Chapter 12

23 4 0
                                    

BELLA, BUKSAN MO na!

Natatakot akong buksan ang pinto ng unit ko baka salubungin ako ni Kuya ng kutsilyo.

Nagbilang ako.

One!

Two!

Three!

Four!

"Okay, let's do this," I whispered to myself. I slowly opened the door at ang bumungad sa akin ay ang stressful na Lucas Ace.

"Yes, Miss Chong. I already signed the papers," rinig kong sabi ni Kuya sa kausap niya sa phone.

"Good," a women said on the other line.

"What's that?" I asked as he ended the call. Napabaling naman siya ng tingin sa akin.

"Ah... another contract," he generalized. "Care to explain what happened to you last night?" His brows furrowed.

Inhale, exhale! Bella, relax!

So, I explained all of what happened and I saw his jaw clenched as he was looking away.

"You should've told me. I would have protected you from that moron!" He looks so guilty.

"I'm sorry. I know how to handle it so, I didn't told you." I heard my voice cracked. I was close to crying.

"Are you okay?" he asked and I nodded. After that he hugged me. I shoved my face in his chest and hugged him tightly.

"I love you," I said.

"I love you. Nandito lang si Kuya if you need help, ha," he said with comfort.

After that he cooked me Bulalo. Memorized niya talaga ako because that was my comfort food with patis and boiled cabbage.

He placed it on the table and we sat na to start eating. I took a sip of the broth. Ugh! Heaven! I gave him a thumbs up and he chuckled.

After we finished eating I decided to took a bath. I went to my room and continued my paper. Ilang oras din ang lumipas at ginugol ko sa pag-dadigest sa paper na naka-assign sa amin. I took a break. Nag-chat ako sa group chat naming magkakaibigan.

"Guys, what's up! Na-digest niyo na ang Cruz x Bautista?"

"Not yet," sagot ni Nathalie na may kasama bang sad emoji.

"Yup!" reply naman ni Bri. Nakangiting napailing na lang ako.

"Sana all masipag!" saad ni Jonna. Natawa naman ako kasi that's true. Si Bri talaga ang pinakamasipag sa amin. Si Natalie naman ang pinakatamad at kami ni Jonna ay sakto lang.

"Issabella Louisse," maikling tawag ng kung sino. Not minding it kasi si Kuya lang iyon panigurado.

"Lucas Ace," tawag ko rin sa kanya at ginaya ang kanyang tonos a pagtawag sa pangalan ko.

"Isabella Louisse Garcia." Tumaas ang tingin ko dahil naging seryoso ang tono at nakita si Sean na nasa harapan ko.

"Babe! Ay, este Sean! Anong ginagawa mo rito?!" gulat na tanong ko sa kanya.

"Ang tanong ko, anong ginawa mo no'ng Friday?" Nakataas na ang kilay niya. I bit my lower lip. Paktay!

"Nag-a-ano... basta!" nag-aalinlangan na sagot ko.

"Issabella Louisse Garcia," tawag niya ulit na may kaunting inis na sa kanyang tono. Lagot na talaga ako nito.

"Uh... may nanghawak lang sa akin sa bar. Nothing much serious," I said hesistantly.

Forever Will be Mine (Montemayor Duology #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon