Defective • Taekook ✓

Zarif Omuzlarından Öpmeli Sevdiceğini

Taehyung'un annesinin ölümü kimse yüzünden olmamıştı. Yani kimse Taehyung'un annesini kasten öldürmemişti. Bir gün geldi ve annesi kalp krizi geçirip ölmüştü.

O günün akşamında Taehyung çok kötü bir kabus görmüştü. Kabusunda annesini kaçırıyorlardı ve sonra da öldürüyorlardı.

Flash Back

Hayatınızdan bana beş saniye verebilir misiniz?

Beş saniye.

Alırsam beş saniyelerinizi, yıllarıma, aylarıma, günlerime en azından ekleyebilirim saatleri.

Alırsam ölümünüze kalan son beş saniyenizi, çalarım son sözlerinizi.

Belki de söyleyeceksiniz önemli şeyler, ama aldım ya beş saniyenizi. ÖLDÜNÜZ!

Son sözünüz ne olurdu.

Seni seviyorum, mu? Beni unutma, mı? Çocuklarımıza iyi bak, mı? Senden nefret ediyorum, mu?

Hangisi. Sizin o kişiye söylemek istediğiniz son sözleriniz neler?

Lakin aldım beş saniyenizi. Bilmiyorsunuz. Söyleyemeden ölüyorsunuz. Nasıl hissederdiniz? Son sözlerinizi söyleyemeden ölmek nasıl hissettirdi sizi?

Sinir bozucu mu? Öyleyse güzel. Anlamanızı isterim yerdeki cansız bedenin yaşadıklarını. Anlamanızı isterim hemen yanı başında duran altı yaşlarındaki çocuğu.

Kadının ölü bedeni yerde uzanıyordu. Küçük çocuk, annesinin hâlâ sıcaklığını koruyan yanaklarına minik ellerini koydu.

"Anne'cim."

Ses yok.

"Anne'cim, uyuyor musun?"

Sessiz.

Sevmem sessizliği. Ölümü andırıyor. Tam da şu anda olduğu gibi.

Bu ölü bedenin canlılığını koruyan organları yavaş yavaş işlevini kaybediyor. Kanı çekiliyor. Yavaştan teni soğuyor. Kuruyor bedeni.

"Anne. Anne'cim beni duyuyor musun? Kötü bir rüya gördüm. Korkuyorum."

Rüyası daha doğru tabiriyle kabusu, küçük çocuğu çok korkutmuş olmalı.

Bu küçük çocuk ne görmüş olmalı?

"Anne'cim uykum geliyor. Uyan. Yine, görmek istemiyorum. O kötü rüyaları görmek istemiyorum."

Annesi ölmüştü işte. Ama bu küçük, bunu bilmiyordu, hâlâ annesinin yaşadığını sanıyordu.

Küçük, ellerini annesinin uzun saçlarına koydu ve yavaşça okşadı. "Çok mu uykun var anne'cim? Tamam. Yanına yatabilir miyim? Söz veriyorum, seni rahatsız etmeyeceğim."

Annesi hiçbir tepki vermedi. Zaten ölü birisinin tepki vermesi herhalde çok korkutucu olurdu.

Taehyung yavaşça annesinin yanına uzandı ve kafasını annesinin boynuna sakladı. "Artık korkmuyorum anneciğim. Çok güzelsin. Ben de büyüyünce senin gibi güzel olmak istiyorum. Bugün babam gelmedi. Umarım o da iyidir," dedi ve gözlerini kapattı.

Annesinin ölü bedeninin boynunda soluklandı küçük beden, annesinin öldüğünden habersiz tüm masumiyetiyle.

Tanrı, bu çocuğa yardım etsin. Öğrendiğinde ona güzel hediyeler vererek mutlu etsin.

Flash Back End

Taehyung annesinin öldüğünü babası tarafından öğrenmişti. O zamanlar daha Taehyung'un gözleri görüyordu fakat sonradan yavaş yavaş kara bir delik Taehyung'u kendine çekti.