#ភាគទីពីរ
បន្ទាប់ពីរៀបចំអីវ៉ាន់ដាក់ទុកអោយភ្ញៀវហេីយ Soyoung ក៏
អោយកូនងូតទឹកញាំបាយថ្ងៃនៅក្នុងហាងនេះហេីយ អាហារទាំង
នោះគឺទិញមកពីខាងក្រៅហាងក្បែរនេះអែង នាងគ្មានពេលធ្វេីនោះឡេីយទាល់តែពេលថ្ងៃសំរាកពីហាងនេះទេីបអាចនាំកូនធ្វេី
ម្ហូបញាំឫដេីរលេងខាងក្រៅក្រុងបាន។
« ម៉ាក់យកអីវ៉ាន់ទៅអោយ កូនអុីខាងនោះបន្តិចណា » ពេលដែល
កូនកំពុងញាំបាយ Soyoung ក៏ឆ្លៀតយកអីវ៉ាន់ទៅអោយអ្នកដែលកម្មង់ទុកមុន ដែលនៅទល់មុខហាងឆ្លងថ្នល់តែបន្តិចក៏ដល់
ហេីយ។ រាងស្តេីងយកប្រអប់ដាក់ចូលក្នុងថង់យួរមួយហេីយ ពាក់
ម៉ាសចេញទៅខាងក្រៅសម្លឹងមេីលឆ្វេងស្តាំក៏មិនឃេីញឡានម៉ូតូ
មកនោះឡេីយគិតថាពេលថ្ងៃត្រង់នេះគេចូលផ្ទះវិញអស់ហេីយ
បោះជំហានមិនប៉ុន្មានឡានមួយបត់មក ... ផាំង
« ម៉ាក់!! »
SKIP
ឡានទំនេីបអ្នកដែលបុក Soyoung មុននេះបេីកចូលមកក្នុង
ពេទ្យយ៉ាងលឿននឹងប្រញាប់ប្រញាល់លេីករាងស្ដើងចេញពីឡាន
ចូលទៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ មិនភ្លេចនោះទេគឺអម្បាញ់មិញនេះ Happy
និង Happin រត់ឡេីងឡានមកជាមួយគ្នាផងដែល ព្រោះតែពេល
ឃេីញភ្លាមៗនេះមិនមែននៅឆ្ងាយភ្នែកពួកគេនោះឡេីយ បូករួមជាមួយនឹងភាពរហ័សរហួនរបស់គេទាំងពីរទៀតមិនអាចអោយគេ
យកម្តាយទៅទាំងបែបនឹងទេ។ ទីបំផុត Soyoung ក៏មកដល់ដៃ
ពេទ្យអូសចូលបន្ទប់ព្យាបាលភ្លាមៗមិនចាំយូរ តែមេីលមុខរបួសរបស់នាងគឺមិនធ្ងន់ធ្ងរដល់ថ្នាក់នៅក្នុងថ្លុកឈាមនោះឡេីយតែមាន
តែការរង់ចាំមេីលសិនតែប៉ុណ្ណោះ។
« អឺ...និយាយចឹងក្មួយទាំងពីរជាអ្នកសាច់ញាតិរបស់អ្នកជំងឺមែនទេ? ឫមួយជាមួយប្អូន? » អ្នកកម្លោះរាងសង្ហារងាកមកសួរក្មេងទាំងពីរដែលអង្គុយស្ងៀមមិនមាត់មិនក ហេីយក៏មិនយំទៀតផង
ពួកគេពិតជារឹងមាំលេីសពីការគិតទៅទៀត។
« បាទ!! ពួកខ្ញុំជាកូនរបស់គាត់ » Happin មិនមាត់ទេអ្នកដែល
និយាយគឺបងប្រុសរបស់នាង គេនិយាយសមរម្យល្អណាស់ស្តាប់
គឺស្រឡាញ់ចូលចិត្តតែម្ដង។
« អូ!! ម៉ាក់របស់ក្មួយមិនអីនោះទេកុំយំអី »
« ពួកខ្ញុំមិនបានយំទេ!! » សម្លេងនិយាយឡេីងស្រុះគ្នាដូចជាព្រម
ព្រៀងទុកមុនយ៉ាងអញ្ចឹងតែមិនមែននោះទេ រាងក្រាស់ភ្ញាក់បន្តិច
ព្រោះតែមេីលទៅពួកគេដូចជាមុះមុតសម្បេីមណាស់ត្រង់គេនេះ
នៅភ័យមិនស្ទើរទៅហេីយនោះ។ មួយសន្ទុះក្រោយ ...
