တစ္ေၾကာ့ျပန္ေသာ သမုိင္းေၾကာင္း

ခါးနာတဲ့ မယ္မယ္ / အိမ္ေ႐ွ႕စံက လူဆုိးလား

* တစ္ေၾကာ့ျပန္ေသာ သမုိင္းေၾကာင္း *

အပုိင္း (၁၇)

က်န္းခ်န္ နဲ႔ ေဟာက္ရႊမ္း ျပန္သြားေတာ့ ေဝ့ပုစိ ေယာင္လည္လည္ေလး က်န္ရစ္ခဲ့႐ွာတယ္ ညေနေစာင္းအခ်ိန္ထက္ အနည္းငယ္ ေစာ ေနေသးတာျဖစ္လုိ႔ မိဖုရားေခါင္ႀကီးထံ သြားခြၽဲဖုိ႔ သခင္ပုစိ သတိရ သြားတယ္ တတ္ႂကြေသာ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ မိဖုရားေခါင္ႀကီး အေဆာင္ေတာ္ဖုိ႔ သြားဖုိ႔ ေျခလွမ္းျပင္ၿပီးမွ အေဆာင္ေတာ္ဟာ ဘယ္ေနရာမွာ ႐ွိမွန္း သခင္ပုစိေလး မသိပါေၾကာင္း သတိရတယ္

ေဝ့ပုစိ '' ဖန္ ကုန္းကုန္း မယ္မယ့္အေဆာင္ေတာ္ကုိ သြားမယ္ ေ႐ွ႕က လမ္းျပေပးပါ ''

ဖန္ကုန္းကုန္း '' မွန္လွပါ သခင္ေလး ''

အိမ္ေ႐ွ႕စံအနားမွာ ခစားရတဲ့ က်င္ကုန္းကုန္းက သခင္ေလးေနာက္ မလုိက္ေတာ့ပဲ ေနာက္လုိက္ပါ အပ်ဴိေတာ္ေတြနဲ႔ အိမ္ေ႐ွ႕စံ မင္းသား႐ွိရာကုိ ခစားဖုိ႔ သပ္သပ္စီ ခြဲထြက္သြားၾကတယ္
ကုိယ္ရံေတာ္ ယြီပင္းကေတာ့ သခင္ပုစိေနာက္ကုိပဲ လုိက္ရေတာ့တယ္ သူ႔ကုိ ေပးအပ္ထားတဲ့တာဝန္က ေဝ့သခင္ေပါက္စေလး အနာတရ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးဖုိ႔ ျဖစ္တယ္

ထည္ဝါလွတဲ့ ဇာမဏီ ေဆာင္ႀကီးကုိၾကည့္လုိ႔ ေဝ့ပုစိ ပါးစပ္ကေလးဝုိင္းသြားရတယ္ ဇာမဏီေဆာင္ အဝင္းအဝုိင္းထဲကုိ ေျခလွမ္းလုိက္သည္ႏွင့္ လွပ တင့္တယ္မႈက နတ္ျပည္ႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ေလာက္ရေအာင္ ခန္႔ထည္ေနခဲ့တယ္ ခ်ယ္ရီပင္ေတြ ႀကီးစုိးတဲ့ ဇာမဏီေဆာင္က ခ်ယ္ရီပန္းတုိ႔အလွဆင္ထားျခင္းကုိ ခံရေစတယ္ ေဝက်ေနတဲ့ ခ်ယ္ရီေတြကုိ လက္ျဖန္႔ကာ ဖမ္းဆုပ္ရင္း တခ္ခ္ ရယ္ရႊင္တဲ့ သခင္ေပါက္စေလး အသံေၾကာင့္ ခ်ယ္ရီပင္ေအာက္႐ွိ ေက်ာက္စာပြဲ မွာ အၾကမ္းေရ ေသာက္ေနတဲ မိဖုရားေခါင္ႀကီးက ထုိင္ရာမွ ထလုိ႔ အေဆာင္ အဝင္ဝ႐ွိ သခင္ေပါက္စေလး႐ွိရာသုိ႔ ခပ္သြက္သြက္ လွမ္းလာခဲ့တယ္

ေဝ့ပုစိ '' မယ္မယ္ ''

မိဖုရားေခါင္ႀကီး '' ႐ွင့္ မယ္မယ့္အခ်စ္တုံးေလးက မယ္မယ့္ကုိ ေမ့ေနပီေတာင္ထင္ထားတာ ''

ေဝ့ပုစိ '' ေမ့ပါပူး ေမ့ပူး ႐ွန္႔႐ွန္႔က သတိေတြမွ အားႀကီး ရေနတာပါေနာ္ ''