Defective • Taekook ✓

Kimseye Belli Etme

Taehyung'un eve varmasının ardından üç saat geçmişti ki, telefonu çaldı.

Taehyung durmak bilmeyen göz yaşlarını sildi. Telefonunu kulağına götürmeden açmıştı. Öksürerek boğazını temizledi Taehyung. Ağladığı için sesinin boğuk çıkması istemezdi.

"Kimsiniz?" diye sordu.

"Ben... Bu sabah karşılaştık, bal çocuk. Hatırladın mı?"

Taehyung duyduğu hiçbir ses tonunu unutmazdı, ki, zaten biri onun özelliği hakkında konuşmuşsa her gün o özelliğini düşünürdü. Bal çocuk demesinin nedeni; Taehyung'un bal saçları ve bal gözleriydi. Taehyung bunu nasıl unutsundu ki?

"Hatırladım efendim. Ama kardeşinizle konuşacağımı sanıyordum."

"Zaten onun için aradım. Kardeşim kremi çok beğendi," dedi Jungkook. Oysa kremi kendisi beğenmişti. Onun bir kardeşi de yoktu. En sevdiği ise kremin kokusuydu; çünkü Taehyung'un kokusuna benziyordu.

"Oh, buna sevindim!"

"Benim asıl aramamın nedeni; kremlerini tanıdıklarıma dağıttım. Daha ilk sürüşte ciltlerinin canlandığını hissetmişler. Ben yine kremlerinden on tane almak istiyorum. Özellikle de kardeşim istiyor."

Taehyung dişlerini göstererek gülümsedi. "Alabilirsiniz, ama daha hiç krem yapmadım. Bu gün yaptıklarımın on beşinden on dördünü siz aldınız. Ama hiç merak etmeyin! Akşama hazır olur. Siz kardeşinize haber verirsiniz, benim evime gelir. Ben adresi vere-"

"Dur! Yani sen bize gelsen? Şimdi biz, daha doğrusu kardeşim yolu bulamayabilir. Sen kremleri getirirsin."

Çünkü eğer kardeşi giderse Jungkook, Taehyung'u göremeyecekti, ki, zaten Jungkook'un bir kardeşi yokken nasıl gitsindi? Üstelik kendisi de gidemezdi; çünkü hazırladığı plana göre Taehyung'un gelmesi gerekiyordu. Neyse ki Jungkook ne yapacağını biliyordu.

Ama Taehyung bunu kabul edemezdi. Eğer kabul ederse onun göremediğini anlarlardı; çünkü Taehyung adresi bulabilmek için illaki bir yerlere dokunacaktı ve sorarak gidecekti. Sonuçta Taehyung her sokağı ezbere bilmiyordu. Gidemediği yerlerde vardı.

"Olmaz! Lütfen, kardeşiniz gelsin. Hem, benimle karşılaştığınız yere çok yakın evim. Hemen bulur."

Hayır, Jungkook'un kardeşi, Taehyung'la görüşmesi değil, Jungkook'un Taehyung'la görüşmesi gerekiyor.

"Olmaz! Sen gel. Ama yine de sen kendi adresini de ver, belki ban- yani kremler için lazım olabilir. Şimdi kendi evimizin adresini veriyorum." Az kalsın Taehyung'un adresini kendisine istediğini söyleyecekti ki, son anda kendini toparladı.

Taehyung oturduğu yerde çaresizce gerindi. "Tamam."

"Yazıyor musun?"

Gerek yoktu. Taehyung ezberlerdi.

"Hayır, ben ezberlerim. Siz verin."

Jungkook gözlerini büyüttü. "Emin misin?"

İstese kağıda da yazardı, ama göremediği için yamuk yumuk olurdu. Yine de yazısı okunurdu; çünkü o kadar da kötü yazmazdı.

"Eminim."

Adresi verdikten sonra, Taehyung da kendi adresini verdi ve kremleri yapmaya başladı.

Jungkook ise yapacağı planı gerçekleştiriyordu. Jungkook'un bir arkadaşı sanki Jungkook'un kardeşiymiş gibi davranacaktı. Taehyung eve geldiğinde hemen gitmesine izin vermeyeceklerdi. Bir süre sonra Jungkook'un sahte kardeşi gidecekti ve Jungkook ile Taehyung'u yalnız bırakacaktı.