Jon's POV.
Tama naman yung ginawa ko diba? Alam ko kasing mali eh. Kinukuha ko yung akin. Akala ko nga, di ako patatawarin nung dalawang yun, pero nagkamali ako. Pinatawad nila ako kahit na sinasaktan ko sila, kahit na Malaki yung kasalanan ko.
Iba nga talaga sina Kathryn at Daniel.
Wala na saakin si Kathryn, masaya ako kasi masaya na din siya. Hay.
Andito pa din kami sa hideout. Wala pa akong balak na umalis dito eh.
"William, alam mo bang mali yung ginawa mo?"
Napatingin siya saakin at nag smirk. "Diba, yun naman ang gusto mo? Bat nagagalit ka?"
"DATI YUN!!"
"What the heck is happening to you, cousin?" Tapos umiling iling siya. Anong problema nito? Tss.
Binatukan ko siya ng malakas.
"Gago!"
Susuntukin na dapat ako ni William ng biglang humarang si Jana sa gitna naming dalawa.
"Problema niyong dalawa? Kumalma nga kayo! Taragis!"
Ginulo ko nalang yung buhok ni Jana. "I almost forgot, we need to talk Jana"
Nanliit yung mata niya. "What?"
"Yeah,"
Nag make face lang siya tapos lumabas ng kwarto ng padabog. Hay nako talaga!
Lalabas na rin sana ako nang hawakan ni William yung balikat ko. "Iiwan mo ko dito?"
"Malaki ka na tanga! Kakausapin ko lang si Jana"
Napatango siya at lumabas naman ako. Nakita kong nakaupo siya sa upuan at inikot ikot ang phone niya.
Nang makita niya ko, tinigil niya yung ginagawa niya tapos sinamaan ako ng tingin. "Jana—"
"Spill it!"
"Whoa, excited mo naman Jana"
She rolled her eyes and folded her arms.
"Okay fine"
Umupo ako sa upuan.
"Umupo ka" Utos ko sa kanya. Tumango naman siya at umupo.
I looked at her straight. "Gusto ko yung matinong sagot Jana ah"
BINABASA MO ANG
MAHAL KITA KATHRYN BERNARDO (BOOK 2) |FINISHED|
FanficMAHAL KITA KATHRYN BERNARDO [COMPLETED!] [BOOK 2]