MAHAL KITA KATHRYN BERNARDO (BOOK 2) |FINISHED|

Chapter 38

Daniel's POV.

Too bad.

"D-Daniel, sorry" Liza said to me. I looked at her and I smiled to her. "Its okay. Nga pala, bukas aalis na ko ha?"

"Why?"

"I want to prepare something"

"Hah?"

I laugh and ginulo yung buhok niya.

I also wiped my tears. "Sige na. Pasok na tayo"

She nodded and she smiled.

Siguro, ito na yung pambawi ko sa kanya.

Sana naman, magustuhan niya.

--

Kinabukasan.....

Maaga akong nagising dahil umuwi ako sa bahay namin. Nag bihis ako at nag pa gwapo.

Alam niyo ba kung anong meron ngayon?

Well, its a secret.

Kathryn's POV.

Hindi ako masyadong nakatulog ng maayos. Magang maga pa yung mata ko sa kaiiyak.

Nalaman na rin ni Jon na pumunta ako kina Liza.

Hindi ako makatulog kasi si Daniel lang ang iniisip ko.

Siya lang at wala ng iba pa.

Alam kong mahal niya pa rin ako. At mahal ko pa rin naman siya eh. Sobra sobra. Kaso nga lang, masakit yung ginawa niya saakin eh.

Nakatingin ako ngayon dito sa may bintana.

Ang lamig dito. Ang ganda.

*Knock knock*

Napatingin ako sa may pintuan.
"Pasok" Sabi ko. Then nakita ko si Jon na may dalang pagkain. "Morning breakfast in bed." He said.

I laugh at him. "Seriously? Kaya ko naman na ah? Nag-abala ka pa talaga"

"Yes. Kasi alam kong stress na stress ka na"

"Ah. Haha, sweet mo ah?"

"Of course"

I smiled to him then nilagay niya sa kama ko yung pagkain. "You? Have you already eaten?" He nodded to me. So I laugh then I started to eat na.

"Uhm, Kath? After that, uhm. I-I have a surprise for you"

My forehead creased. "What? Ano na namang pakulo yan ha Jon?"

He smiled at me.
"You love this. I swear"

Tumango nalang ako at pinagpatuloy ang pagkain ko. "Wear something nice huh?"

"Ano ba? San ba kasi tayo pupunta?"

"Haha. Secret. Okay? Kumain ka nalang jan. Oh, nakalimutan ko nasa baba yung susuotin mo. Pero mamaya ko na ibibigay ha? Just eat first"