MAHAL KITA KATHRYN BERNARDO (BOOK 2) |FINISHED|

Epilogue

HINDI LAHAT NG STORY AY HAPPY ENDING. :D

~~~~~

Daniel's POV.

4 months had past.

(A/N: Paki play yung music sa multimedia :D)

"Hi asawa ko. Kamusta ka na jan? Sana okay ka lang," Sabay hawak ko sa puntod niya. Pinunasan ko ang mga luha ko. "Alam mo ba? Hindi kami makatulog eh, kasi syempre kulang na kami. Wala ka na. Iniwan mo na kami, pero alam ko namang binabantayan mo kami diba?"

(A/N: Paki stop na po dito. :D )

Flashback.... Before 4 months.

Graduation na ni Jenisha, syempre, excited kaming lahat lalong lalo na yung asawa ko. Ang aga niyang nagising eh. Naghanda siya ng makakain naming lahat, pinaliguan niya si Jenisha tapos inayusan.

"Oh ayan! Ang ganda ng anak ko! Manang mana saakin oh" tapos hinalikan niya si Jenisha sa pisngi ng marami. Ang cute lang nilang tingnan.

"Dad! Mom! Let's take a groufie!" Nag picture naman kaming lahat. 4 pictures to be exact at ipopost daw yun ni Xinon.

Ngumiti ako. "Naks! Excited na talaga ako para sayo Jenisha! Finally, We're so proud of you baby girl" Tapos hinalikan ko ang noo ni Jenisha.

"Congratulations anak! You made it, top 2 ka! Galing mo talaga. Hinding hindi ako mawawala sa graduation mo anak. Ako ang magsusuot ng medal sayo, promise yan ni mommy. I'll be there" Then she kissed Jenisha's cheek for the nth time. I smiled, I'm so proud to have a family like this.

"Danilo, mauna na kayo dun ah? Susunod nalang ako," Sabi ni Kathryn.

Kumunot naman yung noo ko. "Ha? Bakit naman?"

"Kailangan kong kunin yung regalo ko kay Jenisha, andun lang naman kina Sue eh. Don't worry baby, I'll be there. Hindi ako pwedeng mawala dun, ako ang sasabit ng medal kay Jenisha."