𝐓𝐮𝐞𝐮𝐫𝐬 𝐄𝐧 𝐒𝐞𝐫𝐢𝐞-𝐘𝐞𝐨𝐧𝐛𝐢𝐧

𝟑.𝟏

🌺𝓞̈𝓷𝓬𝓮𝓴𝓲 𝓫𝓸̈𝓵𝓾̈𝓶𝓾̈ 𝓸𝓴𝓾𝓭𝓾𝓰̆𝓾𝓷𝓾𝔃𝓪 𝓮𝓶𝓲𝓷 𝓸𝓵𝓾𝓷🌺
✨𝓞𝓴𝓾𝔂𝓾𝓹 𝔂𝓸𝓻𝓾𝓶 𝔂𝓪𝓹𝓶𝓪𝔂𝓲 𝓾𝓷𝓾𝓽𝓶𝓪𝔂𝓲𝓷✨

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*Choi Soobin'in anlatımı*

Tüm gün boyunca üstümde ki şoku atlatamadım. Yeona bişi olacak diye ödüm koparken şimdi birde bebeğim için endişelenecektim. Umarım geçen sefer kucağımda Yeon ile girdiğim hastaneden bu sefer kucağımda ikimizin parçası olan bebeğimizle çıkarız.

Yeonun göbeği daha belli bile değildi. 3 haftalık küçücük bişidi. Doktor bile onun daha çok küçük olduğunu söylese de orada bir yerlerde bebeğimizin olduğunu bilmek bana yetiyordu. Uyku vakti çoktan gelmişti. Yeonu öpücüklere boğarak odaya götürdüm. Onu yavaşça yatağa yatırdım ve bende yanına yattım. Güzel sevgilim hemen gelip güvenli alanına girmişti. Konuşurken boynuma değen dudakları gıdıklıyordu.

-Soo annenlere nasıl söyleyeceğiz? Annen ile sen komadan çıktığından beri konuşmadık. Malûm bana kızmış olmalı.
-Nereden biliyorsun kızdığını? Bu kadın sürekli bana senin ne kadar tatlı olduğunu ve seni kaçırmamam gerektiğini söyleyip duruyor. Sence sana kızgın mı?
-Değil mi?
-Değil güzelim hemde hiç değil. Onları buraya çağırırız hem bu sefer babam ile de tanıştırsın.

-Yemeğe çağıralım! Annenin gözünde hamarat damat olarak görünmek istiyorum.
-Annemin sana yemek yaptıracağını sanmıyorum. Kesin kendi yapar getirir.
-Banane yaaaaa küstüm!
-Tamam Yeon küsme şaka yaptım ha ha ha! Bende sana yardım ederim güzelim.
-Olur timam affettim seni.

Bana kocaman gülümsedi. Bende onu gülüşünden öptüm. Hafif uzamış saçlarını kulağının arkasına aldım.
-Yaaa Choi Soobin! Bana dünyada ki en değerli şeymişim gibi bakmayı kes!
-Benim dünyamda en değerlimsin Choi Yeonjun!
-Choi Yeonjun mu?! Pardon ama sen bana  minnağım güzelim çocuğumun babası en değerlim sevgilim kocişkom demen gerekirken Choi Yeonjun! Hah peki iş ortağım!

OHA LAN NOLDU AZ ÖNCE?! Ben neyin tribini yedim lan? Hem o önce adımla seslendi. Hep Soobin zaten hü! Neyse alttan alayım da ağzıma sıçmasın.
-Çok özür dilerim sevgilim. Ben bir an güzelliğin yüzünden girdiğim şokla bir an öyle dedim. Affet beni minnağım güzelim çocuğumun babası en değerlim sevgilim kocişkom.
-Ay timam çok ağladın affettim sevgilim.
-Hadi sen gözlerini kapa uyu. Bebeğimiz yorulmuştur şimdi.

-Ha ben yorulmamışımdır yani!
-Ne?!
-Şaka şaka o kadar da değil. Hadi sende uyu sevgilim. Yorulmanı istemiyorum.
-Peki güzelim. Rahat mısın bu şekilde?
-Hadi ama! Güvenli alanımda nasıl rahat olmam? Kollarının arası o kadar rahat ki her an uyuyabilirim.

Yetişin dostlaaaar ben daha çok aşık oluyoruuuuuummm! Bundan da çok memnunum. Neredeyse bir yılda yalnız ve sefil hayatım tamamen değişmişti. Önceden katilken şimdi bir anda baba olmuştum. Her şey kollarımın arasında huzurlu huzurlu uyuyan sevgilim sayesinde olmuştu. O beni bende onu değiştirdim. Birbirimize sözler verdik ve o sözleri tuttuk, tutmaya da devam edeceğiz.

Yapılabilecek en güzel şeyi yaptım ve güzelimi izlerken uyudum. Rüyamda saçma sapan şeyler gördüm. Yeonun kucağında bir bebek vardı. Yanıma gelip bebeği kucağıma verdi. Bebeğin her hangi bir yüzü yoktu saf ışık gibiydi. Bir anda acı bir çığlık duydum. Bu Yeonjunun sesi! Kafamı kaldırıp etrafa baktığımda Yeonjun yoktu. Gözüm ileride bir sürü tüllerin olduğu yere takıldı. Kucağımda bebekle oraya doğru koştum.

Tüller bir oda oluşturacak şekilde asılmıştı. Tülleri geçip tam ortada duran yatağa baktım. Benim güzel sevgilim yatakta kanlar içinde yatıyordu. Yanına gidip yatağın yanına oturdum ve elini tuttum. Elini tuttuğumu anlamış olacak ki gözlerini yarım bir şekilde açtı. Bir bana birde kucağımda ki bebeğe baktı. Kısık bir sesle "Benim gitmem lazım sevgilim, bebeğimize iyi bak" dedi.