9.BÖLÜM

3.4K 112 18
                                    

Hiç affetmeyecekti beni.Zaten bende kendimi asla affetmeyecektim.Kaçtığım için pişman olmuştum.Eğer kaçmasaydım ailemin başına bunlar gelmezdi,bende el üstünde tutulurdum.Yakalanacağımı bilerek kaçmıştım.

Odamda yalnız başıma Davidle fotoğraflarımıza bakıyordum.Elimi güzel yüzünde gezdirdim.Bana yardımı çok büyüktü.Çalıştığım yerde elim kağıt kesiği olunca bizzat ilgilenmişti.Çok merhametliydi.Ona yaşattıklarım ruhumu ezerken ayağa kalkıp fotoğraflarla birlikte lavoboya girdim.Elimde bulunan 3 fotoğrafı ateşe verip klozete attım.Yüzlerimiz yanarken gözlerimi kapattım.Artık bitmişti.Davidi sevmeye devam edemezdim.Eskisi kadar acı çekmiyordum zaten.Fotoğraflar kül olunca sifonu çektim.Kendimi yatağa attım.Uyku benim artık kaçış yolumdu.

Sabah güneşin ışığıyla uyandım.Başucumdaki saate baktım.7.45 di.Hemen ayaklandım.Kahvaltı hazırlığı başlamış olmalıydi.Hızlıca aşağıya indim.Herkes uyanmıştı.Bende bir işin ucundan tuttum.Kimseyle konuşmak istemiyordum.Zerdayı görünce tepem atıyordu zaten.Bir tepsiye kahvaltı hazırlayıp Avşine çıkardım.Kapıyı tıklattım.Cihat açtı.

"Günaydın yenge"dedi.

"Günaydın Cihat"diye yanıtladım.Tepsiyi ona uzattım.

"Siz beraber kahvaltı yapın başbaşa"diyip göz kırptım.Seviyorlardı birbirlerini.Kardeşim mutlu olduktan sonra bende mutluydum.Masaya geri döndüğümde herkes oturmuştu.Ferzanda baş köşesindeydi.Dün beni odada yalnız bırakmıştı.Sandalyeme oturdum.Demir ağa

"Cihat nerde"dedi.Kafamı kaldırdım.

"Avşinle yukarda kahvaltı edecekler baba"dedim.Demir ağa başını sallarken Ezo Hanım nefretle baktı yine bana.

"Yeni yeni icatlar"diye mırıldandı.Ferzan sessizdi.Canım zerre bişey yemek istemiyordu.Çayımı içerken Ferzan

"2 gün içinde evine geri dön Zerda"demesiyle gülümsedim.Olması gereken buydu.Zerdanın gözleri doldu.

"Ama Ferzan ben.."

Sözünü kesti.

"Bu evde kavga gürültü istemiyorum.Sen geldiğinden beri eksik olmadı.O yüzden evine git Zerda"

Ezo Hanım araya girdi.

"Oğlum ayıp ediyorsun"

Cidden mi.Az daha torununun ölümüne sebep olacaktı.Zerda çaresizce dayısına baktı.Ondan da dönüt alamayınca ayaklandı.

"Bu kadını değil de beni kovuyorsun ya helal olsun sana Ferzan Ağa"diyip gitti.Bana laf etmeden duramamıştı.

"Herkes önüne dönsün"diyen Demir Ağayla herkes önüne döndü.Keyfim yerine gelmişti.Ferzan kahvaltısını bitirip kalkınca bende kalktım.Beraber kapıya gittik.Ceketini giydirirken benle hiç konuşmadı.

Dün kalbimi kırsa da belli etmemiştim.Gorüyordum ki pek de umurunda değildi bu durum.Ceketini giydikten sonra evden çıktı.Keyfimin bozulmasına izin vermeyecektim.Zerda gereksizi gidecekti sonunda.

Sofrayı toplayıp Avşinin yanına çıkıp olayları anlattım.

"Beklemiyordum"dedi.

Tam aksine ben bekliyordum.Yaşananlar normal miydi.

"Tabiki göndereceklerdi Avşin.Yaptığı kabul edilebilir bişey mi"

Karnını tuttu.

"Tabiki değil ama Ezo anne düşkündür ona.Ne yapar ne eder durdurur diye düşünmüştüm."

Karşı çıkmaya çalışsa da işe yaramamıştı.

"Aman gidecek sonuçta"dedim.Birlikte kahkaha attık.Aşağıdan gelen seslerle ben aşağıya indim.Zerda valizini toplamış gidiyordu.Zafer bakışlarımı atarken bana doğru geldi.Gözleri doluydu.

BANA MAHKUMSUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin