Gece Alıntısı

Şarkı önerisi :Altay - keşke aramasaydın

Okumadan önce bir vote atarsanız sevinirim...

"her an , yanı başında hissedebilirsin ."  

eğer bir cenazeye gittiyseniz , tabutta şey yazar ' her canlı bir gün ölümü tadacaktır .' doğru , hepimiz tadıcaz ama bazılarımız o kadar erken tadacak ki ... insanlar 'da hep bir , izi kalıcak . i,z genel de acı veren şeyler acı bırakır , bir şey buruk gülümseme bıraksa her zaman daha iyidir.

16 yaşındaydık , asla girmem dediğim sokağa girmiştim , aksiyon yaşamak güzel gelmişti , ama kötü haber o sokakta resmen ölüyorduk . güzeldi , karanlıktı ve ben ise sırf aksiyon yaşamak için ateşle oraya gitmiştim ... ne benzer hikayeler ama ... o gün boş bir ev gördük , telefon fenerleriyle o evin içinde gezdik , boşaltılmıştı . ev sahipleri yıktırıcaktı  bir çok demir , kenardaydı .

"gece ... o tarafa gitme güzelim..." merak ediyorum ama ? " demir var , düşersen canın yanar , canım yanar ,ölürüm .  " beni ilk sen öldürdün , gönlünde ateş . " ben senden ayrıldığımda , ölümü hissettim , sıkıntı yok ! öleceksem inşallah senin yüzünden olur da kötü hissedersin"  cidden bir ev vardı ve sadece demirler vardı , yerde . 

"gece ayağının oraya dikkat et geliyorum . "paslıydı , demir . çocuklarım olursa bir tanesinin adını demir koyacağım ' DEMİİİRR OĞLUM GEL BURAYA !' ay kendimi öyle düşünemedim .

" gece , ayağın !"  ayağımın dibin de ki demir ayağıma takılıp ,  yere düşürmüştü , acı ise çok ağır şekil de hissettiğim derecedeydi ." gece ! kanıyor !" sonrasında ise , demir belime girmişti . ilk defa o kadar acıyı hissetmiştim .  kanımın akışının her damlasını hissetmiştim . 

şimdi ise sabahı düşünüyorum , gözümü zorlanmadan açtığım sabahı , canımı yakmadan açtığım sabahı . eğer bugün böyle bir olacağını hissetseydim ... belki de daha sıkı sarılırdım buluta ... belki de cidden avanosta kalmasını isterdim . annem ve babamın ağlayışlarını duymamak için bu sabah hiç uyanmamak isterdim . sırf mirayın canı daha çok yanmaması için , mirayı geri de bırakırdım . 

araf ? araf. cennet ya da cehennem değil ! araftı , arafı hissetmek ise tarifsiz acıydı . sesleri duymak , bir şey yapamamak ! hatırladıklarım ? hayaldi . sadece ne mi hatırlıyorum ? 

" Gece kolyeni çıkar ! rüzgara odaklan ! odaklan gece ." ve sonra büyük bir ses ve etrafımız sis sardı , ne oldu ? bilmiyorum ! ama herkesin ağlama sesi ... kulaklarım çınlıyor . " bu kadar acı çekeceğini bilseydim , doğurmazdım kızım ... getirmezdim seni bu dünyaya ." annemin hatırladığım son sesiydi . sırf ben acı çekmeyeyim diye , doğmamış olmamı dilemesi ... anneme bunu yaşatan dünyaya bir şey demiyorum . 

onun gözyaşlarını hissetmekten daha acı bir şey yoktu .cidden yok . o benim yaşama , dünyaya gelme sebebimken ... ben onun ağlama sebebiydim . ateş ... özür dilerim sevgili . ama bunu bir daha yaşamak ya da sana yaşatmak istemiyorum . bir daha başlarına en ufak dert açtığımda , gideceğim!. nereye ? bilmiyorum . ama burada kalmayacağım . acı sebebi olmaktan bıktım , insanların tek uğraşları olmaktan bıktım . 

kollarım da ki sızıyı hissediyorum, beynim de ki sesleri hissediyorum , çığlıkları her şeyi hatırlıyorum . 

her saniye daha çok hatırlıyorum . 

her saniye tekrar aynı acıyı yaşıyorum.

uyanmak istiyorum ama her seferin de aynı acı oluyor , gözlerimden içeri süzülüyor acı . 

gözlerim onun gözlerini hissetmek isterken , acıyı hissediyor . 

gözlerim onların gülüşünü görmek isterken , beynim sadece çığlık ve ağlayışlarını hatırlatıyor .