Jin ဖွင့်ထားသောကော်ဖီဆိုင်လေးသည် ဆိုင်ပိတ်ခါနီးတောင် လူစည်နေတတ်သည်....ခေါင်းငိုက်စိုက်ဝင်လာသော ချစ်ရသူ ဦး ကိုမြင်တော့ Jin စိုးရိမ်သွားပီး အနားကိုအပြေးလေးသွားလိုက်တော့ ညိုးငယ်နေသောမျက်နှာနှင့် မျက်ဝန်းထဲတွင်လဲ မျက်ရည်တို့ ရစ်ဝဲနေသေးသည်
" ဦး ဘာဖြစ်တာလဲ....ဘာဖြစ်လာတာလဲဦး...စိုးရိမ်လိုက်တာဗျာ...ကလေးကိုကြည့်ပါအုံး...."
" ကိုယ်အပေါ်ထပ်မှာစောင့်နေမယ်ကလေး....ဆိုင်သိမ်းပီးမှ တက်လာခဲ့...ကိုယ်လုပ်စရာလေးတွေလဲ ရှိသေးလို့...."
" ဟုတ်...ခဏလောက်နေရင် တက်ခဲ့မယ်...ဦးညနေစာစားခဲ့ပီလား....တစ်ခါထဲလုပ်ခိုင်းလိုက်မယ်နော်..."
Namjoon ခေါင်းငြိမ့်ပြပီး ဆိုင်အပေါ်ထပ်တက်လာခဲ့ပီး စောင့်နေလိုက်သည်....ဆေးရုံကနေအားတင်းပီးလှမ်းလာသော ခြေလှမ်းများက ကလေးကိုတွေ့သည်နှင့် ခွေကျချင်လာသည်....အရာအားလုံးမေ့ပစ်ပီး ကလေးရင်ခွင်ထဲမှာပဲ ခိုနားလိုက်ချင်ပေမယ့် ခွင့်မပြုခဲ့တဲ့လောကကြီးက သိပ်ကကြိုးစုံတယ်လေ....
ခဏအကြာစားစရာများနှင့်အပေါ်ထပ်တက်လာသော ကလေးက ကိုယ့်ကိုမြင်တာနဲ့ပြုံးပြတယ်တဲ့လေ...စားစရာတွေဘေးချပီး ရင်ခွင်ထဲကိုခေါင်းတိုးပီးချွဲတတ်တဲ့ ကလေးကို ဘယ်လိုအင်အားတွေနဲ့ ထားခဲ့ရမလဲဗျာ....
" ဦး....နှလုံးခုန်တွေအရမ်းမြန်နေတယ်....ဘာစိတ်ညစ်စရာတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်နေရလို့လဲဦးရယ်..."
Namjoon ဘာမှမပြောနိုင်ပဲ ရင်ခွင်ထဲကပ်ချွဲနေသော ကလေးပေါက်လေးကို အသက်ရှူရခက်လောက်သည်ထိ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်....ဒီ့အပြင်သူဘာမှမတတ်နိုင်တော့ဘူးဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ နောက်ဆုံးအနမ်း နောက်ဆုံးအထိအတွေ့ နောက်ဆုံးချစ်ခြင်းလေးကို ရူးရူးမူးမူးထိတွေ့နေလေရဲ့....
အသက်ရှူကျပ်လာသော ကလေးက ဖယ်ခိုင်းမှ ကိုယ်ချင်းခွာပေးလိုက်သည်....မျက်ရည်များဖြင့် ဦးက တစ်ခါမှမထိတွေ့ဘူးသော နေရာများကိုပင် ထိတွေ့လာသောကြောင့် စိုးရိမ်စိတ်တို့ဖြင့် ဗျာများခဲ့ရသည်....
" ကလေး...ကိုယ်ကလေးကိုအရမ်းချစ်တယ်....ကိုယ်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲကလေးရာ....ကိုယ်ရူးတော့မယ်..."
YOU ARE READING
JOURNEY TO LOVE
Romanceအချစ်ဆိုတာ အမြဲမချိုမြိန်နိုင်ပေမယ့် ခါးသက်သက်အရသာကို တကယ်ချစ်တတ်သူတိုင်း ရူးသွပ်စွဲလမ်းကြတာ လောကနိယာမတစ်ခုလို့ပြောရင် ယုံကြမလား