គ្រែអ្នកជំងឺក៏អូសចេញពីបន្ទប់ព្យាបាល ក្បាលរបស់ Soyoung
រុំព័ទ្ធទៅដោយបង់ពណ៌សមិនសូវជាច្រេីនប៉ុន្មាននោះឡេីយ និង
មានការបិទកន្លែងដៃបន្តិចបន្តួចទៀត។
« So...So..young..? » ប្លែក!! រាងក្រាស់រៀងទន់ជេីងបន្តិចដូច
ជាប់គាំងធ្វេីអ្វីមិនត្រូវ ពេលដែលមនុស្សដែរគេបុកមុននេះបន្តិចជា
សង្សារចាស់របស់គេសោះ អម្បាញ់មិញដោយសារតែសក់របស់នាងបាំងហេីយគេក៏ភ័យណាស់ដែលទេីបមិនបានចាប់អារម្មណ៍
តែពេលនេះឃេីញច្បាស់ដូចថ្ងៃតែម្ដងបុរសស្នេហាវិទ្យាល័យគឺ
Jay Park ។
« អ្នកជំងឺមិនបានប៉ះទង្គិចធ្ងន់ធ្ងរនោះឡេីយគ្រាន់តែមានរបួសត្រង់
ក្បាលនឹងក្រលិតដៃជេីងបន្តិចបន្តួច តែដោយសារតែរាងកាយអស់
កម្លាំងពេកអាចដោយសារធ្វេីការហួសកម្លាំងទេីបខ្សោយបាត់បង់
ស្មារតីបែបនេះ អ្នកជំងឺដឹងខ្លួនវិញគឺអាចទៅផ្ទះវិញបានហេីយ »
« បាទ!! អរគុណលោកគ្រូពេទ្យ...យកនាងទៅដាក់បន្ទប់ VIP ចុះ
..ក្មួយទាំងពីរមកតាមពូមក » Happy និង Happin ដេីរទៅតាម
ពីក្រោយ Jay រហូតដល់កន្លែងម៉ាក់របស់គេសម្រាក ក្មេងតូចដេីរ
ចូលទៅអង្គុយសងខាងម៉ាក់របស់គេនៅចាំអោយគាត់ដឹងខ្លួនឡេីង
ព្រោះម៉ាក់របស់គេមិនដែលមកគេងលក់ស្តូកស្តឹងបែបនឹងទេ។
« ខឹក...ខឹក » Happin ស្រាប់តែខះក ឡេីងមកអ្នកជាបងឃេីញ
បែបនេះក៏មិនអាចនៅស្ងៀមបានទេ។
« ស្រែកទឹកមែនទេ? ចាំបងចេញទៅយកទឹកខាងក្រៅមកឲ »
« មិនអីទេបងប្រុសតិចទៀតយេីងទៅផ្ទះវិញហេីយ » ក្មេងទាំងពីរ
នេះចេះបត់បែនល្អដូចជាមនុស្សធំ យ៉ាងអញ្ចឹង Jay ឃេីញបែបនេះក៏រហ័សយកទឹកពីក្នុងទូទឹកកកក្នុងបន្ទប់នោះអោយ Happin
មួយនិង Happy មួយដប។
« នេះញាំទៅទម្រាំម៉ាក់របស់ក្មួយដឹងខ្លួនវិញមិនមែនមួយនាទីទេ »
« ចា៎/បាទ »
« និយាយអញ្ចឹងឈ្មោះអ្វីដែលទៅទាំងពីរនាក់? » Jay ដាក់កៅអី
អង្គុយក្បែរ Happy មេីលទៅដូចជាសុីខ្សែគ្នាច្រើនដាក់ទន្ទឹមគ្នា
បែបនឹងដូចជាម្នាក់ដែលនៅពីក្មេង មួយទៀតក៏មេីលទៅនៅពេល
ធំឡេីង copy ដាក់ហេីយនេះ។
« ខ្ញុំឈ្មោះ Lee Eunwoo លោកពូអាចហៅខ្ញុំថា Happy កាត់
បានណា »
« Lee Eunbyoel ណាលោកពូខ្ញុំជាប្អូនរបស់បង Happy មាន
ឈ្មោះហៅកាត់ដូចគ្នាគឺ Happin » សម្តីសម្តៅអ្វីគ្រប់យ៉ាងទាក់
