الأم بصوت ضعف: ياندى قومى يلا
ندى: حاضر ياماما انا صحيت اهو... بس انتى قومتى من ع السرير ليه
الأم: عشان اجهز الأكل واروق معاكي
ندى: لاء خشي انتى بس ارتاحي وانا هعمل كل حاجه
الام: طب هعمل الاكل
ندى: لاء خشي نامى وانا هعمله
...... يلا استعنا ع الشقا بالله
ـــــــــــــــــــ
مريم: اخيرا رديت عليا
ماهر: عايزه ايه يامريم انا ف الشغل
مريم: مش عايزاك تزعل منى ياحبيبى وبعدين اخس عليك كده تعرف ان نتيجتى طلعت ومتتصلش تطمن عليا
ماهر: عرفت من ندى الف مبروك وعقبال التيرم التانى
مريم: ومالك بتقولهالى من غير نفس ليه
ماهر: اه انتى فايقه وعايزه تتخانقى تانى صح؟
مريم: لا والله خلاص مش هتخانق خلاص
ماهر: طب سلام يلا عشان انا ف الشغل
مريم: طب استنـ....... الو الو
ماشي ياماهر بتقفل ف وشي
ـــــــــــــــــ
باليل
يرن موبايل ماهر ليعلن عن اتصال من احمد
ماهر: ايه يامعلم
أحمد: انا تحت
ماهر: طب ماتطلع يابنى... انت جاى لوحدك؟
أحمد: لاء أمى معايا
ماهر: طب اطلعو يلا اتفضلو
أحمد: ماشي
بيخبط ماهر على باب اخته
ندى: اتفضل
ماهر: هاا ياعروسه جهزتى
ندى بتوتر: والنبى ياماهر مش عايزه اخرج انا غيرت رأيى انا خلاص مش موافقه
ماهر بضحك: غيرتى رأيك ايه ده العريس وصل
ندى: يلاهوى طب قوله انا مش هنا
ماهر بصوت ضحك: قومى يابت يلا وبعدين ماتخافيش انا هنا اهو مش هسيبك
ندى: بجد
ماهر: اه بجد اجهزى يلا عشان لما اجيلك اخرجك وانا هخرج ماما دلوقتى
"صوت جرز الباب"
ماهر: اهم جهم يلا اهدى كده وبطلى هبل......
أهلاااااا شرفتو والله اتفضلى ياطنط
ماجده: ربنا يخليك يابنى
ماهر: خش ياعريس.... ثوانى هجيب ماما واجى
خرجت الأم وهى مستنده على ماهر وقالت بصوت ضعيف: السلام عليكم
ماجده واحمد: وعليكم السلام
الام: البيت نور والله
ماجده: ده نورك والله ياحبيبتى تعالى تعالى اقعدى جمبى
جلس ماهر بجوار احمد
ماهر: مالك ساكت ليه
احمد: ماانت عارف اخوك بيؤحرج
ماهر: بي ايه!
احمد: بيؤحرج ياماهر
ماهر بضحك: اه باين عليك الإحراج فعلا
ماهر بصوت جد: احمم نورت يااحمد والله هااا؟ عايز ايه بقي
احمد: بنورك ياعمى والله كنت عايز اتجوز
ماجده بضحك: انتو هتقعدو تهزرو امال فين العروسه
ماهر: جوه ثانيه اندهلها
...
ماجده: بسم الله ماشاء الله اتفضلى ياعروسه
ابتسمت ندى وجلست بجوار أمها
ماهر: طب هو المفروض نسيبهم لوحدهم شويه ولا ايه
أحمد: ياريت
ماهر بضحك: مستعجل انت
ندى ف سرها: يارب الأرض تنشق وتبلعنى يارب اى حاجه تحصل وارجع اوضتى تانى انا كان مالى ومال الكلام ده ياريتنى ماوافقت يارب ساعدنى
يقاطعها من شرودها
الأم: تعالو احنا نقعد ف الصالون شويه عقبال مايتعرفو على بعض
ندى وهى تمسك بإيد امها: لاء
ماجده: لاء ايه مش عايزه تقعدى مع عريسك شويه
ندى بتوار: أأ قصدى ان ماما ارتاحت هنا يعنى عشان ماتتحركش كتير هى مابتقدرش تقوم
ماهر: طب خلاص تعالو انتو خشو ف الصالون واهو جنبنا برده
بعد مادخلو الصالون
ندى ف سرها: انت اخ انت تسيب اختك ف وقت زى ده كلكو واحد كلكو مصطفى ابو حجر... ايه ياندى الأوڤر ده مش انتى اللى اتسحبتى من لسانك ووافقتى... انا منى لله كان لازم اديله الشيكولاته يعنى عشان يهدى مانا كنت ماشيه ف حالى.. ربنا يسامحنى
أحمد: احممم عايزه تعرفى ايه عنى
ندى بابتسامه: عادى اى حاجه
احمد ف سره: يخربيت غمازاتك اللى بتسحرنى دى
احمد: على فكره شكلك حلو انتى دايما بتحلى الهدوم اللى بتلبسيها
ندى ف خجل: ربنا يخليك شكرا
أحمد: طيب قوليلى بتروحى كليتك ازاى
ندى: بالمواصلات
احمد: بتروحى كل الأسبوع
ندى: اه كل الأيام بيبقى عليا محاضرات بس ساعات يعنى مش بروح الاسبوع كله
