🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞
Jungkook တို့အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ညသန်းခေါင်ကျော်ခဲ့ပီ....အိမ်သားတွေကိုမနှိုးတော့ပဲ အိပ်ခန်းဆီသို့တက်လာခဲ့ကြသည်....ကိုယ်စီအခန်းထဲဝင်ရန် အလုပ် Jimin ဘက်မှ စပီးအသံထွက်လာသည်....
" ခုပဲပြန်လာတယ်....ခုပဲတစ်ယောက်ထဲထားခဲ့ပြန်ပီပေါ့....တစ်ယောက်ထဲအိပ်ရတော့မှာပေါ့..."
" မဟုတ်...ဟီး...ခုမှပြန်လာတာ အခွင့်ရေးယူတယ်ဖြစ်နေမစိုးလို့...."
" ကိုယ့်ချစ်သူကိုယ် အခွင့်ရေးယူတာဘာဖြစ်လဲ...ဘယ်သူကဘာပြောမှာလဲ..."
" မသင့်တော်ဘူးလေ ကိုကို....ဟို...ဟို..."
" သိလိုက်ပါပီ....သိလိုက်ပါပီမောင်ရယ်...."
ပြောပီးအခန်းထဲဝင်ရန်ပြင်နေသော အကောင်ပေါက်လေးကို ကောက်ချီလိုက်တော့ ငိုမဲ့မဲ့မျက်နှာလေးက ပြုံးနေတာမျက်လုံးပင်မပွင့်တော့....ခြေထောက်သေးသေးလေးကလဲ ခါးထက်တွဲခိုလျက်...
" ခုပြုံးထားနော်....ခဏနေငိုရတော့မှာမို့လို့....သေချာပီလားကိုကို...."
" မေးနေစရာမလိုတဲ့မေးခွန်းပါမောင်ရယ်....မောင့်အတွက် အမြဲတမ်းအဆင်သင့်ပါ...."
အခန်းပေါက်မှအနမ်းများက အိပ်ခန်းထဲအရောက် ပိုမိုပြင်းပြင်းရှရှ....ချစ်ရသူလေးကို ကုတင်ပေါ်ချပေးလိုက်တော့ လည်ပင်းတို့ကိုလွတ်ထွက်မှာစိုးသည့်အလား ဖက်တွယ်ထားပြန်သည်.....Jungkook အနမ်းတို့ကိုရပ်တန့်လိုက်ပီး....
" ကိုကို...မောင်ကြမ်းမိသွားရင် ခွင့်လွှတ်ပါနော်...."
" yarr...မောင်...မျက်နှာတွေတောင်ပူလာပီ...အု...အွ..."
Jungkook အနမ်းတို့ကိုဆက်လိုက်ပီး လက်များကလည်း လှုပ်ရှားမှုမရပ်စေပဲ သာယာမှုပေးလိုက်တော့ ချစ်ရသူလေး၏ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းက နှာဖျားကို လာရောက်ရိုက်ခတ်သည်
နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးမှ တဖြည်းဖြည်းအောက်ဆင်းသွားလိုက်ပီး ဆွဲငင်ရာနယ်နမိတ်လေးဆီသို့ အနမ်းတို့နယ်ချဲ့မိပြန်တော့ တိုးဖွဖွညည်းသံလေးက ရူးလောက်စေသည်
" မောင်...အ့...မောင်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ...အ့...ဖယ်...ဖယ်တော့...Hyung ပီး...ပီးတော့မယ်..."
YOU ARE READING
JOURNEY TO LOVE
Romanceအချစ်ဆိုတာ အမြဲမချိုမြိန်နိုင်ပေမယ့် ခါးသက်သက်အရသာကို တကယ်ချစ်တတ်သူတိုင်း ရူးသွပ်စွဲလမ်းကြတာ လောကနိယာမတစ်ခုလို့ပြောရင် ယုံကြမလား
