MAHAL KITA KATHRYN BERNARDO (BOOK 2) |FINISHED|

Chapter 25

Ay hala. Maraming nagalit kay Dj, marami akong napaiyak. Huhu. Sarreh guys. :(

--

Kathryn’s POV:

Ang sakit talaga. Hindi ko alam kung saan ako pupunta ngayon. Saan ako pupunta? Aaahh! Ang sakit.

FIRST TIME NIYA AKONG MINURA!

FIRST TIME NIYA AKONG SINAMPAL!

FIRST TIME NIYA AKONG SINABIHAN NG GANUNG MGA SALITA!

SINAKTAN NIYA AKO NG SOBRA!

Ayoko na. Masakit na.

Daniel, bakit ka ba naging ganyan? Dala ba yan ng selos mo? O talagang galit ka na?

Hindi ko alam kung nasan ako. Sino ba ang pwede kong puntahan?

“Kath?” napatingin ako sa tumawag ng pangalan ko.

Si Lester. Tumayo ako at niyakap siya.

“Lester...”

“Teka, Kath anong nangyare? Bakit ka andito? Malayo na to sa bahay niyo. Tska paano ka napunta dito?”

We let go of the hug and he wiped my tears.
“Les, nag away kami ni Daniel”

Nanlaki ang mata ni Lester.

“Ano?! Bakit? Anong dahilan?”

“Nakita niya kasing magkasama kami ni William. Sabi niya pinsan daw yun ni Jon Lucas, pero mabait naman si William eh,”

“Ano? Kathryn, mabait?”

“Oo, nakasama namin siya kanina”

Ngumiti ng mapakla si Lester.
“Kanina?! The hell Kathryn! Kanina lang? Kanina mo lang siya nakilala tas nabaitan ka agad? Natural sa una mabait, pero pag nakasama mo na ng matagal lalabas din ang tunay na kulay niyan”

Bakit ba sinasabi nila ganun?

Totoo naman kasi. Mabait siya.

“Halika Kath, iwuuwi na kita”

I shook my head. Ayokong umuwi. Makikita ko lang si Daniel.

Ang sakit ng ginawa niya saakin. Sobra sobra.

Bakit ba ganun? Hindi ba ako naging mabuting asawa sa kanya?

Ang weak ko.

Ang fragile ko.

Naiiyak tuloy ulit ako.

Daniel’s POV:

San na napunta si Kathryn? Pakah!

Tinawagan ko na lahat ng mga kakilala ni Kathryn, pero wala daw si Kathryn sa kanila.