merhaba.Sahura özel kısa bir bölüm sizlerle.Oyve yorum atmayı unutmayın.
Arin eve geçeli bir ayı geçiyordu.Onunla sadece Avşin ilgileniyordu.Arin böyle istemişti.Kimsede bir şey dememişti.Avşin yine Arine yemeğini yedirirken konuşmaya başladılar.
"Annemler nasıl"diye mırıldandım.O olaydan sonra çok konuşamamıştık.
"Üzgün,kızgın sana da bana da Berfine de"
Haklıydı.Üçümüzüde ateşe atmıştım ama her zamanki gibi yanan bendim.
"Yapacak bişeyim yoktu"dedim çaresizce.
"Kaçmanı anladım da abla kendini vurmak nedir"
O öyle diyince yaram sızladı.
"Ya napsaydım Avşin,yaşadıklarım normal miydi?"
Bişey diyemedi.Süreyya olayını da Avşin anlatmıştı bana.Keşke benim eliime de geçseydi.Onun yüzünden hayatım kararmıştı.
"Ferzan abiyle aranız nasıl,konuşabildiniz mi"
Kafamı hayır anlamında salladım.O çalışıyordu da ben konuşmak da istemiyordum
"Duydum ya senden olayları yetti bana"
"Abla benle Ferzan abi bir mi"dedi.
Haklıydı ama ben Ferzanla konuşabilecek durumda değildim.Belli ki oda değildi.Yanımda yatmıyordu.Beni kontrole geliyordu sadece.Bazende geceleri özellikle ben uyuduğumda.Üzerimi sıkıca örtüp,saçlarımı okşayıp gidiyordu.Ama ben kararlıydım,iyileşince boşanacaktım.
Konakta derin bir sessizlik hakimdi bu aralar.Avşinde aşağıya inince iyice sessizleşti ortalık.Uyumakta istemiyordum.Kalkıp yeğenimin odasına geçtim.Uyuyordu.Kucağıma aldım yavaşça.
Kucağımda yeğenimi sallarken dudaklarımda bir ninni vardı.
"Bebeğimin beşi çamdan
Düştü yuvarlandı camdan
Beybabası gelir Şamdan
Nenni nenni,nenni nenni
Nenni bebek oy"
Derin bir uykuya dalmıştı,gülümsedim.Gözüm kapıda beni izleyen kocama takıldı.Bebeği beşiğe yatırdım.
Yanıma yaklaştı.Saçlarıma dokundu.
"Çok güzel bir anne olacaksın"diye fısıldadı.
Aramız hala bozuktu.
"Ama sen iyi bir baba olamayacaksın"diyip odama geçtim.Arkamdan geldi.
"Hiç mi affetmeyeceksin beni"dedi.
Başımı ovdum.Nerdeyse bir aydır bu şekildeydik.Cevap vermedim.
"Bende mağdurum bu hikayede Arin,yapma lütfen"
Gözlerinin içine baktım.Doğru söylüyordu ama benim kadar acı çekmemişti.
"Doğru söylüyorsun ama bir farkımız var Ferzan Ağa"
Üzerine adımladım.
"Ben diri diri yandım,sense benim yanmamı izledin"
Odadan çıktı.Bende yorgunlukla yatağıma geçtim.Düzeleceğimizi düşünüyordu ama yanılıyordu.
Sabaha telefonumun sesiyle uyandım.Ferzan arıyordu.
"Efendim"dedim.
"Koruma gelecek,onunla yanıma geleceksin"
Zerrebir yere gitmek istemiyordum.
"Ferzan"diyip itiraz edecekken.
"Konuşmanın vakti geldi,hesaplaşacağız"diyip kapattı.Sabrı taşmıştı anlaşılan.Kalkıp üzerimi giyindim.Yarım saat sonra korumayla yola çıktık.Ferrzanın doğum günüm için yaptığı eve geldik.Gözlerimi yumdum.Hazır değildim.Arabadan indim.Yavaşça eve adımladım.O ise şömineye karşı viskisini yudumluyordu.Gergindi hissediyordum.Geldiğimi görünce yanıma yaklaştı ve sıkıca sarıldı.
"Bir aydır,bir aydır bu anı bekliyordum"diye fısıldadı.O bana sarılırken benim kolum ona sarılmadı.Sarılmadığımı fark etti.Yavaşça geri çekildi.
Yüzlerimiz çok yakındı.
"Seni kaybedeceğim sandım"dedi.Üzgün duruyordu.
"Zaten kaybettin"diye fısıldadım bende.Yüzü iyice düştü.
"Yeniden başlayalım Arin,sıfırdan,ben seni çok seviyorum"
Bu cümleler beni gülümsetti.Korkutucu bir gülümsemeydi bu.Çekildim,uzaklaştım Ferzandan.
"Ferzan yakar,yıkar,paramparça eder.Konaklara hapseder,aşağılar,döver,üstüne kuma getirtir,çocuğunu kaybettirir,Arini intihar ettirir sonra"diye bağırdım.
Cidden hesaplaşmanın vaktiydi.İçimde bir öfke vardı.Sanki bu günü beklemiş gibi.Elimi sinirle saçlarımdan geçirdim.Susuyordu.
"Sonra Ferzanın Arinin karşısına geçmesi yeter,elini tutup ben burdayım demesi yeter."
Sonra elimle balon yapıp
Puff,herşey geçer gider.Arin affeder değil mi"dedim.Uzun zamandır bunu yapıyordum zaten.
Üzerine adımladım.
"Çok özür dilerim ama o Arin öldü "
Elimi tutmaya çabaladı.
"Biliyorum,biliyorum ama sana herşeyi unutturucam."
Kahkaha attım bu sefer.
"Unutturacaksın."dedim gülerek.
"Pardon da nasıl olacak,kendi kalbime sıktığımı unutturacak mısın mesela."
Bu sefer yakasına yapıştım.
"Nasıl unutturacaksın belindeki silahınla mı,acımasızlığınla mı yoksa karını bile ezip geçen karanlığınla mı unutturacaksın."
Asla konuşmuyordu.Gözlerime dahi bakamıyordu.Çenesini tutup yüzüme çevirdim.
"Bana bak,Ben o Arini çoktan öldürdüm."
Kalbimi gösterdim.
"Bak tam burdan.Beni sevmeyi gururuna yediremeyen Ferzan Avkar,beni bir gram sevgisinden köpek gibi koşturan Ferzan Avkar,Ne oldu sen ben mi oldun şimdi"
Söylediklerimde dibine kadar haklıydım.
"Ben sadece seni istiyorum"dedi.
"Ben seni istemiyorum ama,kendime sıkmadan önce söylediğini hatırlıyor musun,boşayacaktın beni"
Kafasını salladı.
"Ben seninle evli kalmak istemiyorum"dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA MAHKUMSUN
Fiction générale"Geçmişten kaçamazsın" Okuduğum notla elim ayağim titremeye başladı.Ferzan Avkar'ın soğuk nefesi ensemdeydi.Beni eninde sonunda bulacağını biliyordum.Ama bu kadar erken olacağını tahmin etmemiştim. .................................. "Nereye kadar ka...
