Sinir kanımda hala dolanırken kalbim ise acıyla kasılıyordu.Psikolojik olarak yıpratıyorlardı beni.Fiziksel acı çeksem daha az canım yanardı.Ama bu türlü,itilip kakılmak daha zordu.
Artık kimseyle konuşmayacak,görünmez olacaktım.Kim ne istiyorsa yapabilirdi.Madem beni istemiyorlardı bende onları istemeyecektim.Zerdayı da kuma olarak alabiliyorsa alsındı.Kapım tıklatılınca
"Gel"dedim.Avşin kapıdan girdi.
"Kızacaksan hiç gelme"dedim.Gülümsedi.
"Yok neden kızayım,az bile yaptın"diyince gülümsedim.Yatağıma oturup elini karnına koydu.
"Kızlarla baya güldük arkandan"diyince kaşlarımı havalandırdım.
"Ama çok komiktin"diye devam etti.
"Neyim komikti acaba"
"Bas bas bağırıp yettin ama sen dedin ya biz orada koptuk"diyip kıkırdadı.Hatırlamıyordum bile.
"Haketmişti ama"
"Ne dedi de delirdin sen"
Sahiden nasıl delirmiştim bir anda.
"Ferzan seni yakında sokağa atacak ibreti alem diye dedi"dedim fısıldayarak.
"Yok artık"
Böyle birşey yapacağına inanmamıştı Avşin ama benim içime kurt düşmüştü.
"Niye yapmasın ki"
Sustu.Çünkü yapma ihtimali vardı.Ferzan Avkar bu kadar basitce beni nikahına almazdı ki.
"Sen hanımağasın artık.Bir çocuk verirsen Ferzan abiye o zaman seni affeder"
Affeder miydi ki.Hiç sanmıyordum.Karnında olan elinin üzerine elimi koydum.
"Sen bunları düşünme"diye fısıldadım.Hevesle
"Yarın annemlere gidelim mi"diye sordu.Ferzan asla izin vermezdi.
"Ferzan izin vermez"dedim.
"Ben hallederim"diyince bişey demedim.Avşin biraz daha oturduktan sonra odasına gitti.Bende camın önündeki berjere oturdum.Yukarıdan yine saz sesi gelmeye başladı.Cidden güzel çalıyordu.
"Bu nasıl bir derttir dermanı yoktur.
Bedenim de değil ruhumda sızı
Görünmez yara acısı çoktur
Bedenim de değil ruhumda sızı"
Ne kadar da beni anlatıyordu.Bedenime değil ruhuma zarar veriyorlardı.İçeri giren temiz havayı içime çektim.Herşeyin düzelmesini dilemekten başka çarem yoktu.
................................
Sabah kahvaltıda Avşin bana kaş göz işareti yapınca konuya gireceğini anladım.
"Ferzan abi ablamla annemlere gidebilir miyiz"
Nefesimi tuttum.Gitmeyi çok istiyordum.Ferzan bana baktı.
"Sen git Arin gelemez"diyince tuttuğum nefesi bıraktım.Avşine sorun yok dercesine baktım.
"Ama ne zamandır görmüyorlar Arini.Hem oda sıkıldı 4 duvar arasında"
Cihata güveniyordu sanırım bunları derken.Ferzan durdu bir daha bana baktı.
"Eğer kötü birşey olursa senden bilirim Avşin"diyince şaşırdım.Asla beklemiyordum.Avşin gülerek bana baktı.Ferzan kaçmamdan şüpheleniyordu ama ben bir daha kaçmayacaktım.Kahvaltısı bitince arkasından bende kapıya kadar gittim.
"Teşekkür ederim"diye fısıldadım.Çenemi tuttu.
"Kaçmayacağını düşünüyorum umarım beni yanıltmazsın"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA MAHKUMSUN
General Fiction"Geçmişten kaçamazsın" Okuduğum notla elim ayağim titremeye başladı.Ferzan Avkar'ın soğuk nefesi ensemdeydi.Beni eninde sonunda bulacağını biliyordum.Ama bu kadar erken olacağını tahmin etmemiştim. .................................. "Nereye kadar ka...