احمد: وعامله ايه ف الدراسه
ندى: الحمد لله
احمد: صحيح انا عرفت من ماهر انك نجحتى بتقدير جيد جدا الف مبروك فرحت اوى
ندى: الله يبارك فيك شكرا
أحمد: طيب أنا اسمى احمد عبدالله والدى متوفى ومليش غير امى باقى عيلتى ف الصعيد احنا أصلنا صعايده بس انا طبعى مش صعيدى خالص عندى ٢٧ سنه دكتور نفسانى وبشتغل ف مستشفى حكومى وفاتح عياده صغيره على ادى كده... بس ياستى لخصتلك قصة حياتى
اكتفت ندى بابتسامه
أحمد: طب وانتى
ندى: انا ايه
أحمد بضحك: قدمى ال CV بتاعك يلا مفيش وقت قبل مااخوكى ييجى يقولنا وقتكو خلص
ندى: ماهر صاحبك من زمان اكيد تعرف كل حاجه عنه وعن عيلتنا
احمد: انا مالى بماهر انا عايزك انتى تعرفيني بنفسك
ندى بخجل: ماشي انا ندى محمد عندى ٢١ سنه ف سنه رابعه تجاره بابا الله يرحمه وماهر وماما كل حاجه عندى.... احنا كمان مش من هنا بابا وماما من المنصوره ماما دايما على تواصل بخالتى الوحيده ف المنصوره وكانت ساعات بتسافرلها قبل ماتتعب
احمد: ربنا يشفيها يارب ويقومها بالسلامه
ندى: يارب
احمد: طيب عايزه تسألينى حاجه
ندى بخجل: عايزه اعرف علاقتك بربنا ايه
أحمد: انا الحمد لله ملتزم ف الصلاه وليا ورد يومى الحمد لله مبنامش الا لما اقرئه.. وانتى؟
ندى: انا كمان الحمد لله ليا ورد يومى وبصلى
احمد: حافظه القرآن؟
ندى: يعنى مش اوى بابا الله يرحمه كان بيحفظنى بس من ساعة ما مات وانا بقرأ بس مش بحفظ
احمد: انا كمان مش حافظ ايه رئيك نبقي نساعد بعض ونحفظه
ندى بابتسامه: ان شاء الله
احمد: افهم من كده انك موافقه عليا
ندى بخجل: اللى ربنا عايزه هيكون
أحمد بابتسامه: فاكره لما قولتيلى الجمله دى اول مره اتقابلنا
ندى باستغراب: لاء مش فاكره
أحمد: انا بقي فاكر لما سألتك هنتقابل تانى قولتيلى اللى ربنا عايزه هيكون
ابتسمت ندى: انت حافظ الكلام بقي
أحمد: بحفظ كلام الناس اللى بحبهم بس
احمر وجه ندى اكثر وازدادت خجلا
احمد: اه نسيت اوضحلك حاجه..
ندى: ايه
احمد: انا كنت خاطب قبل كده فاكره البنت اللى كانت واقفه ف البلكونه معايا ف خطوبة ماهر
ندى: اه سهيله
أحمد: هى دى ويعنى لتمنى ماتفهميش وقفتى معاها غلط هى اللى جت وقفت معايا لكن انا مبقاش فيه ف حياتى حد... ثم اكمل.. غيرك
ندى ف نفسها: لاء مش قادره حاسه ان مفيش جو ف الاكسچين ايه اللى انا بقوله ده... انا ناقصلى عود كبريت واقلب تنين من السخونيه اللى انا فيها.... ماهر والنبى خش كفايه بقي تعالى عشان خاطرى
يقاطعها من شرودها صوت ماهر
ماهر: هاااا خلاويص
احمد: لسه يارخم
ماهر بضحك: لاء كفايه عليك كده ياسطا
ندى بفرحه ف سرها: انت احسن اخ ف الدنيا اكيد سمعنى يلا بقي كمل جميلك وقومنى خليني ادخل
ماهر:يلا تعالو اقعدو معانا بره
أحمد: شوفى اخوكى مش هيهنينا على حاجه
ابتسمت ندى فى خجل
ماهر:ياعم قوم يلا
......
بعد شويه
ماجده:يلا بقي هنقوم
الام:ليه كده تستنو لسه الغدا
ماهر:اه ده ندى اللى عملاه بإديها
ماجده:ماشاء الله كمان...يلا معلشو مره تانيه وان شاء بكره اكل من ايد ندى لحد اما اشبع
الأم بابتسامه:ان شاء الله
ماجده:يلا يااحمد
وقف أحمد واقترب من ندى وقال:على فكره كان نفسي ادوق من اكلك لكن حماتك مستعجله يلا تتعوض
ابتسمت ندى:ان شاء الله
ماهر:انت بتقولها ايه
احمد:احممم انا جاى اهو ياماما
ضحكت ندى
ماهر:ماشي بس لما نقعد سوا
أنت تقرأ
الهروب من الواقع
Romanceشاب يجلس فى المقابر بجانب صاحبه ويوجد اثر دموع على وجهه يبتسم ويقول: احنا جايين ف الدنيا دى عشان نهرب منها كل واحد بيهرب م الواقع اللى هو عايش فيه ندى بتهرب من واقعها وحزنها للقراءه وانت عايز تهرب من واقعك اللى هو الهموم والمشاكل والمسؤوليه وتسيبنا...