ទាញចិត្តរបស់ Jay ខ្លាំងណាស់គេកំពុងតែឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីក្មេងទាំង
ពីរនេះមកក្លាយជាកូនរបស់ Soyoung ទៅវិញឫមួយក៏នាងរៀបការមានប្តីរួចទៅហេីយមេីលទៅក្មេងមិនមែនទេីបតែមួយឆ្នាំពីរទេ។
< ឫមួយកូនរបស់អាចង្រៃ Jake? > គិតដល់តែត្រឹមនេះគេខឹងចិត្តឡេីងមកពេលដែលកាលនៅរៀន នាងទៅកាន់ជេីង Jake មិនមែនគេទេីបពួកគេបែកផ្លូវគ្នាមិនបានឃេីញមុខគ្នាមកទល់ពេល
នេះបេីមិនមែនដោយសារឧបទ្ទវហេតុទេគឺមិនបានជួបនោះឡេីយ
តែចិត្តស្រលាញ់គឺនៅតែមានសម្រាប់ Jay Soyoung ស្អាតណាស់ដូចទេពអប្សរទាំងចិត្តល្អទាំងពូកែឧស្សាហ៍ព្យាយាមគេ
ស្រលាញ់គ្រប់ចំណុចរបស់នាង បេីពេលនោះមិនឆេវឆាវក៏មិន
ដល់ថ្ងៃនេះដែលម្ល៉េះពេលនេះគេរៀបការជាមួយនាងបាត់ទៅហេីយតែសោកស្តាយពេលនេះនាងមានកូនទៅហេីយ តែគេក៏
កំពុងសង្ស័យអ្វីមួយដែល។
« ម៉ាក់ !!» ដៃរបស់ Soyoung កម្រើកឡេីងនៅខាង Happin
ត្របកភ្នែកបេីកឡេីងទទួលព្រះអាទិត្យម្ដងទៀតងាកមកឃេីញ
កូនស្រីនៅក្បែរគឺស្នាមញញឹមមានជាប់រហូតងាកមករកកូនប្រុស
វិញស្រាប់តែឃេីញបុរសម្នាក់នោះនៅចំពោះមុខនាងដៃតូចចាប់
ផ្តើមញ័រភ្នែកក៏ផ្ដើមបេីកធំៗឡេីងមក ដៃទាញកូនទាំងពីរមកជិតខ្លួន
មិនអោយនៅជិត Jay តទៅទៀតនាងដូចជាខ្លាចខ្លាំងណាស់។
« អ្នកណាអោយលោកមក? ចេញទៅ »
« ខ្ញុំគ្រាន់តែសងអ្វីដែលខ្ញុំបុកនាងតែប៉ុណ្ណោះមិនតាំងចិត្តថាមក
ជួបមុខគ្នានោះឡេីយ...យ៉ាងមិខខ្លាចខ្ញុំណាស់មែនទេ? ត្រង់កាល
នៅរៀនមិនចេះខ្លាចប្រុសចឹងផងទៅ » មាត់ផ្សេងចិត្តក៏ផ្សេងធ្វេី
អ្វីយកតែអារម្មណ៍មកប្រេីមិនប្រេីខួរក្បាលគិតចេះយកពាក្យបែប
នេះមកនិយាយទៅកេីត។
« បានហេីយអស់ភារកិច្ចរបស់លោកហេីយចេញទៅកុំមកពាលដាក់មុខកូនរបស់ខ្ញុំ » ស្រ្តីរឹងមាំម្នាក់ជាងច្រើនឆ្នាំមកនេះនាងមិន
ដែលយំអោយកូនឃេីញម្ដងណាឡេីយនាងតាំងចិត្តថាធ្វេីជាម្តាយ
និងទីពឹងដែលល្អម្នាក់សម្រាប់កូនតែថ្ងៃនេះនាងមិនអាចតាំងខ្លួនជា
នារីរឹងមាំទៀតនោះឡេីយវាអស់កម្រិតទៅហេីយ។
« បែកគ្នាច្រើនឆ្នាំមកនេះបានកូនជាមួយអា Jake តែពីរនឹងអែង
មែនទេ? ឫមួយវាទុកនាងចោលដូចឆ្កែបំបែកក្បាល? » Jay ពោលឡេីយម្ដងហេីយម្ដងទៀតមិនគិតពីចិត្តក្មេងតូចទាំងពីរនោះ
