Ik ook..." de twee meisjes keken elkaar even aan maar gaven zich toen over en zochten een boom uit.
"Gatverdamme, ik voel me nu echt smerig" klaagde Ank.
"Ik weet het maar het moest, ik kon het echt niet meer inhouden" Anna schudde het van haar af en Ank volgde haar voorbeeld, dit was op dit moment niet het belangrijkste om over na te denken, of mee in te zitten.
5 minuten later begon Ank ineens rare geluiden te maken. Ze begon te grommen als een vos die aan het wachten was totdat zijn prooi dichtbij genoeg was om aan te vallen en op te eten.

"Ank, Ank, Ank" Anna schudde Ank heftig en geschrokken door elkaar.
"Wow, wow, wat is er gebeurd?" Ank leek uit een soort van zone te komen, het was een van de engste dingen die Ank ooit had meegemaakt.
"Je begon heel raar te grommen en je keek heel raar." Hijgde Anna.
"Anna nu ben ik echt heel bang, ik ben echt heel bang, echt heel bang." Huilde Ank "ik zou willen dat dit allemaal een droom was en dat ik nu wakker wordt in mijn veilige Micky Mouse bed." Ank's blik was moe en verdrietig tegelijk maar hij was vooral angstig.
"Ank...." Anna probeerde Ank te kalmeren maar Ank was daar nog niet klaar voor.
"Ik weet dat je me nu stom vindt en dom maar ik ben ook echt heel bang voor A-wolf" Ank snikte "en vooral omdat ik daar bij die bramenstruiken een grote donker grot zie staan."