MAHAL KITA KATHRYN BERNARDO (BOOK 2) |FINISHED|

Chapter 49

"Jon"

 

 

Lumapit si Jon at sinuntok ng malutong si William. Kaya napahiga nalang siya. Napalapit agad saakin si Kathryn at niyakap ako.

"J-Jon"

 

 

"ANONG GINAGAWA MO?! SINABI KO BANG GAWIN MO YUN?! TANGINA! AYOKONG GUMAGANUN SI KATHRYN!"

Nagulat kami sa sinabi ni Jon.

 

 

"J-Jon, a-akala ko n-nasa ospital ka? Bat ka andito?" Tanong ni Kathryn kay Jon. Ha? Na ospital si Jon? Pano nangyari yun?

"Tumakas ako, ayoko ng dextrose. Naiinis ako"

 

 

"Ano? Di ka pa magaling—"

 

 

"Di ko hahayaan na ganituhin ka ni William"

O___________________O

Anyare kay Jon? Nagbago na siya. Hah? Sobrang gulo eh! Naguguluhan pa ko.

"Kayo! Dalhin niyo tong si William dun sa kwarto. I lock niyo ha, wag niyo palalabasin. Kayong mga babaeng walang suot! Jusko paano?! Magbihis kayo! Walanjo! Bungi at Kalbo! Pakawalan niyo na si Jana, at alisin niyo na yung mga tali kay Daniel. Sundin niyo 'ko!"

Hala. Inalis ng mga tauhan ni Jon yung mga tali sa paa at kamay ko. Bigla akong niyakap ni Kathryn ng mahigpit. "K-Kathryn,"

 

 

"Ssshhh"

 

 

Humarap ako kay Jon, at lumapit ako sa kanya. Pinilit kong maglakad.

"J-Jon, S-s-salamat"

Kunot noo siyang tumingin saakin. Tapos bigla niya akong niyakap. O_____O Hala! May himala bang nangyari? Ang higpit ng yakap niya saakin. "Alagaan mo si Kathryn, brad" Tapos umalis na siya sa yakap. Akala ko tapos na pero...

Lumuhod siya sa harap ko.

SI JON LUCAS YUNG MORTAL KONG KAAWAY! LUMUHOD SA HARAP KO!

"Sorry. Sorry. Sorry sa English, pasensya sa tagalog. Patawarin mo sana ako Daniel sa mga kagaguhang ginawa ko sayo, kay Kathryn, at sa inyong dalawa. Pagpasensyahan niyo na ako. Nababaliw lang yata ako. Daniel, totoo na to. Natauhan na ako. Patawad Daniel, patawad. Sana mapatawad mo 'ko.—-Kathryn, pasensya na. Pasensya na talaga"