The Guy Who Doesn't Like Me

Four - Family Picture

Gabriella

Nandito kami ngayon sa hospital and kasama ko ang Mommy ko. Well, every week naman kasi kami rito para magpacheck-up and and turukan nang kung ano-ano.

"How are you feeling these days, Gabby?" My doctor asked me.

"Well, stressed but okay naman po. Minsan hindi mapigilan yung sakit but nakakaya naman po." Sabi ko. Well, dapat sinasabi ko talaga ang nararamdaman ko hindi yung itatago ko dahil I wanna stay sa Philippines pero at the same time, I have to assure them that I'm okay.

"Well, my advice is stay out of so much stress dahil hindi maganda sa health mo iyon and drink plenty of water. And always eat healthy foods, ha." Sabi sakin ni doc and I just nodded.

"By the way, hija. San ka nga nag-aaral?" Sinabi ko naman agad kung saang school ako.

"What a coincidence. Dyan din nag-aaral anak ko. He's in 4th year." And nagulat naman ako. Sana hindi ko blockmate ang anak ni doc or else--

"Hi, Mom." Isang pamilyar na boses ang narinig ko. Sa hindi inaasahang panahon. Normal Sunday morning pero an unexpected person ang dumating sa office ni doc.

Napatingin ako sa kanya and nagulat din siya.

"Gabby." Sabi sakin ni Matt.

"Matt, ikaw pala." Sabi ko. Sa totoo lang, kinakabahan ako dahil baka sabihin sa kanya ni doc ang kalagayan ko e wala pa akong nasasabihan ni isa sa mga kaibigan ko. Kahit na si Jannelle.

"Oh, good. Magkakilala pala kayo." Sabi ni doc and hindi ako mapakali ngayon.

"By the way, what brings you here? Mom, is she your patient?" Magdidisagree sana ako pero mabilis sumagot si doc.

"Yep. Kaya ikaw, alagaan mong mabuti si Gabby, okay? She might need your help." Sabi ni doc and mukha namang naguguluhan si Matt.

"I don't understand. E diba po isang young adult lang naman ang may sakit na hinahawakan--" And napatingin sakin si Matt. I sighed and tumayo. I grabbed his arm and lumabas kaming dalawa.

Hanggang sa makarating kami sa garden. Dito ko na lang sa kanya sasabihin.

"Matt, you can't tell anyone." Sabi ko sa kanya pero hindi pa rin siya makapaniwala sa mga nangyayari and halata sa facial expression niya yon.

"Bakit hindi mo sinasabi na may sakit ka pala?" He asked and I sighed.

"Ayakong kaawaan naman ako. Lalo na si Matthew. Pag nalaman niya na may sakit ako, kakaawaan niya lang naman ako. And we both know kung gaano ko siya before kinukulit." Sabi ko sa kanya and he just nodded.

"Matt, please allow me to keep this secret. Sasabihin ko naman at the right time pero hindi lang sa ngayon." Sabi ko and he just nodded and hug me.

"Kaya from now on, please let me know everything para matulungan kita." Mukahng ikinukwento ako ni doc kay Matt kasi mukhang alam ni Matt ang kalagayan ko.

After naming mag-usap pa nang kaunting oras ni Matt, my mom texted me na saying na aalis na raw kami. Pupunta pa kasi kami sa mall.

"Matt, aalis na kami, okay? Pupunta pa kasi kami sa mall ni Mommy." Tumango naman siya. Bineso ko siya and naglakad na palayo when he called me again. Tumakbo siya papunta sa akin.

"Pwede bang sumama?" I smiled and and nodded. Okay lang naman yon kay Mommy and for sure, matutuwa siya pag sinabi kong manliligaw ko si Matt.