22.Bölüm

3.8K 141 9
                                    


SELAM KUZULAR

İyi okumalar <3

İyi okumalar <3

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"BODRUM"

Gözlerimi zar zor bir şekilde alarmın sesiyle açtım. Yataktan kalkıp lavaboya gittim ve aynada kendime baktım. Gözlerim kıpkırmızı olmuştu ağlamaktan. Gece mezardan geldikten sonra full ağlamıştım

Lavaboda işimi halletikten sonra çıkıp mutfağa gittim ve bir iki şey atıştırdım. Daha sonra üstümü giyindim ve valizimi alıp evden çıktım arabama bindim.

Bugün uçağım olduğı için şirkette biraz oyalanıp direk çıkacaktım. Şirkete gitmemdeki amaç Yusuf denen adamın orda mı değil mi diye görmek

Çünkü şirketi devraldığımdan beri ortalıkta yoktu. Şirketin önüne geldiğim de her zamanki gibi anahtarı park etmeleri için verdim

Asansöre binip odama çıktığım da Çağrı'ı gördüm masasında kırmızı güller vardı. "Hayırdır güller ne alaka" dediğim de başını kaldırıp beni gördü. "Ne biliyim sana gelmiş al" dediğin de kaşlarımı çattım

Durup dururken gül ne alakaydı. Gülleri masadan alıp içine baktım not var mı diye ve baktığım da notu gördüm

İzmirde görüşücez güzel bayan
Mert'e selamlar

Gene o gizemli kişi ve asıl olay Mert'i tanıması

Selam yollamasına göre Mertte onu tanıyor. Bir dakika yoksa

Hayır olamaz değil mi

Eğer o olsa beyaz gül yollardı eminim

Atlas Özgür'ün ondan yardım istediğini söylemişti. Eminim ki Atlas ve Mertte tanışıyordu. Ama dediğim gibi Atlas olsa beyaz gül yollardı eminim.

"Kimden gelmiş" Çağrı'nın sesiyle düşüncelerimden çıktım "Hayranlarım bitmiyor" diyip gülümsedim "Egolu" diyip işine geri döndüğünde omuz silktim

"Bugün gidiyorum bu arada eğer önemli imzalanıcak bir şey varsa odama yolla. Çünkü çok durmayacağım" dedim ve Yusuf'un odasına adımladım

Çağrı arkamdan 'nereye' diye bağırdığın da arkama bakmadan el salladım sadece

Odanın önüne geldiğim de kapıyı çalmadan içeri daldım. Ama düşünüğüm gibi boştu. Odayı ufak bir kurcalamaktan zarar gelmezdi

Masanın başına gidip çekmecelerdeki dosyalara baktım ama işime yarayan bir şey yoktu. Tam çekmeceyi kapatacakken odanın kapısı açıldı. Kafamı kaldırıp baktığım da Can'ı gördüm

AVİLAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin