الهروب من الواقع

الحلقه الثالثه

أحمد: بس ياسيدى انا بقي شوفتها بتكلم أمى كده دمى فار وبصراحه حسيتها فرصه انى اسيبها
ماهر: يلا معلش خدت الشر وراحت كده انت بقيت كحيان زيي
أحمد: زيك مين انت غيرت رئيك ولا ايه
ماهر: والله ياصاحبى سمعت كلام كده عليها مش عاجبنى
أحمد: وده اللى خلاك تزهق على أختك النهارده
ماهر: أختى دى ليها الجنه انها مستحملاتى بس والله انا سمعت الكلام اتنرفزت روحت البيت ملقيتهاش اول اما رجعت طلعت كل زهقى وتعبى فيها
أحمد: يابنى طب وهى ذنبها ايه
ماهر: أختى طيبه ياأحمد يعنى لو الكلام اللى سمعته عن مريم ده صح اخاف عليها تمشي وراها وتاخد سمعه وحشه
احمد: اختك طيبه بس مؤدبه مش معنى انك سمعت كلام عن صاحبتها وحش تبقى اختك كمان وحشه وبعدين مين قالك ان الكلام اللى سمعته صح مش يمكن اشاعات
نظر ماهر أمامه وفال بصوت كله أمل: ياريت
أحمد: وبعدين ياعم سيبك م الهم اللى انت شايله ده بقي انا جايلك عشان تفرفشنى شويه الاقيك بالمنظر ده
ماهر بابتسامة سخريه: جيبتك ياعبد المعين تعنى.
أحمد: والله احنا فقريين احنا عايزين حد تالت يفرفشنا....صحيح نسيت اقولك
ماهر: ايه ياصاحبى
أحمد: ليا واحد معرفه كده كلمته عنك هيشغلك ف بنك بدل المرمطه اللى انت فيها دى
ماهر: والله مش عارف اقولك ايه ياصاحبى
أحمد: ولا تقول حاجه تعالى بس ع الغدى بكره عندنا وهعرفكو على بعض هو قالى مش هيمشي حاجه رسمى غير لما يشوفك مناسب ولا لاء.. عايزك تبيض وش أخوك
ماهر: قول يارب... بس  انت ياسطا مبترضاش تيجى عندنا ده امى بتقعد تقولى ماتجيب احمد صاحبك اللى انت فالقنى بيه ده اعزمه ف البيت بدل مابتخرجو تاكلو ف المحلات بره
أحمد بصوت ضحك: شكل سمعتى حلوه عندكو ف البيت وبعدين مانت عارف اللى فيها
ماهر: ايه اللى فيها ياخويا
أحمد بهزار: أصلى بتكسف
ماهر بضحك: لاء وانت وش كسوف
أحمد: انا نشفت م البرد تعالى نروح انا هطلب اوبر
ماهر: اوبر ايه هنروح مواصلات
احمد: يابنى طب تاكسي
ماهر: مواصلاااااات وفر فلوس الأوبر يااخويا لشقتك ولا لحاجه تنفعك
احمد: انت بقيت زى امى كده ليه يلاا
.............………….......
*يوم جديد*
ندى:صباح الخير
ماهر: صباح النور... يلا اجهزى بسرعه عشان نمشي سوا
ندى: ليه انت رايح فين
ماهر: عندى مشوار جمب الجامعه عندكو كده وبعدين هروح عند أحمد صاحبى
ندى: اصلى ماشيه مع مريم
ماهر: يعنى ايه
ندى: انت عارف يعنى ان احنا بنروح مع بعض وهى مش هترضي تمشي معانا لو انت جيت يعنى اكيد هتتكسف
ماهر: ااااه خلاص براحتك انتو بتتقابلو فين
ندى: عند الموقف كده بتكون هى نزلت م القطر بستناها ونمشي
ماهر بفرحه يحاول ان يخفيها: خلاص همشي معاكى لحد الموقف ولما تيجى همشي واسيبكو
ندى: تمام هخش انا البس
ماهر: يلا بسرعه
*بعد ساعه*
ماهر: بتستنيها هنا
ندى: اه... اهى جت هناك اهى
ينظر اليها ماهر بلهفه ثم قال باستغراب: ايه ده؟!
