Unicode
"Ceo"
"အင်း."
"ဒီနေ့ ဒေါ်ပိုင်ဟွားလီရဲ့ထောင်ဒဏ်ချမှတ်မဲ့နေ့ပါ."
"အင်း..."
"Ceo မသွားဘူးလား.."
"အင်းမသွားတော့တယ်..."
"ဟုကဲ့ပါ..ဒါနဲ့Ceo သခင်လေးတို့မနက်ဖြန်ပေကျင်းပြန်ရောက်မယ်ပြောပါတယ်.."
"ကျန့်ငယ်ပြန့်လာတော့မယ်.."
"ဟုပါတယ် သခင်လေး.."
"ကောင်းပြီ...ကျန့်ငယ်ကိုကြိုဖို့ပြင်ဆင်ပေးပါ..
နောက်ပြီး ပန်းရော...ပန်းစီးရောပြင်ပေးပါ..
ကျန့်ငယ်ကြိုက်တဲ့ လီလီ ပန်း..အော်...အရုပ်
ယုန်ရုပ်အကြီးဆုံးဝယ်ထားပေး.."
"ဟုကဲ့ပါ..Ceo. ."
*Ceo အရမ်းပျော်နေတာပဲ..*
*ကျန့်ငယ်နောက်ဆုံးတော့ပြန်လာပြီ...ဒီတစ်ခါတော့ကျန့်ငယ်ကိုဘယ်မှသွားလို့မရအောင် ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမှာသော့ခတ်သိမ်းထားတော့မယ်..*
.......................
Beijing Airport....
"အား..နောက်ဆုံးတော့ငါတို့အမိမြေကိုပြန်ရောက်ပြီ...လွမ်းနေတာဒီအငွေ့အသက်လေးတွေကို.."
"ဟုတယ် ပေကျင်းမြို့ကြီးရေငါတို့ပြန်လာပြီ.."
"ကျန့်ကျန့်ဘာဖြစ်နေတာလဲ မှိုင်တွေတွေနဲ့.."
"အင်းလေ မနေ့ကတောင်ပြန်ရမှာမို့ပျော်နေတာမလား.."
"အင်း...ဒါပေမဲ့ငါကြောက်နေတယ်.."
"ဟမ်..ဘာကို..."
"ငါ..ကိုကိုနဲ့ရင်မဆိုင်ရဲဘူး.."
"ဘာလို့လဲ....."
ဝမ်နင်က ကျန့်ကျန့်ကိုမေးလိုက်တယ်..
"ငါ.ကိုကိုအပေါ်အမှားတွေအများကြီးလုပ်ခဲ့တာ..
ကိုကို မကြိုက်တဲ့အလုပ်တွေလည်းလုပ်ခဲ့တာ.
ကိုကိုငါ့ကိုစိတ်ဆိုးနေရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..."
"ရိပေါ်ကောက မင်းကိုစိတ်မဆိုးလောက်ပါဘူး..
ခွင့်လွှတ်ပေးမှာပါ...ဒီပြသနာတွေကြောင့်မို့ ဒီလိုတွေဖြစ်ရတာသူလည်းနားလည်မှာပါ..."
"ငါသိပါတယ်..ဒါပေမဲ့ ကိုကိုက ငါ့ကိုမချစ်တော့ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ."
YOU ARE READING
စတေးခဲ့သောနှလုံးသား(Second Chance)
Fanfictionကိုကိုပြောနေကျစကားတစ်ခွန်းရှိတယ်... မေတ္တာဆိုတာရောင်ပြန်ဟပ်တယ်တဲ့...ဒါပေမဲ့ ချွင်းချွက်တစ်ခုက..မင်းအပေါ်မှာတော့မဟုဘူး.. ဘာလို့လဲဆိုတော့...ငါမင်းကိုအရမ်းမုန်းလို့ပဲ.. တဲ့ ........ မုန်းပါကိုကို...ကိုကိုမုန်းတောင်...ဒီကအရှုံးသမားကြီးက ကိုကို့ ကိုချစ်န...
