Sodom ve Gomore | Jikook

8| Korku

başlamadan önce sizden ufak bir ricam olacak, bu bölüme kadar okuduysanız hikayeyi sevmişsiniz demektir şu alttaki yıldıza basıp oy veremez misiniz👉🏻👈🏻 teşekkür ederim iyi okumalaar!!

가족

Omeganın elleri titriyor ve her an ağlayacakmış gibi hissediyordu. Kızgınlığını yanında bir kurtla geçirmişti ve bunu şimdi öğreniyordu, üstelik kim olduğunu bilmiyordu bile!

Jungkook hızla titreyen çocuğun yanına koştu ve kollarından sarstı, "Jimin?"

Deli gibi titriyordu, korkmuştu. Ağzından anlaşılmayan sözcükler çıkıyordu. Jungkook onu cam kırıklarından uzaklaştırmak için önce elinden tutup çekmeyi düşündü ama bu fikrinden hemen vazgeçti, eğilip tek elini dizlerinin altından geçirdi ve kucağına aldı. Jimin vakit kaybetmeden onun boynuna sarılmıştı. Korkuyordu ve alfanın kokusunu etrafında istiyordu, güvende hissetmek istiyordu.

Jungkook onunla birlikte koltuğa oturdu ve boynuna sokulan çocuğun titremelerinin geçmesini bekledi. Yavaş yavaş azalıyordu.

"Jungkook, o iyi mi?" Taehyung tedirgin bir ses tonuyla sorduğunda Jungkook başını salladı, "Sadece korktu, birazdan geçecektir. Battaniye getirebilir misin?"

"Tabi." Taehyung yanlarından ayrıldığında Jungkook onun yüzünü görebilmek için başını eğdi ama yüzü boynuna gömülmüştü. Sadece derince kokusunu soluduğunu hissedebiliyordu. Sırtını okşayarak kulağına fısıldadı, "Sakinleş, ben buradayım."

Jimin'in titremeleri yavaş yavaş yok olup hafif iç çekmelere döndüğünde başını boynundan ayırdı ve sulu gözleriyle Jungkook'a baktı. Yüzleri arasında çok az bir mesafe vardı, kucağındaydı ama bunu önemseyecek gücü yoktu. Korkmuştu ve alfanın yakınlığına ihtiyacı vardı. "Jungkook?"

"Hım?" Alfa onun gözüne düşen saçlarını tek eliyle kulağının arkasına sıkıştırırken fısıldamıştı.

"B-bana söylemeliydin." jimin'in gözünden bir damla yaş düştü.

Jungkook yanağından yuvarlanan gözyaşını sildi ve şefkatle baktı, "Doğru zamanı bekliyordum, Jimin. Böyle öğrenmemeliydin."

"İşte burada." Taehyung getirmiş olduğu battaniyeyi Jimin'in üzerine örttü ve başını okşadı. "İyi misin?"

Omega, gözünde yaşlar varken Taehyung'u başıyla hafifçe onayladı ve Jungkook'un kucağından ayrılmak için hamle yaptı. Korkusu ilk duyduğu kadar ki gibi değildi, azalmıştı. Böyle korkup ağlamak bir işe yaramayacaktı. Oturup düşünmeli ve kim olduğunu bulmalıydı.

Jungkook'un kucağından kalkacakken alfa onu engelledi, "Hala korkuyorsan kalabilirsin, sorun değil."

Jimin kocaman olmuş gözlerini Jungkook'a diktikten hemen sonra şaşkınlığını gizlemek adına başını başka yere çevirmişti. "Teşekkür ederim ama geçti." ve yavaşça kollarından sıyrılıp yanına oturdu.

Attığı her adımda Jungkook onu izliyordu ve sanki ondan uzağa oturursa kalkıp yanına gelecekmiş gibi hissediyordu Jimin, "Pekala, korkarak bu işi çözemeyiz değil mi? Oturup sakince düşünmeliyiz."

Taehyung başını salladı, "Evet kesinlikle." duruşunu dikleştirdi ve karşısında oturan omegaya döndürdü vücudunu, "Madem artık bir şeyleri öğrendin, o zaman her şeyi bilmeye hakkın var." Jungkook'a baktı ve devam etmesini bekledi.

Alfa eğilip dirseklerini dizlerine dayamış ve iki elini kavuşturmuştu. Ellerine bakarak anlatmaya başladı, "Seni bulduğum zaman, tesadüf değildi. Biri beni senin yanına çekti, bir kurt uluması. Yanına geldiğimde uzaktan bizi izliyordu ve kızgınlığında eve giren kurda çok benziyordu."