Unicode
ရှောင်ကျန့် အစောကြီးထပြီးကျင်းလင်တောင်မစောင့်ပဲကျောင်းကိုလာခဲ့တယ်...
ကျောင်းထဲရောက်တော့..မဝင်သေးပဲ..ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့သူခိုးချောင်းသလိုချောင်းနေတော့တယ်.
"ဒီမှာ.."
"အမလေး!! ရား..လန့်လိုက်တာ..မပြောမဆိုနဲ့.."
"Sorryပါဒါနဲ့ရှောင်ကျန့်မဝင်သေးပဲဘာလုပ်နေတာလဲ.."
"ဘာမှမလုပ်ပါဘူး..ဒါနဲ့မင်းကငါ့ကိုသိတယ်လား.."
"ဟင်...သိတယ်လေ..မင်းနဲ့ငါကအတန်းအတူတူပဲလေ..."
"အော်..ဟုလား.ငါသတိမထားမိခဲ့ဘူး...sorry"
"ရပါတယ်..ဖြစ်တက်ပါတယ်...ငါ့နာမည်က ဝမ်နင်...."
"အင်း...တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ဝမ်နင်.... "
"ဒါနဲ့မင်းဘာချောင်းနေတာလဲ.."
"လူလေ.."
"ဟင်ဘယ်သူလဲ.."
"အော်...ဘယ်သူမှမဟုပါဘူး..အတန်းသွားတော့မှာမလား..လာသွားရအောင်."
"အင်း ..."
*တော်ပါသေးတယ်..ငါလာတဲ့အချိန်ဝမ်ရိပေါ်ကြီးမရောက်သေးလို့..ဟူး...*
ရှောင်ကျန့်လည်းဝမ်နင်နဲ့အတူ အတန်းထဲကိုသွားကြတော့တယ်....
ထိုအချိန်ကစပြီး....ရှောင်ကျန့်မှာသူငယ်ချင်းကကျန်းချန်အပြင်ဝမ်နင်ပါရှိသွားတော့တယ်...
ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်ဒီနေ့တစ်နေ့လုံးဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေတယ် ....နေ့လယ်စာ စားချိန်တုန်းကလည်း...ကန်တင်းသွားမစားပဲအတန်းထဲမှာပဲထိုင်စားတယ်...အခုလည်း. ကျောင်းတောင်မဆင်းသေးဘူး.....စာအုပ်တွေသိမ်းပြီးနေပြီ...
"ရှောင်ကျန့်မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ ကျောင်းတောင်မဆင်းသေးဘူးဖင်ရွနေတာ..ချီးပါချင်လို့လား..."
ကျန်းချန်ဘေးကနေတိုးတိုးလေးမေးလိုက်တယ်
"ဘောကို. ချီးပါပါလား...ချီးပါချင်မှတော့ အိမ်သာသွားမှာပေါ့.."
"မသိဘူးလေ မင်းကဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေလို့..အယ်..နေပါအုံး..မင်းကဆဲတယ်..ဝိုး...အရင်ကမဆဲတဲ့ရှောင်သခင်လေးက...."
YOU ARE READING
စတေးခဲ့သောနှလုံးသား(Second Chance)
Fanfictionကိုကိုပြောနေကျစကားတစ်ခွန်းရှိတယ်... မေတ္တာဆိုတာရောင်ပြန်ဟပ်တယ်တဲ့...ဒါပေမဲ့ ချွင်းချွက်တစ်ခုက..မင်းအပေါ်မှာတော့မဟုဘူး.. ဘာလို့လဲဆိုတော့...ငါမင်းကိုအရမ်းမုန်းလို့ပဲ.. တဲ့ ........ မုန်းပါကိုကို...ကိုကိုမုန်းတောင်...ဒီကအရှုံးသမားကြီးက ကိုကို့ ကိုချစ်န...
