Sodom ve Gomore | Jikook

23| Kaçış

SELAM SELAM SELAM BEN GELDİM 🥺🥺🥺 bu kadar beklettiğim için çok çok özür dilerim :( şimdilik sizi burda tutmıyım çıkışta yine görüşelim 👋🏻

başlamadan önce ufak bir hatırlatma;

10. bölümden:

Nefesinin Jungkook'un dudaklarına vurmasını sağlayacak şekilde konuştu Jimin, "Hayal gerçeklikten bir öpücük kadar uzakta Jungkook."

medya: gracie abrams- mean it
(belirttiğim yerde açarsanız duyguyu x2 yaparsınız haberiniz olsun)

—

"Sakin ol ufaklık." diye mırıldandı Jimin karnını okşarken, küçücük de olsa içinde bir şeylerin hareket ettiğini hissediyor gibiydi. Ya da belki de buna inanmak istiyordu, "Ben de heyecanlıyım aynı senin gibi."

Ama korkuyorum da.

Uzun zaman sonra alfasını ilk kez görecekti omega. Kokusunu ciğerlerine kadar çekebilecekti. Ona sarılıp binlerce kez özür dileyecekti. Affetmezse ayaklarına bile kapanabilirdi, tekrar kendine güvenmesi için elinden geleni yapmaya hazırdı.

Alfanın buraya onu kurtarmaya geldiği gün söylediği şeyler yüzünden kalbinin nasıl sızladığını hatırlıyordu. Jungkook'un suratındaki kırgın ifade aklından bir kez olsun çıkmamıştı hiç. Ama zorundaydı, o kötü şeyleri söylemek zorundaydı. Çünkü Jungkook'un onu burada bırakıp gitmesinin tek yoluydu bu, zarar görmemesinin tek yoluydu.

Ama artık çıkmazda değildi, yolun sonunda ışık görünüyordu. Anlatacaktı her şeyi Jungkook'a, affettirecekti kendini.

Gülümserken kapı çalındı ve hızla ayağa kalktı Jimin, "Evet?"

"Baban seni çağırıyor Jimin."

Bellamy. Ona anlatabilir miydi her şeyi? Güvenebilir miydi? Bunca zaman omega ile ilgilenmiş, izni olmadan ona dokunmamıştı ama planını söylese her şey bozulur muydu?

"Gelemem, işim var." Yönetici öğrenmiş miydi planını? Neden yanına çağırıyordu?

"Seninle konuşmak istiyormuş, şimdi."

Sinirle Bellamy'nin üstüne yürüdü omega, "Gelmeyeceğim dedim."

Derin bir nefes verdi uzun olan ve burun kemerini sıktı sabır dilercesine, "Jimin babana hayır di-"

Gözlerini devirdi, "Babam değil o benim."

"Tamam haklısın değil ama beni de anlamaya çalış lütfen. Elimden bir şey gelmiyor. Babana- yani yöneticiye hayır diyemiyorum. Lütfen Jimin, aranızdaki bu gelgitten çok yoruldum."

Bellamy'nin yorgun bakışları altında ne yapacağını şaşırmıştı Jimin. Hyunshik ne diyecekti ki ona? Hemen gidip konuştuktan sonra hızlıca geri odasına mı gönderirdi? Ama ya odasında onu uzun bir süre tutarsa? O zaman ne olurdu? Jungkook buraya geldiğinde onu bulamazsa ne olurdu?

"Lütfen Jimin. Bir seferlik." Bellamy'nin yalvarışları düzgün düşünmesine yardımcı olmuyordu.

"Ne konuşacakmış benimle? Çok mu uzun sürer?"

"Bilmiyorum bana bir şey söylemedi."

Derin bir nefes aldı başını sallarken. "Peki hızlıca konuşup bitirelim o zaman."

—

"Ne istiyorsun?" Yöneticinin odasına girdiği gibi hızlıca konuya daldı Jimin.

"Senin bu ani çıkışlarına asla alışamayacağım sanırım. Saygın falan da mı yok babana karşı?" derken çirkin dişleriyle gülümsüyordu yönetici. Anlaşılan omegaya psikolojik şiddet uygulamak ona zevk veriyordu.