Chapter 12

62 5 3
                                    

I stayed for more than an hour telling Maicah everything that has happened when I left Laguna. Assuming that she's listening, somehow.


"Aalis ka na?" Tanong ni Tan nang makita niya ang paghalik ko sa malamig na pisngi ni Maicah. I really missed her, sound and full of life. I'll give up everything so long as she survives. Kahit pa ang sarili kong buhay kung pwede lang.


"I must."


"Why don't you just accept my offer?"


"You forgot that I am already Jem Mendez Narvaez, legally and rightfully."


"In papers. You can easily run away from him. Alam mo 'yan."


"Even if I'll try, you know I can't," pahayag ko na napatitig sa kanyang medyo singkit na mata. He's one-fourth Chinese. Pero namana niya ang kulay kayumagging balat mula sa ama. 


"I have an unfinished business to do. For Jj... For Maicah... Alam mo din 'yan." Dagdag ko. Ibinaling ko ang paningin sa walang kakilos-kilos na katawan ni Maicah. Tanging ang tunog ng mechanical ventilator ang maririnig sa paligid.


"I don't need you to love me as I do. Just accept me. I will not ask for more." Hinawakan niya ang kanang kamay ko at pinisil iyon. 


"You've helped me more than enough." I smiled at him. Niyakap niya ako.


"In case you got tired, please know that I'm waiting." He patted my back and assured me that I can always count on him.


"Thank you." 


"Do you consider Doc Membrere's advice? " Tanong niya. Nakausap ko ang doktor ni Maicah kanina. According to him, in an honest opinion, wala nang pag-asa pa. Her body systems only rely on the ECMO. She's basically dead. Almost two years na siyang nasa comatose state. NO progress. No signs of revival and recovery.


But there are a lot of cases kung saan ang coma patient ay nagigising after 5 years. 'Yong iba 10 years pa nga. Napailing ako. Tumulo ang mga luha ko. Nanginginig ang mga kamay kong humawak sa balikat niya para kumuha ng support. Tan hugged me and consoled me.


"Ayoko." Umiling-iling ako. "I won't give her up, Tan. Hindi pwede. Hindi ko kakayanin." I cried again. Akala ko matapang na ako. Na hindi ko na 'to iiyakan. Nakimkim lang pala for the past months. But it hurts. Kahit alam kong ganito ang sitwasyon ni Maicah, hindi ko matatanggap na hanggang dito na lang. I can never accept what happened to her.


"Ilalaban ko siya kahit anong mangyari." I said with conviction. Matigas ang naging pagtanggi ko kay Doc Membrere ng buksan niya ang paksa sa pagtanggal ng life support ni Maicah. Nagalit ako. Wala siyang karapatang magdesisyon para sa pasyente! Sino siya para sabihing wala nang chance si Maicah?


"Okay. Okay. Hush. We'll fight for her." Pagpapakalma niya sa akin when he felt me trembling with pain and anger.


I bid him goodbye and left when I calmed. Hindi ko alam kung kailan ulit ako makakabalik para madalaw sila but I'm sure matatagalan ulit.

Reigning Battle Beyond GreedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon