فتحت الباب ودخلت
ندى: ماماااا أنا جيت....... مامااااا
دخلت المطبخ لتبحث عنها ولم تجدها أصابها الخوف وهى تنادى" ماماااااا"ودخلت غرفتها وجدتها نائمه
ندى: حرام عليكى ياماما خوفتينى..... مامااا اصحى انا جيت
الأم بصوت ضعيف وبألم: حمد الله ع السلامه
ندى بقلق: الله يسلمك في ايه ياماما مالك اول مره تنامى ف الوقت ده
الأم: تعبانه شويه قولت ارتاح وهبقى كويسه ان شاء الله
ندى بخضه: تعبانه مالك
الأم وصوتها يزداد ضعف: مفيش انا هبقي كويسه ان شاء الله
ندى: كويسه ايه بس ياماما انتى مش شايفه وشك باين عليه التعب ازاى وصوتك اللى مش قادره تطلعيه وبقالك اكتى من يومين مبتاكليش لازم تتعبى.... فى ايه ياماما
الأم وهى تحاول انا تخفى تعبها: مفيش حاجه يابنتى انا بس مليش نفس للأكل
ندى: طب انا هقوم اشوف اى اكل ف المطبخ وناكل سوا ومتبوليش لاء علشان هتاكلى مش هسيبك الا لما تاكلى
وقامت قبل ان تسمع منها عدم الموافقه اتجهت الى غرفتها لتبدل ملابسها وذهبت للمطبخ لتبحث عن طعام فوجدته جاهزا ف انتظارها
ندى لنفسها بتأثر: حتى وانتى تعبانه عملتى الاكل ياماما.. ولمعت عيناها بالدموع وقالت: ربنا يخليكى لينا يارب جهزت الأكل ووضعته فى صنيه
ندى: جيبتلك بقي الاكل ع السرير علشان متتلككيش.... ماما انتى نمتى
الأم بصوت ضعيف جدا: مش قادره اكل ياندى
ندى: لاء هتاكلى غلشان تبقي كويسه يلا هناكل وماهر يبقي ياكل لوحده لما ييجي
الأم: بطنى وجعانى مش هقدر احط حاجه فيها
ندى: طب معلشي حاولى علشان بعد الاكل اشوفلك دوا للمغص.. يلا بقي علشان خاطرى
بدأت تاكل باستسلام ومعدتها تعتصر من الوجع وتزداد وجعا كلما مضغط شيئا ثم تركت الملعقه وتألمت كثيرا وبدأت بالسعال"الكحه"وصوتها يزداد
ندى بخضه وخوف: فى ايه ياماما وركضت للمطبخ واحضرت كوب ماء
ندى: اشربى اشربى ياماما يممن شرقتى معلشي.. ولكنها لم تأخذ الكوب وظلت ف الكحه حتى خرج من فمها دم
ندى بخوف وقد لمعت عيناها بالدموع: ماما فيه دم
.........
يرن موبيل ماهر ليعلن عن اتصال من ندى
ماهر: ايوه ياندى انا لسه ف الشغل
ندى ببكاء: الحقنى ياماهر ماما تعبانه اوى وعماله تكح وطلعت دم من بوئها
ماهر: طب اقفلى وخليكى جمبها وانا جاى حالا
............
وصل ماهر للبيت ف اسرع وقت وفتح الباب
ماهر بخضه : ماما مالك ياحبيبتى فى ايه
الأم: برده كلمتيه... مفيش حاجه ياحبيبى انا كويسه هو بطنى بس كانت وجعانى شويه ولما استفرغت بقيت كويسه
ماهر: لاء قومى البسى هنروح نكشف
الام: لاء انا كويسه مش هكشف
ندى: ياماما بقي بطلى عند علشان نعرف ايه اللى عندك ونعالجه كويس
ماهر: قومو يلا البسو وبسرعه علشان نلحق العياده قبل ماتتزحم...... يلا ياماما انا مصمم
.........
ماهر: خير يادكتور
الدكتور بصوت منخفض: ابقى اتصل عليا من الرقم اللى الروشتا
كانت ندى مع والدتها خلف الستاره تساعدها ف القيام من السرير ولم تسمع ماقاله الدكتور
ندى:مالها يادكتور
الدكتور: من الاعراض اللى انتو بتقولوها عندها قرحه ف المعده لو التزمت بالدوا هتبقي كويسه ان شاء الله بس هطلب منكم اشاعه علشان اطمن اكتر
ماهر:تمام يادكتور..طيب هو فيه اكل معين
ندى:هى مبتعرفشتااكل خالص يادكتور وبطنها بيحصلها انتفاخ من اقل حاجه ودايما فيه ترجيع
الدكتور:زى ماقولت تلتزم بالدوا وكل حاجه هتبقي كويسه ان شاء الله
ماهر:تمام شكرا يادكتور
الدكتور:العفو الف سلامه عليها
وبعد نزولهم من عند الدكتور قال ماهر: موبايلى! انا نسيته فوق هطلع اجيبه بسرعه واجى
ندى:طب بسرعه متتأخرش
ماهر: حاضر
......
ماهر:لو سمحت ممكن اخش للدكتور ضرورى
السكرتيره:خير فى حاجه
ماهر:نسيت استفسر عن حاجه بس وعايز اخش بنفسي ممكن
السكرتيره:اتفضل بس بسرعه علشان المريض اللى بعدك
ماهر:شكرا
وخبط ع الباب
الدكتور:اتفضل
ماهر:بصراحه مقدرتش استنى لما اروح وبعدين اتصل خير يادكتور
الدكتور بقلق:خير ان شاء الله اتفضل اقعد
ماهر:حضرتك قلقتنى هى امى كويسه
الدكتور:بصراحه انا مرضتش اتكلم ادامهم علشان ميتخضوش وانا لسه مش متأكد
ماهر:خير يادكتور انا كده اللى بتخض
الدكتور:والدتك عندها قرحه ف المعده زى ماقولت بس انا شاكك ف حاجه تانيه علشان كده طللت اشاعات
ماهر:والنبى يادكتور وضح علشان مش فاهم حاجه
الدكتور:انا الحقيقه شاكك ف ورم
ماهر:ورم!!!
الدكتور:بس احتمال يبقي حميد
ماهر بحزن:واحتمال يبقي خبيث
الدكتور محاولا طمأنته:واحتمال ميبقاش فيه اصلا وشكى مش ف محله..علشان كده تعمل التحاليل ف اسرع وقت علشان لو لاقدر الله فيه حاجه نلحق نعالجها قبل ماتزداد سوء
ماهر: طب اجي لحضرتك امتى تانى
الدكتور:اول اما تعمل الاشاعات هات الوالده وتعالى
ماهر:شكرا يادكتور
الدكتور:انا عايزك تتمالك نفسك كده احنا لسه مش متأكدين وانا موجود ف اى وقت
ماهر:ان شاء الله خير عن اذنك يادكتور
......
ندى:ايه اللى اخرك كده الدنيا ساقعه وماما مش قادره تقف
ماهر محاولا تمالك دموعه: م معلشو اصل الدكتور كان بيوصينى ع العلاج و و قالى لازم نلتزم بيه ونروحله تانى
ندى:مالك ياماهر
ماهر:مالى!!!يلا علشان ماما تروح ترتاح شويه
......
بعد شويه
ماهر:ماما خشي ارتاحى وانا هنزل اجيب العلاج واجى بسرعه
الام بصوت ضعيف:خليها لبكره ياماهر العلاج مش عيطير يعنى
ماهر:ماما انتى سمعتى بنفسك الدكتور قال لازم نلتزم بالعلاج واسمعى الكلام علشان خاطرى
ندى:متخافش انا مش هخليها تفوت اى معاد للدوا انا مش هروح للكليه تانى لحد الامتحانات وهبقي معاكي ياست الكل
الام بدموع:ربنا يخليكو ليا يارب ولا يحرمنى منكو ابدا
ماهر وهو يرتمى بحضنها:ولمعت عيناه بالدموع ولا يحرمنا منك ابدا يارب ان شاء الله هتبقي كويسه وهتخفى
الام وهى تربت على ظهره:ان شاء الله ياحبيبى
ثم قبّل يدها
الام: مالك يابنى في ايه
ماهر وهو يمسح دموعه: مفيش انا بس زعلت لما شوفتك تعبانه ممكن بقي متزعلنيش اكتر وتاخدى العلاج ف مواعيده؟ وهنروح بكره نعمل الاشاعات اللى الدكتور طلبها
الام: حاضر ياحبيبى ان شاء الله
ماهر: يلا انا نازل مش هتأخر
ندى: مع السلامه
........
يرن موبيل ماهر ليعلن عن اتصال من احمد
ماهر: الو
احمد: اخيرا تكرمت علينا ورديت
ماهر: معلش كنت مشغول شويه ومعرفتش ارد عليك
احمد: ماشي ياعم المشغول مال صوتك
ماهر: مفيش
احمد: على اخوك برده الكلام ده... انت فين الاول جايلك وعندي ليك مفاجئه انما ايه هتبسطك اوى
ماهر: خير؟!
احمد: ياعم قول انت فين لو ف البيت تعالى عند الكوبرى
ماهر: لاء عارف الصيدليه القريبه م الكوبرى
احمد: حافظها
ماهر: تعالى عندها
احمد: خلاص مسافة السكه
........ بعد شويه..........
احمد: تنتراااارااااااااا
ماهر: ايه ده بتاعت مين العربيه دي
احمد: مانت لو مهتم كنت رديت على اتصالاتى علشان تيجي تنقيها معايا
ماهر بفرح: بجد!!! الف مبروك ياحبيبى جيبتها منين دى يافقرى
احمد: فقرى!!!! ده انت متعرفنيش بقى
ماهر: ولااااا اوعى تكون سارقها
احمد وهو يضحك:سارقها مين يااهبل.....انا جيبتها بالفلوس اللى كنت هجهز بيها شقتى انا وسهيله
ماهر:طب والشقه
احمد:خلاص بقي لما تيجى بنت الحلال ابقي احوشهم تانى
ماهر:مبروك عليك ياصاحبى
احمد:الله يبارك فيك ياحبيبى...دى بقي هزفك فيها انت ومريم
ماهر بابتسامه:تسلم ياخويا
احمد:مالك يابنى فيك ايه
ماهر:مفيش حاجه
احمد: قول عشان مليش حيل اتحايل وهتحكي ف الاخر وتعالى نقعد ف حته
ماهر:لاء انا هخش هجيب علاج م الصيدليه
احمد:علاج!!خير مين تعبان
ماهر بدموع:ماما
احمد:الف سلامه عليها مالها
.............
ندى:الو
مريم:اتصلت بيكى العصر مبترديش ليه
ندى:مكنتش فاضيه
مريم:طب انا جايه بكره استنينى كالعاده
ندى:وانا مش جايه
مريم:ليه؟
ندى:عادى هقعد لحد الامتحانات
مريم:والمحضرات وانا؟
ندى:انتى مالك
مربم بمسكنه:هتسبينى اروح لوحدى ياندوش
ندى:ايه يعنى مانتى بتسبينى اروح لواحدى ومبتكلمش وبعدين مانتى عندك صحابك كده كده بتسبينى وتقعدى معاهم
مريم:الله الله انتى بتغيرى ولا ايه
ندى:لاء هغير من ايه......بقولك سلام دلوقتى ماما عايزانى هبقي اكلمك بعدين
مريم:طب......الو! الو!
مالها دى ايه اللى حصل
.................
احمد: طب اهدى واخذه ف حضنه ان شاء الله هتبقي كويسه والله انت بتقدر البلا قبل وقوعه ليه
ماهر بدموع: بقولك الدكتور قالى انها نفس الاعراض وانا مش هستحمل اخسرها كفايه خسرت ابويا انا مليش غيرها هى وندى
احمد:اجمد بقي كده وان شاء الله خير والله وربنا يخليهوملك يارب وتبقو مع بعض دايما بس اهدى بقي
ماهر: يارب يارب
احمد: يلا قوم اوصلك وروح وكلمنى بكره وانت رايح تعمل الاشاعات وانا هاجى اوصلكو
ماهر: لا ياحبيبى تسلم مش عايز اتعبك
احمد: تعب ايه ياعبيط انت امك مش حمل مواصلات وهى تعبانه شوفت بقي ربنا بيحبك ازاى جيبت عربيه جديده علشان تبقي تحت خدماتك
ماهر: مش عارف اقولك ايه
احمد: قولى بحبك يااحمد
ماهر بضحك: ماشي بحبك يااحمد
احمد: ايوه كده يابنى اضحك وكل حاجه هتبقي تمام.. يلا قوم
وركبو العربيه
ماهر: صحيح نسيت اقولك
احمد: ايه
ماهر: انا روحت ل ابو مريم الشغل
احمد: والله؟ امتى
ماهر: النهارده الصبح
احمد: وعملتو ايه
ماهر: بصراحه راجل محترم ورحب بيا وفهم ظروفى
احمد: وبعدين قولتله ايه
ماهر: قولتله انى خريج تجاره قالى على كده شوفتها ف الكليه قولتله لاء انا متخرج من بدرى مكنتش شوفتها وفهمته انها صاحبة اختى وشوفتها معاها وكده
احمد: ااه وقالك ايه
ماهر: قالى بتشتغل ايه
احمد: محاسب ف بنك
ماهر: وبعدين قالى شرفنى ف البيت انت ووالدتك
احمد: وهتعمل ايه
ماهر: اخلص بس موضوع ماما وهكلمها علشان هى لسه متعرفش حاجه
احمد: اكيد طبعا هتفرح ولعلمك ده هيحسن من حالتها النفسيه وهيجيب نتيجه مع الدوا
ماهر: بجد
احمد: اه طبعا وهتبقي كويسه ان شاء الله
ماهر: ان شاء الله
أنت تقرأ
الهروب من الواقع
Storie d'amoreشاب يجلس فى المقابر بجانب صاحبه ويوجد اثر دموع على وجهه يبتسم ويقول: احنا جايين ف الدنيا دى عشان نهرب منها كل واحد بيهرب م الواقع اللى هو عايش فيه ندى بتهرب من واقعها وحزنها للقراءه وانت عايز تهرب من واقعك اللى هو الهموم والمشاكل والمسؤوليه وتسيبنا...
