7.Bölüm:Öğrencimiz...

317 10 0
                                    

Multimedya: Açelya İnce

Yazarın anlatımıyla...

Pazartesi günü...

"Uyan artık uykucu! Yoksa geç kalıcaksın!" Güneş telefonundan gelen sesle uyanmaya çalışıyordu. Telefonundaki ses kendi sesiydi. Kendi sesini alarm yapmıştı. Alarm olarak zil sesi koymaktan ve şarkı koymaktan Güneş için çok daha iyiydi. Güneş yavaş yavaş kendine geldi her Pazartesi zamanki rutinini yaptı ve aşağı indi. Kahvaltı hazırdı. Güneş annesine " Günaydın Güzellik." Diyerek yanağından öptü. "Günaydın tatlım." Dedi Annesi.
"Anne bana bir sandviç hazırlar mısın canım yemek istemiyor"
"Tamam tatlım. İyi misin peki?"
"İyim anne, sadece yemek istemiyorum."
"Tamam, sen geç sandviçin 5 dakikaya geliyor."
"Okey"

Güneş sandviçini beklerken kapı çaldı. Gelen Onurdu elindeki çantadan simit kokusu geliyordu. "Hoş geldin baba." Dedi Güneş çantayı almak için elini uzatırken. "Hoş buldum." Onur Güneşe çantayı verdi. "Oo burnuma mis gibi kokular geliyor." Dedi Gece, Onur ve Güneşin yanına doğru ilerlerken.
"İşte o konuda çok haklısın ablacığım."
"Hadi masaya geçin." Zeynep masaya tabakları yerleştirirken seslendi.
"Onur, simitleri bana ver hazırlayıp getiriyorum."
"Dur ben sana yardım ediyim."
"Gerek yok iki dakikalık iş Onur."
"İyi peki. Ee çoçuklar nasılsınız?"
"Eh işte yine bir Pazartesi günü nasıl olunursa öyleyim baba." Gecenin sesinden ve yüz ifadesinden isyan ettiği belli oluyordu.
"Öyle deme ya, bu gün bize yeni öğrenci gelicekmiş baba." Dedi Güneş heyecanla.
"Hm dur tahmin ediyim yeni öğrencimiz kız değil mi?" Sordu Gece. Kardeşini tanıyordu, yoksa öğrenci geleceği için heyecanlanmazdı.
"Nasıl anladın?" Sordu Güneş.
Onur şöyle dedi "Oğlum ben bile anladım. Lisedeykende böyleydin yeni öğrenci kız olunca heyecanlanırdın hep."
"Hıh işte bak nasıl anlamışım gör." Gece Onura göz attı.
"Aferin beni iyi tanıyorsunuz. Ama liseyi bitirdiğimden beri pek ilgilenmiyorum o işlerle."
"Aa neden? Hasta mısın?" Gecenin sorusuna cevap verdi hemen Güneş. "Hayır MaaşAllah turp gibiyim, ve ayrıca bu aralar ilgilenesim yok."
"Ne hakkında konuşuyorsunuz?" Sordu Zeynep simitleri bırakıp yerine geçerken."
"Güneşlerin sınıfın yeni öğrenci gelicekmiş onu konuşuyorduk sevgilim."
"Hm ismi ne?"
"Bilmiyorum anne Açelya tanıyormuş ama bize söylemiyor. Açelya dışında şimdilik hiç birimiz tanımıyoruz."
"Tanışırsınız oğlum."
Güneş başını onaylarcasına sallayıp tostundan bir ısırık aldı.
"Mm ellerine sağlık canım annem."
"Afiyet olsun oluşum."

Güneşin anlatımıyla...

Kahvaltıdan sonra Serkanı aradım. Serkan Açelyayla yakın yaşadıkları için Açelyayı almış okula en yakın ben olduğum içinde yolun üstünden benide almasını bekliyordum. Siyah Porsche Taycanı gördüğümde onlara el salladım.
"Günaydın çoçuklar." Dedim
"Günaydın kardeşim" Dedi Serkan.
"Günaydın Güneş."
"Ee hadi sürsenize."
"Bir kişi daha gelicek." Dedi Serkan.
Sorarcasına bir bakış attım Serkana.
"Bende kim olduğunu bilmiyorum, Açi banada söylemedi." Diye devam etti Serkan.
"Gelince görürsünüz. Durun ben şu kızı bir arıyım."
Telefonunu çıkardı Açelya ve kim olduğunu bilmediğimiz anonim kişiyi aradı.
"Alo, kızım neredesin hepimiz seni bekliyoruz."
"Binanın içinden çıkıyorum, hatta çıktım. Ne tarafa doğru geliyim?"
"Sen sokağın başına doğru çık orada siyah bir Porsche görüceksin."
"Çıktım, heh gördüm kapat geliyorum."
"Geliyormuş."
Görmek için çama bakmadım nasıl olsa gelince görecektim. Ben telefonumla ilgilenirken Serkan
"Oha!" demesinle başımı kaldırdım.
"Ne var Serkan?" Derken kapı açıldı. Kimin geldiğine baktığımda tepkim Serkanınki gibi olmuştu.
"Selam." Dedi Dünya.
"Selam tatlım." Dedi Açelya Dünya'ya dönüp gülümseyerek.
"Özür dilerim sizleri beklettim."
"Sorun değil." Dedi Serkan.
Ben hala yeni öğrencinin kimliğine şaşıyordum. Üstelik kız bana bu kadar yakın yaşarken.

Yaklaşık 7-8 dakikalık yolun ardından arabadan indik. Diğerleri ile ilerlerken aklıma gelen bir detayla Dünya'ya döndüm "Dünya sen hangi sınıftasın?" Sordum. Bizim sınıfta olduğunu söylerse düşüp bayılacaktım. "Sizin sınıftayım." Diyerek sorumu cevapladı. "İyiymiş." Dedi Serkan kolunu omuzuma atarken. "Aynen." Dedim bende. Tamam az önce abartmış olabilirim bayılmadım çok şükür.

Sınıfa girdiğimizde herkes hocayı bekliyordu ve sohbet ediyordu. Yelda, Ada ve Efenin oturduğu yöne doğru yöneldik. "Good morning my bro's!" Derken Serkan kollarını iki yana açmıştı. "Günoo."
Dedim bende arkasından. Herkes günolaştı işte. Sonra hoca gelmeden biraz Dünyayla tanıştık. Arabada sessizlik vardı o yüzden Açelya hariç hiç birimiz Dünya hakkında bir şey bilmiyoruz. Bizim aksimize Dünya bizi tanıyor gibiydi Açelya söz etmiş gibiydi. Dünyayı biraz tanıdıktan sonra English teachergilimiz sınıfa girdi. "Good morning class!"
Dedi. "Good morning miss Seda." 
"How are you today?"
"I am fine thank you."
"Okay sit down please."
Ingilizce derslerini işte bu yüzden sevmiyordum sürekli İngilize konuşmak zorundaydık. Anca çok ihtiyaçımız olduğu zaman Türkçe konuşucakmışız.
"we have a new student" dedi Seda hoca. Dünyayı Açelyanın kulağına "yeni öğrenci olmanın bu yanını hiç sevmiyorum." Dediğini duydum. Açelya kıkırdadı.
"Dünya, please introduce yourself."
Dünya kendini tanıttı ve yine oturdu.
Açelya ve Dünya kuzen olmalarına rağmen hiç benzemiyorlardı. Açelya sarışın mavi gözlü, Dünya ise esmerdi.

Efe ve Serkan ikiside bana bakıp gülüyorlardı.
Bende ne var bakışımı attım. Söylemeyince "söylesenize abi üzerimde bir şey mi var ne?"
"Var var." Dedi Serkan sırıtarak.
"Ne var? Neremde var?"
Efe "Kalbinde var." Diyince o zaman ne olduğunu anlamıştım.
"Lan! Dersin ortasında dikkatimi dağıtmayın sınavlar yaklaşıyor."
"Konuyu dağıtmaya çalışma. Dersten sonra konuşacağız artık kaçamazsın."
"Hıhı" dedim susmaları için, ama sanırım bu sefer kaçamayacaktım.

_ _ _

Selam! Bölümü 3 hafta önceden yazmaya başlamıştım. Ama okul, sınavlar falan derken anca yazdım. Tabi üşengeçliğimde var arada. Resmen tatilden tatile yazıyorum bölümleri. Kusura bakmayın. Bu arada artık bölüme direk gireceğim sonda da böyle bişiyler yazcam işte. Gelecek bölümüde tatilden sonra yazmaya başlarım diye düşünüyorum. 1 haftalık tatilin tadını çıkaralım dicemde korona yüzünden tat mat alamıyom. Neyse hadi bbs.

KARANTINA Güneşin hikayesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin