HMSS: TAMING THE HOT FARMER

Kabanata 12

Natameme na lamang si Tereesa sa deklarasyon ni Andrew. Nanatili siyang nakatitig dito maging ito sa kaniya. Awang ang bibig at gustong magsalita. Ngunit, wala siyang maisip na sabihin. Hindi ma-proseso ng utak niya ang narinig.

Did she hear him right? Gusto siya nito at balak pang ligawan? Gustong lumubo ng kaniyang puso sa narinig. But somehow, there was a bit of uncertainty that was stopping her from being happy. Hindi naman kasi ganoon kadali ang lahat. Marami siyang tinatago at mga lihim. She was a complicated person beyond repair. And she knew, sooner or later, she would leave.

Wala siyang nahanap na salita sa pahayag nito kaya hanggang sa makauwi ay tahimik lamang siya habang nakatanaw sa magagandang tanawin na kanilang nadaraanan. Mahigpit na hawak ng Andrew ang kaniyang kamay habang nagmamaneho, ngunit hinayaan niya ito. Gusto rin naman kasi niya ang pakiramdam na hatid ng pagkakandalaiti ng kanilang balat.

'Gusto mo rin si Andrew' sulsol ng mahadera niyang utak.

Yes. Gusto niya ang binata. She admitted it for a long time now. But things for them wouldn't just as easy as pie. Nangingibabaw pa rin ang katotohanang nagpapanggap lamang siya. Wala rin siyang masyadong alam dito. They were obviously two strangers trying to figure out the things between them while affection exist.

"Ayos ka lang?" putol ni Andrew sa namamayaning katahimikan.

Tumingin si Tereesa rito. Tumango. "Ayos lang."

Umiling si Andrew. Hindi naniniwala sa sinabi ng dalaga. "Ayos lang, pero hindi mo napansin na nandito na tayo sa bahay." Mas hinigpitan pa nito ang hawak sa kamay ng dalaga. "Is this about what I said earlier?" he asked, obviously curious.

Hindi naitago ni Tereesa ang saloobin. Tumango siya bilang pagsang-ayun sa sinabi ni Andrew. There was no need for her to lie since she was acting strangely. And she knew, Andrew was not dumbed to notice it. 

Napayuko siya at napabuntonghininga. "This is so fast. I am not comfortable. I guess I'm not ready." Ang totoo, natatakot siya.

"Then we will make it slow," buwelta ni Andrew nang makahuma. Wala sa bokabularyo nito ang pagsuko, dahil una pa lamang alam nitong kailangan nitong sumugal.

"I don't know if I like you too," Tereesa replied. It was a lie of course.

"Then I will make you like me." It was another words of conviction from Andrew. Ni hindi man lamang ito kumurap. Desidido itong ligawan ang dalaga.

Tereesa sighed in defeat. Naguguluhan siya kung ipagpapatuloy niya ang damdamin para sa binata. As she was seeing his eyes, she could see how determined he was. Hindi siya bulag. Hindi rin bingi. In the situation that they were in, she was the one to blame. Siya naman kasi ang nagpapanggap. Siya ngayon ang hindi makausad at makapagdesisyon nang maayos.

Hinalikan ni Andrew ang kaniyang kamay na kaniyang ikinapitlag. Napakurap siya kasabay ng pagbilis muli ng tibok ng kaniyang puso. Being with him was divine. It was pure bliss. Bagay na hindi pa niya naramdaman noon. And she didn't want to end it sooner. Gusto niyang pahabain pa ang kasiyahan. . . But how?

"Hayaan mong iparamdam ko sa 'yo kung gaano ka kaespesyal para sa akin," he declared.

It was another confession from Andrew that got  Tereesa's tongue tied. She was almost breathless. Looking at Andrew and his pleading eyes made her heart throbbed in agony. Bakit naman kasi napakakomplikado ng lahat? Hindi tuloy niya malaman kung ano ba ang dapat gawin.

Hanggang sa makalabas ng sasakyan at makauwi sa bahay na tinitirhan ay tulala ang dalaga. Umupo siya sa sofa at pansamantalang nagpahinga roon. She sighed heavily. Nakita siya ni Nanay Melba sa ganoong ayos at nilapitan. Agad na tumabi ang matanda sa kaniya at tinapik siya sa likod.