ندى: ايه!!
ماهر: هى مش مريم كان لبسها محترم عن كده
ندى: اه ماهى دى الموضه بقي
ماهر بقرف:موضة ايه
ندى: خلاص ياماهر جايه علينا هتسمعك
ماهر: طب انا همشي انا عايزه حاجه
ندى: لاء سلامتك
مريم: ازيك ياحبيبى عامله ايه
ندى: الحمد لله وانتى
مريم: احسن منك
ندى بضحك: ماشي ياستى يارب دايما
مريم: مش اللى كان واقف معاكى ده اخوكى
ندى: اه
مريم: ومشي ليه هشوك فيه ولا هو اذا حضرت الشياطين
ندى: مغيش فايده ف لسانك يابنتى انا اللى قولتله يمشي علشان مينفعش يمشي معانا وبعدين كنت مفكراكى هتتكسفى ومش هترضي تمشي معانا
مريم:وهتكسف من ايه ياختى ده اخو صاحبتى
ندى وهى تنظر اليها باستغراب: طب يلا علشان نلحق المحاضره
.................
يرن موبيل ماهر ليعلن عن اتصال من أحمد
ماهر: ايه ياحبيبى
أحمد: ايه يابنى انت فين
ماهر: ف الشغل
أحمد: كنت بفكرك بالغظا النهارده
ماهر: لا ياسطا فاكر هخلص الشغل واجيلك العياده
أحمد: اشطا ياسطا وانا كمان قدامى شويه اول اما توصل العياده رن عليا
ماهر: ماشي يامعلم سلام
............
مريم: ماتيجي نروح
ندي: لاء لسه ناقص كمان محاضره
مريم: ومن امتى الاجتهاد ده
ندى: انتى عارفه انى مبحبش اضيع المحاضرات عشان الدكاتره بتاخد الغياب مبقاش تاعبه نفسي ف المواصلات واجي احضر محاضره واحده وامشي
مريم: يادي مخاضرة الأخلاق اللى بتقعدي تديهالى دي ياندي بقي انا تعبانه اوي ومش هقدر اكمل وكمان مش هقدر اروح لوحدي افرضي مثلا وقعت ف الطريق وانا تعبانه ودايخه كده.....صاحبتى حبيبتي متبقاش معايا
ندى: ياستى لا قدر الله ربنا يستر.... انتى تعبانه مالك
مريم: مش عارفه شكل كده داخل عليا دور برد جامد ودايخه اوى
ندى: طب والمحاضره
مريم: خلاص ياندى شكرا اصل المحاضره اهم منى اتفضلى احضريها وانا هروح
ندى: لاء طب استنى بس متزعليش مش هتعرفى تروحى لوحدك وانتى تعبانه كده
مريم: مانتى مش راضيه تيجى معايا
ندى: خلاص امرى لله يلا ياختى
مريم بمسكنه: تسلميلى ياحبيبتي يارب.....
*فى نفس الوقت*
ماهر فى نفسه بتفكير:طب اروح الاول وبعدين اروح العياده ولا اروح العياده على طول...........هروح البيت الاول..وانتظر ختى وصص امام الجامعه وقال:اتصل بندى لو هتروح دلوقتي اروحها بالمره..ولا لاء اكيد لسه مخلصتش..
قاطعه تفكيره رؤية ندي ومريم أمامه،....لم يفكر كثيرا ومشي خلفهم،.ولكنه لاحظ شاب اخر يبدو وكأنه يراقبهم
مريم:هو انتى مش واخده بالك من حاجه
ندى:لاء في ايه!!!
مريم:فى واحد ماشي ورانا شكله معجب ياندوش