Chłopak z boiska || K.M || ZAKOŃCZONE

3."Stęskniłam się"

- Z czym są te ciastka? - zapytała Sarah z wypchną buzią ciastkami.

- Z czekoladą i orzechami.

- Boisz się, że cię otruje? - zapytał ze śmiechem Kylian. - Też bym się bał.

Na słowa chłopaka walnęłam go w udo i oparłam się o drzewo tuż obok chłopaka i Sarah.

- Z kim tak znowu romansujesz? - zapytała Dylana, rozbawiona dziewczyna.

- Z Olivią. A po drugie to nie romansuje. - uśmiechnął się głupio do dziewczyny.

- Właśnie Sumie, nawet nie spytałam. Jesteś w związku? - gdy zapytała to trójka znajomych się na mnie w tym samym czasie spojrzała.

- Nie musicie się tak patrzeć. - westchnęłam i zaczęłam się śmiać. - Nie jestem zajęta.

- Jakie szczęście. - zaśmiał się również Kylian.

Spojrzałam na chłopaka i zamurowało mnie na słowa chłopaka.

- Żartuje, nie patrz się tak. - zaśmiał się i spojrzał na Sarah.

- Idziemy nad wodospad? - zapytała dziewczyna po czym wstała i wyciągnęła do mnie rękę.

Złapałam rękę dziewczyny i wstałam ruszając za dziewczyną. Usłyszałam, że chłopaki również ruszyli za nami, dlatego poprawiłam sukienke i spojrzałam na dziewczynę.

———
Po wspaniale spędzonym wieczorze ze znajomymi, wróciłam do domu i odłożyłam rzeczy, które wzięliśmy na podłogę. Byłam zmęczona całym dniem, dlatego rzuciłam się na łóżko i włączyłam netflixa.

- I jak było? - usłyszałam nagle zza siebie, przez co podskoczyłam.

- Jezu, nie strasz tak. Nie wiedziałam, że jesteś w domu. - złapałam się za klatkę piersiową.

- Jak było w szkole?

- Nawet dobrze, poznałam kilka osób i właśnie byłam z nimi na spotkaniu. Przy tym jeziorze, nad którym wczoraj byłam.

- Chłopcy jacyś ładni?

- Sarah, Dylan i Victor. I powalony Kylian.

- Czemu powalony?

- Najpierw na niego wpadłam jak szłam u Sarah do łazienki, a potem gdy byliśmy tutaj w domu poszłam po nich do łazienki,bo wołaliśmy ich, ale nadal nie przyszli to mnie pocałował.

- Znacie się nie cały dzień! - krzyknęła zaskoczona.

- To samo mu mówiłam, ale to nie był taki normalny pocałunek tylko mnie pocałował i odsunął się. Nie zdążyłam zareagować. - westchnęłam i przykryłam się kocem, który wzięliśmy nad jezioro.
Usłyszałam dzwonek do drzwi, dlatego spojrzałam ze zdziwieniem na siostrę. Nie chciało mi się ruszać, więc Nora poszła otworzyć.

- Chyba do ciebie. - spojrzała na mnie dziewczyna.

Podeszłam do drzwi i westchnęłam.

- Co chcesz? - założyłam ręce pod piersi.

- A czemu to tak nie grzecznie? Nadal jesteś zła?

- Możliwe.

- Przyszedłem oddać tylko pudełko. - wyciągnął je do mnie, więc wzięłam i przytuliłam chłopaka, dając mu znak, żeby już poszedł. - Wyganiasz mnie?

- Tak. Ale dziękuję za pudełko. - uśmiechnęłam się, na co chłopak też. Odwrócił się i wreszcie poszedł. Zamknęłam drzwi i oparłam się o nie, wzdychając.