ឡេីយដែលសម្លឹងមកទាំងក្រសែភ្នែកស្ងប់ស្ងាត់។
« ខ្ញុំប្រាប់ថាបានហេីយចេញទៅ!! »
« ខ្ញុំមិនចេញខ្ញុំចង់នៅទីនេះនាងចង់ធ្វេីអ្វីខ្ញុំ? »
« បាន!! Happin Happy កូនយេីងទៅផ្ទះយេីងវិញម៉ាក់ឈប់ឈឺ
ហេីយណាកូន » Soyoung ទាញផ្តាច់សេរ៉ូមចេញពីដៃរលាត់
ចេញឈាមតែវាគ្មានអ្វីឈឺជាងចិត្តនាងពេលនេះទេ គេសម្លាប់នាង
ម្ដងហេីយឥឡូវគេមកវិញហេីយ។
« នាងចង់ទៅណា? មិនមេីលខ្លួនឯងទេអីថាកំពុងទ្រោមហេីយក្បាលរុំរបួសគ្មានកម្លាំងចង់នាំកូនទៅស្លាប់មែនទេ? បេីមិនគិតពី
ខ្លួនឯងក៏គិតដល់ក្មេង »
« លោកពូចេញពីផ្លូវនេះទៅម៉ាក់របស់ខ្ញុំនៅទីនេះមិនបានទេម៉ាក់
យំហេីយនៅទៀតទឹកភ្នែកម៉ាក់នឹងហូរមកទៀតតោះម៉ាក់ទៅផ្ទះ »
Happin និយាយផាំងៗធ្វេីភ្នែកក្រលែបក្រលាប់ដូចធម្មតាតែ
Jay វិញកំពុងតែក្អួតឈាមមិនស្ទើរទេ។
« មិនបាន!! យ៉ាងណាខ្ញុំត្រូវតែដឹងថាក្មេងទាំងពីរនេះជាកូនរបស់
អា Jake ពិតទេ? »
« ពិតមែនហេីយ »
« ពូ Jake ? ពូ Jake ដែលថតជាមួយកូនទាំងពីរតាំងពីតូចនៅក្នុងរូបថតនោះមែនទេម៉ាក់? តែម៉ាក់ប្រាប់ថាគាត់ទៅបរទេសហេីយ
មិនមែនជាប៉ារបស់កូនឯណា » Happin សម្តីបានណាស់ពេល
នេះគឺថាសម្តីបានលេីសហេីយ ម្តាយកំពុងតែកុហកផងមិនគិតជួយ
ទេគឺនិយាយចេញមកគ្មានសល់ទេ។
« Soyoung ?! ខ្ញុំមែនទេ? » Jay ចាប់ផ្ដើមគិតមកថាគេជាប៉ារបស់ក្មេងសម្លឹងមេីលទៅគឺដូចគេខ្លាំងណាស់ បេីមិនមែនវាចម្លែក
Soyoung ភ័យឡេីងមកនាងគិតថាគេស្អប់មេីលលេងឃេីញហេីយតែពេលនេះគេស្រាប់តែចាប់ផ្លឹកតែម្ដង។
« អត់ទេខ្ញុំមិនដែលមិនមែនលោកទេចេញទៅ »
« Happin Happy ទៅពិសោធន៍ជាមួយពូ » Jay ចាប់ដៃក្មេងទាំងពីរចេញពីបន្ទប់នោះទៅពិនិត្យមេីលផ្ទាល់នេះមកដល់ពេទ្យហេីយគ្មានពេលទេមុនពេល Soyoung នាំកូនរត់បាត់មេីលមិន
ឃេីញទេ។
តាមពិតកូន reader ហាហា goodnight 💖
To be Continue
YOU ARE READING
Just Because
Fanfiction« ក្តីស្រមៃរបស់អែងជាអ្វីទៅ? Soyoung!! » « ក្លាយជាម្តាយរបស់គេម្នាក់!! វានឹងល្អបេីថ្ងៃអនាគតយេីងមានកូនស្រី ព្រោះយេីងអាចផ្ដល់ក្តីស្រលាញ់ទៅអោយនាងមិនទុកអោយកូនរបស់យេីងក្រៀមក្រំតែម្នាក់អែងដូច យេីងនោះឡេីយអារម្មណ៍...
