𝐓𝐮𝐞𝐮𝐫𝐬 𝐄𝐧 𝐒𝐞𝐫𝐢𝐞-𝐘𝐞𝐨𝐧𝐛𝐢𝐧

𝟐.𝟏

🌺𝓞̈𝓷𝓬𝓮𝓴𝓲 𝓫𝓸̈𝓵𝓾̈𝓶𝓾̈ 𝓸𝓴𝓾𝓭𝓾𝓰̆𝓾𝓷𝓾𝔃𝓪 𝓮𝓶𝓲𝓷 𝓸𝓵𝓾𝓷🌺
✨𝓞𝓴𝓾𝔂𝓾𝓹 𝔂𝓸𝓻𝓾𝓶 𝔂𝓪𝓹𝓶𝓪𝔂𝓲 𝓾𝓷𝓾𝓽𝓶𝓪𝔂𝓲𝓷✨
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Birlikte söz verdik yeni bir sayfa açmaya. O sayfayı öldüreceğimiz orospudan sonra açacaktık. Kim bilir ikimizin bir çocuğu bile olurdu. Kız olursa Yeona benzerdi kesin. İkimizin karışımı gerçekten güzel olurdu.

Bahçede sessizce oturuyorduk. İkimizde bugün yaşananları ve yarın olacakları düşünüyorduk. Yeonjundan uzunca bir süre ses duyamayınca endişelenip kafamı ona bakmak için eğdim. Güzel bebeğim yavaş soluklar eşliğinde uyuyordu.

Daha fazla bahçede kalırsak üşütür diye kucaklayıp odasına çıkardım. Evet odasına! Sevgili olmamıza rağmen hala ortak bir odamız yoktu. Taegyu çatır çatır yatak kırarken biz daha odaları birleştiremiyoruz. Bu konuda Yeonjunun başını yemeyi aklıma not edip bende yanına yattım.

Bu çocuk ciddi ciddi benim sevgilim öyle değil mi? AGAGAGAGGA çok güzel bir sevgilim var. S-E-V-G-İ-L-İ-M!
Sadece benim bir başkasının değil. Bana özel... Yarın kim bilir bizi neler bekliyor. Ne olursa olsun o iğrenç orospunun Yeon aşkıma zarar vermesine izin vermeyeceğim. Düşüncelerim içinde boğulurken kendimi uykuya teslim ettim.

Sabah bir sürü öpücükle uyandım. Yeon çoktan uyanmış beni öpüyordu. Hâlâ alışamadım beni öpmesine. Yeonjunun benimle olması ve beni sevmesi mucize gibi geliyordu bana. Öperken bir yandan da bana kızıyordu.
-Uyansana Binnie! Hala uyuyor musun? Peki bende seni daha çok öperim!

Beni öperek uyandırabileceğini sanıyordu.
-Beni öperek uyandırabileceğini düşünüyorsan doğru düşünüyorsun bebeğim.
Kıkırdayıp öpmeye devam etti. Yüzümün her yerini öpüyordu. Bazen kelebek öpücüklerini sunuyor bazende sertçe öpüp bekliyordu.

-Hala uyanmıyorsun Binnie! Benim için hava hoş seni akşama kadar öpebilirim ama öldürmemiz gereken bir orospu var bebekim.
-Yaaaaa biliyorum ama ben gayet halimden memnunum. Birazcık daha öpsen olur mu?
-Hayır olmaz kalk artık!

Gözlerimi azıcık araladım. Yeonjun kolumun altından bana bakıyordu. Hızlı bir hareketle onu altıma aldım. Neler olduğunu bilmiyordum ama bir anlığına Yeon gözüme çok arzulanası gelmişti. İki elini tek elimle başının üstünde birleştirdim ve boşta kalan elimle de çenesini tuttum. Şok olmuş gibi bana bakıyordu. Haklıydı da ben bile bir an ne olduğunu anlamayadım.
-Eğer sen öpmezsen ben öperim Junnie.

Dudaklarına kapandığımda onu özlediğimi fark ettim. Yeonjun benim için su gibi. Su her zaman yanı başımızdadır. Ama bir kaç saat susuz kalamayız ve hemen Su içeriz. Yeonjunda her zaman yanı başımda olmasına rağmen onu çok özlüyorum. Bir kaç saat onsuz kalsam kafayı yiyecek gibi oluyorum. Ah Yeonjun ne yaptın sen bana?

Dakikalar dakikaları kovalarken nefes nefese birbirimizden ayrıldık. Dudaklarımız ayrılsa da alınlarımız birbirine değiyordu. Hala Yeonjunun üstündeydim.
-Bu kadar yeter bebeğim. Yoksa Sana'nın yanına gitmek yerine başka işlerle meşgul olacağız~

Yeon yanakları kırmızının en güzel tonundayken gözlerini benden kaçırıyordu.
-Bence de kalk üstümden. Kahvaltıyı hazırladım. Krepler soğuyacak.
-Sen krep mi yaptın?
-Evet sevmez misin?
-Bayılırım hatta ölürüm.

Yeonun üstünden kalkıp onu da ellerinden tutup yataktan kaldırdım. Kolumu beline atıp mutfağa gittik. Kahvaltı neşeli ve mutlu geçmişti. Az sonra en azılı düşmanımızın yanına gidecektik fakat gram umrumuzda değil. Kahvaltı bittikten sonra ikimizde giyinmeye başladık.