မွေးနေ့ပွဲတက်ရောက်လာတဲ့လူကုံတန်တွေခြံထဲမှာရယ်မောပျော်ရွှင်နေကြပေမယ့် ဆော့ဂျင်နဲ့သူ့အမေကတော့ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ချွေးတလုံးလုံးနဲ့အလုပ်များနေဆဲ....
"အမေ.. အခုအချိန်ထိဧည့်သည်တွေမပြန်ကြသေးဘူးလား။ သား ဗိုက်အရမ်းဆာနေပြီ။ ပြီးတော့ အိမ်နောက်ဖေးနဲ့အိမ်ရှေ့ကိုခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လျှောက်နေရတာ အရမ်းပင်ပန်းနေပြီ"
"အလုပ်များရတဲ့အထဲ အာရုံလာမနောက်စမ်းနဲ့
ဆော့ဂျင်ရယ်.. နင့်ကိုလာကူပါဆိုပြီးငါခိုင်းလို့လား။ နင့်ဘာသာနင် ဒီမှာလာကူလုပ်တာမဟုတ်ဘူးလား"
"ဪ..ဒါကတော့အမေတစ်ယောက်တည်းအလုပ်ရှုပ်နေတာကိုမကြည့်ရက်လို့ပေါ့"
"အဲ့ဒါဆိုလည်း ပါးစပ်ပိတ်ပြီး ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းပါ"
"မပိတ်နိုင်ပေါင်။ ပြောစရာရှိတာကိုတော့ပြောရမှာပဲ။ အခုလိုလူတွေအများကြီးဖိတ်မယ်ဆိုရင် အလုပ်သမားကိုလုံလုံလောက်လောက်ငှားထားပေါ့။ အခုတော့ အမေတစ်ယောက်တည်း ချက်ပြုတ်ရ၊ စားပွဲထိုးရနဲ့ ဘယ်လောက်ပင်ပန်းလဲ။ သူဌေးတွေဖြစ်ပြီး အလုပ်သမားငှားဖို့ကျတော့ ကပ်စေးနည်းနေတယ်"
နှုတ်ခမ်းလေးတွေစူထော်နေပြီး rap ရွတ်သလိုပြောနေတဲ့ ချစ်စရာ ဆော့ဂျင်လေးကို ချစ်စနိုးနဲ့ကြည့်လိုရင်း ချစ်ခြင်းများစွာဖြင့်ငယ်ထိပ်ကိုအားရပါးရခေါက်လိုက်သည်။
"ဒေါက်"
"အမေ့!"
"အပိုတွေလျှောက်ပြောမနေနဲ့ဆော့ဂျင်။ တစ်ယောက်ယောက်ကြားသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ ပြီးတော့ သူဌေးကတော်က လူထပ်ငှားဖို့ပြောပါတယ်။ အမေကတစ်ယောက်တည်း လုပ်နိုင်တယ်ဆိုလို့ မငှားတော့တာ။ သူဌေးကတော်ကလက်လည်းဖွာတယ်။ ဒီနေ့အတွက်အမေ့ကိုလုပ်အားခနှစ်ဆပေးမယ်တဲ့"
လက်ကလေးနှစ်ချောင်းထောင်ပြပြီးဝမ်းသာအားရပြောနေတဲ့အမေ့ကိုကြည့်ပြီးဆော့ဂျင်သက်ပြင်းချမိသည်။ အမေဘာကြောင့်ငွေတွေအသည်းအသန်ရှာနေလဲသူသိတာပေါ့။ နောက်နှစ်ဆို အထက်တန်းကျောင်းသားဖြစ်တော့မယ့်သူ့ကို ကျောင်းကောင်းကောင်းထားပေးနိုင်ဖို့အခုလိုကြိုးစားပြီးငွေရှာနေတဲ့အမေ့ကိုသူသနားမိသည်။
YOU ARE READING
Born To Love You (✔)
Fanfiction(Unicode) အချစ်ဦးဆိုတာ... ပိုင်ဆိုင်စရာလည်းမဟုတ်ဘူး ထိတွေ့စရာလည်းမဟုတ်ဘူးတဲ့ စိတ်ကူးနဲ့ပဲ တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ပြီးကြည်နူးနေရတာတဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့အချစ်ဦးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ပြီးတော့လည်းကြည်နူးမယ်... ပိုင်ဆိုင်နိုင်အောင်လည်းကြိုးစ...
