Merhaba beybilerr.Uzun bir aradan sonra geldim.Umarım bölümü beğenirsiniz.Yorumlarda buluşalım.Sizleri bekliyorum.
Tesadüf diye bir şey yoktur.Olması gereken olur.Bütün bunların yaşanması gerekiyordu ve yaşandı.Ateş suya düştü ama ne su buhar oldu,ne ateş söndü.Alevleri tüm şehri sardı.Hissettikleri hep acıydı,hemde ne acı.
Günlüğüme bunları yazarken odamın kapısı çalındı.Avşin iyice büyüyen karnıyla içeri girdi.Günlüğü kapattım.
"Niye inmiyorsun aşağıya"diye sordu.Ezo Hanım ve Zenan Halayı çekmek istemiyordum.2 hafta geçmişti Cihat vurulalı.Tehlike geçmemiş olacak ki hala buradaydılar.Ferzan zaten geç ve yorgun geliyordu.
"İstemiyorum çünkü"dedim Avşine.Yatağıma oturdu.
"Dikkatlerini üzerine çekiyorsun böyle yaparak"
Omuzumu silktim.
"Onların dikkatleri benden hiç ayrılmıyor zaten"
Ofladı.Yüz göz olmak istemiyordum onlarla.Çekecek halim kalmamıştı.Ferzan bazı akşamlar yemeğe bile gelemiyordu ve ben onsuz aşağı inmekten nefret ediyordum.
"Ferzan abiyle aranız bozuk gibi yine"
Yerde olan bakışlarım Avşine döndü.Saklamaya çalışsam da pek beceremiyordum.Bir soğukluk vardı ama çözemiyordum.
"Ben anlayamıyorum"diye fısıldadım.
"Çok şey yaşadık Avşin.Ferzan bana bir iyi,bir kötü"
Bazen beni seviyormuş gibi hissederken,bazen de benden nefret ediyormuş gibi bakıyordu.Unutamıyordu geçmişi biliyordum.Ama ben onu affetmiştim.
"Aslında bir hamile kalsan hersey yoluna girecek de"
Bu cümleyi duymamla ayağa kalkmam bir oldu.
"Yeter bıktım bunu söylemenizden"
Avşin bu çıkışımı beklemiyordu.
"Anla artık bizi bir bebek kurtaramaz Avşin.Benim yaptığımı o bebek silmeyecek.Ne Ferzandan,ne senden ne de aşağıdakilerden."
Avşin ayağa kalktı.
"Kimse seni affetmez ki zaten Arin.Unutmayacak da.Sadece bir faydan dokunacak bu aileye"
Söylediğiyle yerimde sallanırken o odadan çıktı.Dayanamıyordum artık.Ben bir şeyleri yoluna koyayım derken yine yolundan çıkıyordu.Kimse istemiyorsa beni ne işim vardı bu konakta.
"Sen bu konağa acı çekmeye geldin"dedi iç sesim.Ellerimde saçlarımı çekerken kalbim kasılıyordu.Aynadan kendime baktım.Bu ben değildim.Aylardır evden doğru dürüst dışarı çıkamıyordum.Eriyordum günden güne.
Kapının yeniden açılmasıyla bakışlarım kapıya kaydı.2 haftadır neredeyse 3 4 kere gördüğüm kocam karşımdaydı.Bitkin duruyordu.
"Hazırlan bir kutlamaya katılacağız"diyip duşa girdi.Arkasından bakakalırken akan gözyaşlarımı sildim.
..........................................
Arabada sessiz bir şekilde Mardin sokaklarında gidiyordu.Üzerimde kırık beyaz askılı uzun bir elbise vardı.Ferzan her zaman ki gibi takım giymişti.Sessizdi.Onun sessizliğini sevmiyordum.Bana kızsın,bağırsın ama susmasındı.Boğazımı temizledim.
"Ne kutlaması bu"dedim dayanamayarak.
"Bir ihale kazandık.Ortak bir şirket ile onun kutlaması."
Kafamı anladım dercesine salladım.
"Tehlike geçti mi artık"
Bana değmeyen bakışları bu sorumla bana döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA MAHKUMSUN
General Fiction"Geçmişten kaçamazsın" Okuduğum notla elim ayağim titremeye başladı.Ferzan Avkar'ın soğuk nefesi ensemdeydi.Beni eninde sonunda bulacağını biliyordum.Ama bu kadar erken olacağını tahmin etmemiştim. .................................. "Nereye kadar ka...
