ငါျပန္လာၿပီ!![I'm BACK]>>[Completed]

Part 13(27/7/Tue)

ဝတ္စံုနက္နဲ႔ လူေတြဝန္းရံေနတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းေရွ႕မွာ အုပ္ထုတ္ခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားတဲ့ ကာင္ေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ ရပ္ေနတာ နာရီဝက္ေလာက္ရွိၿပီ; က်စ္ သူက ေစာင့္ရတာေတြ သိပ္မုန္းတာ။

အနားကခြာမဲ့ပံုမေပၚတဲ့လူေတြေၾကာင့္ ခိုးဝင္မဲ့အႀကံကို ေျပာင္းလိုက္ရတယ္, ဒီလိုေဆးရံုႀကီးမွာ ဝင္ေပါက္ထြက္ေပါက္က ဘယ္လ္ုလုပ္ၿပီး တစ္ေပါက္တည္း ရွိေနရတာလဲ, စိတ္ပ်က္စရာ။

.....

.....

.....

"ငါအထဲဝင္ခ်င္တယ္ "

"သခင္ႀကီးက ဘယ္သူလာလာေပးမဝင္ရဘူးေျပာထားပါတယ္ သခင္ေလး Xiao Zhan"

"15မိနစ္ထဲ ေပးဝင္မွာလား ေပးမဝင္ဘူးလား"

Xiao Zhanက ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကို ေထာင္ျပရင္းၿခိမ္းေျခာက္ေတာ့ .....,

"ေျပာထားတဲ့အတိုင္း 15မိနစ္ထဲရပါမယ္"

ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဟန္တူတဲ့လူက လမ္းဖယ္ေပးရင္ အတည္ျပဳတယ္။ ေကာင္းပါတယ္။ သူ႔အေဖနားမွာ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြရွိေနေတာ့လည္း Xiao Zhan လိုက္စိတ္ပူေပးစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့။

......

"က်န္းခန္းသာလို႔ မာပါေလစ ေရွာင္ခ်ဴး "

အသံၾကားဟန္ ကုတင္ေပၚမွာ လဲေနတဲ့သူက လွည့္ၾကည့္လာတယ္။

"ဟက္ မ်က္နွာက ေတာ္ေတာ္က်သြားတာဘဲ ေျခေထာက္ေကာ ဘယ္လိုေနလဲ"

"Wang Yibo ေက်းဇူးေၾကာင့္ ေအာက္ပိုင္းေသသြားၿပီ နားေထာင္လို႔မွ ေကာင္းရဲ႕လား အကို"

ကုတင္ေပၚက မ်က္နွာျဖဴေရာ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးက ဘာတိဘာသာ ေျပာလာတယ္။

"ဆိုစမ္းပါအံုး ဘယ္လိုေၾကာင့္မ်ား ငါ့ကိုလုပ္ႀကံဖို႔ ႀကိဳးစားရဲတာလဲ သိပ္သိခ်င္လြန္းလို႔"

ကုတင္ေပၚက ေကာင္ေလးကေတာ့ မ်က္လံုးမွိတ္ကာ တိတ္ဆိတ္လ်က္, ဒါ ေမးခြန္းေရွာင္ခ်င္တဲ့သေဘာ။

"အခ်ိန္မရွိဘူး 15မိနစ္ဘဲရတယ္ ေနာက္တစ္ေခါက္ဆိုတာ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး , ေမးတုန္းေျဖ"

Xiao Zhan အခန္းတြင္းရွိတဲ့ ဆိုဖာေပၚေျခခ်ိတ္ထိုင္လို႔ ေဆးလိပ္မီးညႇိရင္း ေျပာမိသည္။