𝓩𝓮𝓱𝓲𝓻.
❝Beni hatırlarsın sanmıştım, ama sen kendini bile unutmuşsun.❞
"Sence de üstüne biraz fazla gitmiyor musun Ada? Ondan senin kadar ben de nefret ediyorum ama bilirsin, erkekler uğraşmaya değmez varlıklardır."
Serenay iki elini de dizine koyup bankta eğildiğinde ruhsuz bakışlarımı bizden uzakta duran Atakan'dan çekip ona çevirdim. "Umrumda değil."
Omuz silktiğinde, "Sen bilirsin," dedi. "Bir yandan da eğlenceli oluyor, uğraşacak şeyler bulmak güzel. Bu akşamki yarışı sence kazanabilir mi?"
"Kazanabilir mi?" diye sorarak onu tekrarladığımda cebimden çakıyı çıkararak ona döndüm. "Bunu motorunun tekerine sapladığımda belki kazanabilir."
Sesli bir kahkaha patlattı Serenay. "Ciddi olamazsın!" Bakışlarını hala etrafta, motorunun üstünde beni arayan Atakan'a çevirdi; aynı yerdeydik ama Serenay ve ben, onun ve arkadaşlarının göremeyeceği kadar sığ bir yerdeydik. "Sonuçta hileye aldanan kusurlu sayılır."
"Öyle."
Telefonumu çıkarıp bana yazdığı yerden okumaya devam ettim.
AtakanKarahan: Neden beni izliyorsun? Bu tacize girer.
AtakanKarahan: Takıntılı bir pislik misin yoksa?
AtakanKarahan: Ya da işsiz?
AdaAltemur: Hayır, sadece bu geceki yarışı izlemek istiyorum.
AdaAltemur: Sen motorcusun.
AdaAltemur: Her hafta buraya gelip yarış yaparsınız.
AdaAltemur: Belki bir tur da ben binerim.
AtakanKarahan: O turu motor yerine kendi üstümde kullandırmamı istiyor gibiydin?
AdaAltemur: O da olur.
AdaAltemur: Becer beni demem falan mı gerekiyor?
AtakanKarahan: Seni bu gece bulabilirim, biliyorsun.
AdaAltemur: Denesene.
AdaAltemur: Bul beni Atakan.
AdaAltemur: Ama üzgünüm, beni bulduğun ilk an dövme yapacağın an olacak.
AdaAltemur: Sonra göğsüme ellemelerin... Aletini içime sokman... Benim elime almam... Dudaklarınla nefessiz kalmam...
AtakanKarahan: Siktir.
AtakanKarahan: Söyleme şunları.
AtakanKarahan: Burada kalkması hiç hoş olmaz. Boşaltabileceğim bir yer yok.
AdaAltemur: Neyse ne.
AdaAltemur: Yarışa yarım saat var.
AdaAltemur: Kazanamayacağına eminim ama.
AtakanKarahan: Hiç kaybetmedim.
AtakanKarahan: Ve eğer olurda kaybedersem, o zaman sana bir şans veririm, kendime ceza olarak.
AdaAltemur: Hangi konuda?
AtakanKarahan: İnsanca konuşma konusunda.
AtakanKarahan: Yazdığın zaman sana cevap veririm, şikayet etmeden.
AdaAltemur: Kabul!
AtakanKarahan: Dünden heveslisin zaten, değil mi?
AdaAltemur: Bir zahmet amk.
AdaAltemur: Boşuna mı yazdım bunca zaman?
AtakanKarahan: Yinede hiç heveslenme. Dediğim gibi, asla kaybetmem.
AdaAltemur: Taaamamm.
AdaAltemur: O zaman kaybetmeni dilemekten başka bir şey gelmez elimden.
AdaAltemur: Başarılar.
AdaAltemur: Karahan.
K̷.
![](https://img.wattpad.com/cover/277138900-288-k259902.jpg)