#ភាគទីដប់ប្រាំបី
ថ្ងៃថ្មីតែអ្វីៗនៅមិនទាន់ប្រសេីរឡេីងនោះឡេីយគ្រួសាររបស់
Jay ពេលនេះមានតែទុក្ខជាន់ទុក្ខ Soyoung នៅមិនទាន់ដឹងខ្លួន
នៅឡេីយអាការៈរបស់គាត់ខ្សោយខ្លាំងខ្វះសារជាតិក្នុងខ្លួនត្រូវការ
ពេលវេលាបន្តិចទៀត ចំណែកឯ Jaehyun នៅក្នុងបន្ទប់ ICU រស់នៅដកដង្ហើមចេញចូលដោយសារតែអុកស៊ីហ្សែនទោះគេរបួសកន្លែងផ្សេងក៏ពិតមែនតែផ្លូវដង្ហើមរបស់គេនៅមិនទាន់ស្រួល
វិញនោះទេ។ Jaehyi មិនបានទៅរៀននោះទេព្រោះគ្មានអ្នកណា
មេីលថែរបងប្រុសនិងម៉ាក់របស់នាង Jay ត្រូវមានការបន្ទាន់ទៅ
ក្រុមហ៊ុនទេីបពេលនេះសល់តែកូនស្រីពៅម្នាក់តែប៉ុណ្ណោះ។
តុក តុក
កំពុងតែជូតខ្លួនអោយបងប្រុសសុខៗក៏មានសម្លេងគោះទ្វារបន្ទប់អ្នកជំងឺឡេីងមក។ នាងមិនបានឆ្លេីយតបនោះឡេីយព្រោះគិត
ថាជាអ្នកគ្រូពេទ្យចូលមកពិនិត្យបងប្រុសរបស់នាងឫម៉ាក់របស់នាង
ផ្ទាល់ព្រោះនៅបន្ទប់តែមួយ ណាមួយបន្ទប់នេះធំទូលាយខ្លាំងណាស់។ តែអ្នកខាងក្រៅនៅតែបន្តគោះម្ដងទៀតទេីប Jaehyi
ទម្លាក់កន្សែងតូចសិនដេីរទៅបេីកទ្វារដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់។
« អ្នកមីង..គឺ?? » Jaehyi រាងស្រដៀងៗមុខដែលតែដូចមិនចាំ
ថាជាអ្នកណាព្រោះម្សិលមិញរឿងវាវឹកវរខ្លាំងពេក។
« មីងគឺ Eunhye មិត្តភ័ក្ដិរបស់ម៉ាក់របស់ក្មួយ » Eunhye បានត្រឡប់មក Seoul វិញក្រោយពេលដែលយកម្តាយរបស់គាត់ទៅ
សម្រាកនៅផ្ទះវិញអាងនឹងមកទីនេះមេីលថែរជួយគ្រួសាររបស់
Soyoung ។ Jaehyi អោនគោរពគាត់ហេីយបេីកទ្វារអោយផ្លូវ
គាត់ចូលទៅខាងក្នុងជាមុន។
« អ្នកមីងកាន់ប្រហែលជាធ្ងន់ហេីយចាំខ្ញុំជួយកាន់ » របស់របរដែល
នៅក្នុងដៃរបស់ Eunhye ច្រេីនណាស់ភាគច្រើនជាគ្រឿងញាំ
គាត់ត្រៀមយកមក Soyoung និងកូនប្រុសរបស់នាងជាពិសេស។
« ដាក់លេីតុចុះក្មួយមីងយកមកអោយស្រាប់ទៅហេីយណា »
« ដូចជាមិនសមទេអ្នកមីង.. »
« ទទួលយកទៅក្មួយរបស់នេះសុទ្ធតែម៉ាក់របស់ក្មួយចូលចិត្តទាំង
អស់ហេីយណា »
« ចា៎អរគុណច្រេីនណាស់អ្នកមីង....អ្នកមីងអង្គុយនៅសាឡុងសិន
ចុះខ្ញុំសុំទៅជូតខ្លួនអោយបងប្រុសមួយភ្លេត » Eunhye ងក់ក្បាល
ញញឹមតិចៗសម្លឹងមេីលកាយវិការរបស់កូន សឹងតែស្រក់ទឹកភ្នែក
មួយដងៗទៅហេីយ កូនអែងឈាមអែងតែបែរជាហៅថាកូនមិនបានរឿងនេះធ្វេីអោយនាងមានវិបត្តិសេរីខ្លាំងណាស់។ Jaehyi
ប្រញាប់សម្អាតខ្លួនអោយ Jaehyun ហេីយក៏លេីកថាំងទឹកចាក
ចោលនឹងអាងមករាក់ទាក់ជាមួយនឹងភ្ញៀវរបស់ម៉ាក់។ គាប់ជួន
Soyoung ក៏ដឹងខ្លួនឡេីងងាកមេីលឆ្វេងស្ដាំក៏ឃេីញ Eunhye
អង្គុយនៅក្បែរនោះផងដែរ ក្បាលរបស់គាត់នៅឈឺនៅឡេីយព្រោះសុខភាពចុះខ្សោយជាតិស្ករក៏ទាបទៀត។
« Eunhye...? »
« អៅអែងដឹងខ្លួនហេីយមែនទេ? មោះខ្ញុំជួយមួយៗ...យ៉ាងមិចហេីយ? ត្រូវការអ្វីទេ? »
« អត់ទេ.... Jaehyun កូនខ្ញុំកូនខ្ញុំយ៉ាងមិចហេីយ? Jaehyi-ah
Eunhye កូនប្រុសខ្ញុំនៅឯណានាំខ្ញុំទៅមេីលគេអោយលឿនណា
កូនខ្ញុំ.... » Soyoung កញ្រ្ជោលឡេីងមករកទ្រហោរកកូនប្រុស
អារម្មណ៍របស់គាត់នៅមិនស្រួលនៅឡេីយ បែបនេះទេីបឃាត់ខ្លួនអែងមិនបាន។ Eunhye ប្រញាប់អោប Soyoung នឹងទ្រូងរបស់
ខ្លួនអង្អែលក្បាលគាត់រំងាប់អារម្មណ៍កុំអោយញាប់ជាងនេះ យ៉ាងណាមិញ Jaehyun ក៏រួចគ្រោះថ្នាក់ទៅហេីយដែល។ Jaehyi
ប្រញាប់ចេញមកមេីលម៉ាក់របស់នាងនៅមិនឆ្ងាយគ្នាដេីរប៉ុន្មាន
ជំហាននោះឡេីយព្រោះនៅកន្លែងតែមួយ។
« ម៉ាក់..ម៉ាក់... »
« Jaehyi-ah ម៉ាក់ខុសហេីយ...ហឹក..ហឹក..ពួកអែងត្រូវរងទុក្ខដោយសារម៉ាក់...បេីម៉ាក់មិនបិទបាំងក្មេងទាំងនោះ..ហឹក..តាំងពី
ដំបូង...ពួកអែងក៏មិនទៅជាបែបនេះ... ម៉ាក់សុំទោស... JaeJae
កូនម៉ាក់ » Soyoung ស្រែកយំយ៉ាងខ្លាំងរឿងរ៉ាវដែលធ្លាប់កេីត
ឡេីងនៅសាលារបស់កូនទាំងពីរបេីតាំងពីដំបូងនាងព្រមទទួលស្គាល់ការពិតព្រមប្រាប់គេអែងថាJayជាឪពុករបស់ក្មេងពេលនេះកូន
របស់នាងនឹងមានតែគេស្រឡាញ់រាប់អាន ទោះបីវាជាសម្តែងរបស់
មនុស្សជាអ្វីដែលបានមកពីអំណាចតែវាធ្វេីអោយកូនរបស់នាងរស់
ដោយមិនបាច់ទទួលពាក្យសម្តីរបស់គេ។
« អត់ទេម៉ាក់..ម៉ាក់គឺជាម៉ាក់ល្អបំផុតសម្រាប់កូននិងបងប្រុស..ម៉ាក់
មេីលភ្នែករបស់កូន!! កូនមិនដែលមានអារម្មណ៍ថាសោកសៅទោះ
មានប៉ាឫគ្មានប៉ាដូចដែលគេដឹង...ម៉ាក់!! តែម្នាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់
ពួកយេីងទាំងពីរហេីយ...តាំងពីតូចដល់ធំម៉ាក់គឺល្អបំផុត » Jaehyi
អាណិតម៉ាក់របស់នាងណាស់ពេលដែលឃេីញគាត់ស្តីបន្ទោសខ្លួន
អែងបែបនេះ គាត់មេីលថែរពួកគេបានល្អណាស់គ្មានអ្វីប្រៀបបាន
នោះឡេីយ ដូច្នេះហេីយគាត់មិនខុសនោះឡេីយ។
« អរគុណគ្រប់យ៉ាងណាម៉ាក់ » Jaehyi អោបម្តាយនិយាយហេីយក៏បិទភ្នែកទឹកភ្នែកក៏ស្រក់ចុះមក វាដូចជាអ្វីដែលនិយាយមិន
ត្រូវប្រាប់មិនចេញ បានតែហូរទឹកភ្នែកចេញមក។
BINABASA MO ANG
Just Because
Fanfiction« ក្តីស្រមៃរបស់អែងជាអ្វីទៅ? Soyoung!! » « ក្លាយជាម្តាយរបស់គេម្នាក់!! វានឹងល្អបេីថ្ងៃអនាគតយេីងមានកូនស្រី ព្រោះយេីងអាចផ្ដល់ក្តីស្រលាញ់ទៅអោយនាងមិនទុកអោយកូនរបស់យេីងក្រៀមក្រំតែម្នាក់អែងដូច យេីងនោះឡេីយអារម្មណ៍...
