Legendary Assassin (Completed) [Under Revision]

VEINTIUNO

Chapter Twenty-One

Ace Zachariel's POV

It's been three days since the sudden ambush in the Academy's festival night and the day's Charlotte was captured, a lot of things happened that night, there are 6 students missing and Allison is still unconscious.

I can still remember her last words before she lost consciousness in my arms, "Don't tell anyone about it... please'. It's the first time that I heard her say 'Please' to me and I don't know why I feel something is wrong with me.

I'm not even expecting myself to do what she wants me to do, for heaven's sake I never listen to anyone's order or request unless it comes from a friend of mine but I unconsciously did, maybe because I feel pity for her? and guilty because it's my fault for not being aware of the happenings?.

"Ace tara na, pinapatawag na tayo sa office" narinig kong pagtawag sa akin ni Zia kaya tumayo na ako sa kinauupuan ko at sumunod na sa kanila, ilang beses ko na rin silang iniiwasan dahil paniguradong nagtataka sila kung bakit ako mismo ang nag aasikaso kay Allison.

Hanggang wala pa kasi siyang malay ay ako na ang nag aalaga sa kanya, I also get some samples of her blood dahil paniguradong pwede pa namin ma identify kung anong klaseng droga ang ginamit sa kanya.

no one knew about he being drugged dahil kaming dalawa lang ang nakaka alam nun, I already know in the first place na makita ko siya ng gabing yon na na droga siya dahil iisa ang sintomas na pinakita ng katawan niya sa unang beses siyang nadroga ng nailigtas namin pareho si Charlotte.

and speaking of Charlotte, I missed her. its my fault na nakuha siya ng mga lalaking naka itim na iyon dahil hindi ko siya nabantayan ng maayos pero ginagawa ko naman ang lahat para malaman ang tungkol sa mga lalaking yon at kung ano ang pakay nila, sadyang kulang lang ako sa impormasyon.

"good day SSC" nakangiting bati sa amin ni Chancellor Martiel, tinaasan ko lang siya ng kilay at umupo sa dulong parte ng mahabang lamesa katapat niya.

this man in front of me is Martiel Velmon, he's the Chancellor of this school. he's a politician and a candidate for being a Vice president of the country, ang alam ng mga tao ay isang butihing tao ang nasa harap ko pero hindi nila alam na isang demonyo ang kaharap nila.

Martiel is also known for as Lucifer in the underground society, dating kilala ang mafia nila sa pakikipagkalakalan ng ibat ibang uri ng mga pulbura na ginagamit sa iba't ibang pampasabog pero limang taon na ang nakakalipas ng bumagsak ang illegal na transaction nila sa hindi malamang dahilan.

nahuli ang halos kalahati sa mga kamag anak niya at wala halos natirang yaman sa kanila ngunit nagawa niya iyong palaguin sa hindi malamang paraan, at masama ang pakiramdam ko sa taon ito.

"What do you want from us?" I said coldly and I heard him chuckle because of my coldness towards him, seryoso rin ang mukha ng mga SSC members na nakatingin sa kanya at pinapanood ang bawat kilos na gagawin niya.

"I heard about what happened, mukha atang nagiging irresponsable na ang mga namumuno sa lugar na ito, tama ba?" malokong wika niya dahilan para mapataas ang kilay ko.

"If the supposed to be leaders are being called 'irresponsible' aren't you one?" malokong wika ko sa kanya na nag patagis sa bagang nito, how dare him call us 'irresponsible' kung siya mismo ang namumuno sa lugar na ito ay laging nasa kung saang lupalop na lugar.

"Ohh, is that so? let not talk about such nonsense here since pinatawag ko kayo sa ibang dahilan" pag iiba ng topic dahilan para matawa ako ng palihim sa aking sarili dahil sa inakto niya.

"what do you want from us?" tanong ni Kim dito na mukha na nababagot na dahil marahil sa presensya ng matandang hukluban na ito.

"I'm putting the Academy in lockdown and no one is allowed to go in and out of school without my permission" napakunot ang noo ko sa sinabi niya at hindi ko napigilan ang makuyom ang sarili kong kamao.