KARANTINA Güneşin hikayesi

1.Bölüm:GÜNEŞ BOYSAN

Selam canlarım, bu yazdığım ilk kitap ve Beyza Alkoç'un yazdığı KARANTINA kitabının devamını getirmek istedim umarım beğenirsiniz...
_ _ _

Merhaba, ben Güneş Boysan 18 yaşımdayım ve  Zeynep Boysan ve Onur Boysan'ın oğluyum.
Birde ablam var Gece Boysan benden 1-2 yaş büyük.

Sabah saat 09;07 gibi uyandım biraz telefonla oynadıktan sonra kalkıp duş aldım.Duştan sonra üzerime beyaz sweatshirt ve siyah kot pantolonumu giydim.Saçlarımı yaptıktan ve parfümümü sürdükten sonra aşağı indim.

Mutfaktan annemin şarkı söylediğini duydum bu şarkı hepimizin çok sevdiği grubun şarkısıydı Yedinci Ev-Sevsene beni.
Mutfağa girerken bende şarkıyı söylemeye başladım "kalbimde dolaşmadan canım diyemezsin bana."
Annem beni görünce ona gülümsedim ve
"günaydın dünyanın en güzel annesi." dedim annemde bana sarılırken "günaydın dünyanın en yakışıklı erkeği."Annem sözünü bitir bitirmez babamın mutfağa girerken "demekki  dünyanın en yakışıklı erkeği ha?" Diyi verdi annemle biri birimize bakıp güldük.Ve ben konuşmaya başladım "öncelikle günaydın babacığım ve evet dünyanın en yakışıklı erkeği benim." Dediğimde babam hemen konuşmaya başlamıştı "e tabi aynı bana çekmişsin olsun bu kadar."Dediğinde hepimiz birden kahkaha attık.

"Aaaa"birden bire yukardan gelen ablamın çığlığı ile hepimiz koşarak yukarıya çıktık.

Onur:"Gece ne oldu kızım iyi misin!?"

Gece:"ben iyim baba ama kocaman bir böcek gördüm!"

Zeynep:"hani nerede?"

Gece:"masanın üzerindeydi!"

Hepimiz etraftı kontrol ederken birden o böceği gördüm, evet aslında bende korkmuştum ama cesur olmalıyım derken birden bana doğru gelmeye başlamıştı!Annemin arkasına saklamdım ve "anneciğim!" bu seferde ben bağırmıştım.
Böceği babama gösterdim.Babamda böceği öldürmüştü.Ablam ve ben rahatlamıştık ama bu ablamla dalga geçmeyeceğim anlamına gelmezdi
"abla abla şimdiye çoktan kahvaltı etmiştik ama sen  küçücük bir böcek yüzünden çığlık attın."diyip gülmeye başladığımda ablam gayet ciddi bir şekilde konuşmaya başladı "o küçük böceği görümce annemin arkasına saklanan kimdi?"
Birden gülmeyi kesitim ve bir şeyler uydurmaya başladım "şey ben sizi denemek için yoksa korkmuyordum."Ablam annemlere bakarak
"yav he he bizde yedik."O sırada babam konuşmaya başladı "çoçuklar biz sizin yaşlarınızdayken çok daha kötülerini yaşadık."Ve annem babamın cümlesini devam ettirdi "ama hiç bir zaman biri birimizden vaz geçmedik çünkü biz mahşerin dört atlısıydık ve halada öyleyiz."

Birden kapı zilinin çaldığını duydum ve açmak için aşağı indim kapıyı açtığımda Burak ve Mert amcalarımı gördüm yanlarında Burak amcamın kız kardeşi Nilsu ablamda vardı.

Güneş:"hoş geldiniz."

Mert & Nilsu:"hoş bulduk."

Burak:"hiç hoş bulamadım Güneşçiğim 1 saattir kapıdayız.Sizi telefonla hepinizi tek tek aradık acanda yok ağaç olmamızı saymıyorum bile."Burak amcam söylenirken annem araya girdi,

Zeynep:"bizim Gece kocaman bir böcek görmüş
ve o böcekte bizim evi yemek üzereymiş."dedi ve hafiften gülmeye başladı.

Gece:"anne!"ablam annemin koluna hafifçe vurdu.

Onur:"hoş geldiniz hadi masaya geçin yoksa hepiniz geç kalıcaksızın!"

Güneş:"eyvah okuldaki ilk günüme geç kalamammm!"Hızlı adımlarla masaya ilerledim ve hemen masaya oturdum.Diğerleride bana gülerek masaya doğru geliyorlardı.Bu gün çok heyecanlıydım
üniversitedeki ilk günüm yeni arkadaşlar, yeni okul ve daha bir sürü yep yeni şeyler beni bekliyordu...

_ _ _

Tekrardan selam canlarım, umarım ilk bölümü beğenmişsinizdir.İlk bölümlerde aksiyon yaşanmayacak ama ilerki bölümlerde acaba Güneşin başına neler gelicek?Oy vermeyi ve yorumlarda fikirlerinizi yazmayı unutmayın.
İyi günler...<33