Sol Atölyesi'nin Prensi

2

Üniversite,Karakol Gecesi'nden Birkaç Gün Sonra,16:27

  Gözlerimde yaş kalmadığına emin olduğum vakit duracağım zira koca bir kaybım var bugün.Benim biricik defterim,Guzman,kayıplara karıştı.

"Kampüsün ortasında,yerde ne işin var?"

"Guzmanım,aşk bahçemin sarı gülü kayıp.Bulamıyorum Lale,beni bırak ve yoluna devam et."

"Olmaz.Kalk ayağa,çıkar bir yerlerden,hadi kalk diyorum."

Kalkmak?Kalkmak hiç bu kadar zor ve acı verici olmamıştı.Ciddiyim.Popoma batan taşlar ve topuklularla kalkmak,yere kendimi öylece atışımdan sonra asıl çaba gerektirenmiş meğer.

"Nerede olabilir sence?Onu en son çantam dışında bir yere bıraktığımda 11 yaşındaydım."

O güne dönelim isterdim fakat zihnim baloncuk çıkartabilecek enerjiye sahip değil.Fakat kısaca Mcdonalds parkında Guzman'ı unutmuştum ve büyükbabam onu ararken silindirin içine sıkıştı.

Öncelik bir anda büyükbabamı çıkartmak haline geldiğinde içimde kocaman bir sinir birikti zira sevgili büyükbabam bizim çabalarımızla çıkamayınca yardım ekibi geldi ve ekipteki adam Winx'li babetime bastı.İnanır mısınız bilmem,o benim en sevdiğim babetimdi.

"En son ne zaman bir maddeyi yaptığını hatırlıyor musun?"

"Karakolluk olma maddesini yapmıştım."

Ah Mete,varlığınla prensim olamadın fakat bir şekilde Guzman'ıma yapıldılık bi' olay armağan ettin.

"Karakol'a uğrayalım ister misin?Bulmuşlarsa saklamışlardır belki."

Çamlıca Karakolu,18:44

"Ne demek bizi ilgilendirmez?!Ne demek altı üstü bir defter?!Hadsizler,Guzman'ım o benim!Biricik defterim,can parçam..."

"Bacım bırak işimizi yapalım.Başımızda car car zırlayıp durma yahu!"

Bacı mıyım ben?Bacı mı oldum şimdi?

Hayat,içimde yanan koca bir ateş var.Hanımefendi olmayı hayal ettiğim yaşlarımı bacılıkla taçlandırıyorum.Oysa babaanneciğim hep bir hanımefendi zerafetine sahip olduğumu söylerdi.

Guzman,galiba seninle yollarımızı ayırma vaktimiz geldi.Hanımefendi olamadığım bir yerde seni aramak için fazla tatlı ve hüzünlüyüm.Elveda güzel dostum,elveda geçmişim.

Günday Yalısı,Akşam,21:56

"Sonra onlardan defterimi kaybedişim konusunda yardımcı olmalarını rica ettim.Gördüğüm muamele hiç hoş değildi ama beni bilirsin Halide Teyzeciğim asla tavrımdan taviz vermem,hemen numaramı bırakıp görürlerse aramalarını rica ettim."

Bazı olaylar çarpıtılmaya mahkumdur öyle değil mi?Umarım öyledir.

"Ay güzel kızım ağızındaki kurabiyeyi bitir önce." "Peki ya başka bir yerde kaybolduysa?Aklına gelen başka bir yer var mı?"

Ne kurabiye bekleyebilir ne de söyleyeceğim cümle Halideciğim.

"Eminim,kesinlikle Avm'de kaybettim.Yarın belki bir daha uğrarım.Bu sefer daha saygılı birisiyle karşılaşmayı umut ediyorum."

•••

Bir kedim var,adı Türkan.Annem gibi.

Annem?Bir bilim insanı,uçak kazası kurbanı.Babamla tanıştığında üniversiteden yeni mezun bir genç kızmış.Her şey fazla hızlı ilerlemiş,babam daha 27'sindeyken iş için uğraştığı maddenin yol açtığı zehirlenme sebebiyle ölmüş.

Geride kalan küçük kızları,ben,İlke Tan Günday.Fransız Dili ve Edebiyatı bölümü 2.sınıf öğrencisi,ha birde unutmamak lazım bölüm birincisi.Guzman'ın,Türkan'ın ve 5 tavuk 2 civcivli bir ailenin sahibesi.

Bu hikaye,Guzman'ın kayboluşunun bana getirdiklerinin hikayesi.Seni(evet,yanlış okumadın bu hikayeyi okuyan seni) ve onu bana getirişini en güzel elbiselerimi giyip kapımda karşılamayı hayal ettiğim hikaye.

Hoşgeldin.

"Seninle tanışmak(bu sensin güzel okuyucu)."yapıldı.