MAHAL KITA KATHRYN BERNARDO (BOOK 2) |FINISHED|

Chapter 28

Hahaha. My God! Lahat galit kay Jon Lucas! Sure akong mas magagalit pa kayo sa kanya. Ahahahaha. Okaay. By the way, phone lang gamit ko so:

-HINDI BOLD YUNG MGA LETTERS

-BAKA MAGKAROON NG TYPO

-WALANG DEDICATION SA NEXT CHAPTER PA.

-YUN LANG. HAHAHAHA.

CHAPTER 28:

Kathryn's POV:

Kanina pa namin hinahanap si Daniel, pero hindi namin siya makita. Asan na ba kasi yun?

Kanina ko pa rin tinatawagan si Lester pero hindi naman sumasagot. Anong nangyayare kay Lester? Anak ng tokneneng naman oh!

"Oh Kathryn, ano na?" Tanong ni Daddy Rommel saakin.

Umiling ako. "Wala po eh. Hindi ko na alam ang mangyayare Daddy. Hindi ko alam bakit nangyare pa to saamin."

Niyakap ako ni Daddy at hinalikan yung ulo ko.

"Kathryn, everything will be fine."

"I hope so Dad,"

Daniel, asan ka na ba? Parang-awa mo na. Namimiss na kita.

Magui's POV:

Omg! Ito na yung araw ng laban nina Gerald at Nathan sa basketball. Inter area school. Kung sino ang mananalo dito, ilalaban sa National area school.

Hindi ko alam, gusto kong manalo ang school namin pero gusto ko ring manalo sina Gerald. Nasapo ko nalang noo ko. Hindi ko na alam ang gagawin.

Nakaupo ako ngayon dito sa bleachers. Kitang kita mo talaga. Malapit ng magsimula yung laban. Katabi ko naman si Veron.

"Omg! Ang gwapo talaga ni Nathan!" Sigaw niya.

I look at her. "Seriously?! Duh"

"Hahaha, you're so bitter Mags. Pag makita mo yun, I'm sure nganga ka"

I rolled my eyes at her. I look at Janella na andun sa side nina Nathan. I smiled a little. But, a fake one. Bat sila magkasama?

Tss, why I'm like this? Shit.

Napalingon naman ako sa side nina Gerald, and nagukat ako ng nakatingin na siya saakin. Nakita niya ba na tinitingnan ko sina Nathan?

*Kriiiingg—someone's calling*

Pagtingin ko si Gerald. Oh? Bat naman to tumawag?

Me: Oh?

Gerald: Come down here.

Me: Ano? I'm okay here.

Gerald: Mas okay pag andito ka. Ikaw ang assistant ko. Mas gaganahan ako pag malapit ka. Please babe?

Tiningnan ko siya, ayun he's pouting. I smiled.

Me: Are you sure?

Gerald: Sure na sure babe.

Bago ako sumagot tiningnan ko sina Nate, ang saya nila. Okay Mags. I took a deep sigh.

Me: Okay. Bababa na ko.

Narinig kong nag yes si Gerald.

Binaba ko na ang telepono ko at humarap kay Veron.