KARANTINA Güneşin hikayesi

3.Bölüm:Gece ile Nilsu nerede?

Slm, kitabı uzun zamandır üşengeçlikten yazmıyordum şimdi yazıcam umarım bölümü beğenirsiniz iyi okumalar..

Multi medya: Serkan Güngör
_ _ _

Biz bizimkilerle nereye katılsak diye düşünürken okulun hoparlöründen bir kadının sesi duyuldu "hepiniz okulumuza tekrardan hoş geldiniz, sizleri okulumuzda görmek bizim için bir mutluluktur okulumuza yeni gelen 1.sınıflarımız okulu gezmek için kafeteryanın çıkışına gidiniz. Ben yani okulunuzun müdüresi size okulumuzu gezdireceğim."Kadının sesini önceden duymuş gibiydim sanki ama yanıldığımı sanarak düşüncelerimden vazgeçtim.
"Müdüre hanımı aranızda daha önce göreniniz oldu mu?" diye sordu Serkan, Ada başını sağ sola salladı.
"Hayır sadece isminin Damla olduğunu biliyorum."
Dedi Açelya."Hadi kalkalım." Dedim kalktık ve kafeteryanın çıkışına doğru gittik.
Yeşil gözlü gözlüklü sarı saçlı bir kadın geldi yanımıza 30lu yaşlarının sonlarında gibiydi.
Bize okulun koridorlarını gezdirirken okulumuzun tarihini anlattı duvarlara asılı bir kaç fotoğraf vardı Damla hanımın da dediği gibi bunlar okulumuzun kurucularıydı.
Okulun içi çok güzeldi öğrenciler her yerdeydiler.
Yeni insanlarla tanışmak için heyecanlıydım.

...

Okul erkenden bitmişti bizde bunu fırsat bilerek bizim kafeye gittik."Hoşgeldiniz çoçuklar geçin oturun bir şey ister misiniz" diyerek ananem bizi karşıladı. "Hoşbulduk anane."
"Hoş bulduk Sahra teyze." Hepimiz kendimiz koltuklara atmıştık ilk günden bitmiştik.
"Kim gelmiş Sahra?" "Güneş ve arkadaşları geldi."
"Hoş geldiniz çoçuklar ne yer ne içersiniz?"
"Hoşbulduk ben bir limonlu soda alıcam."
Dedim sıcaktan boğazım kurumuştu.
"Siz çoçuklar?"
"Ben portakal suyu istiyorum."Dedi Ada, hemen arkasından Yelda da aynısından istedi diğerleri de siparişlerini vermişlerdi.
"Eee ilk gününüz nasıl geçti?"
"Yorucu daha ilk günden bittim." Açelya ciddi misin der gibi baktı yüzüme.
"Aslında o kadar da yorucu değildi."
"Alın bakalım."
"Teşekkür ederiz."
"Afiyet olsun."
Kafenin kapısı açıldı gelen babamlardı
"hoş geldiniz."
"Hoş bulduk Güneşim."
"Hoş bulduk."
"Amcamgiller yok mu?"
"Onlar Burak amcanlarda beni bekliyorlar, hadi bende gidiyorum görüşürüz."
"Görüşürüz sevgilim."Babam çıkıp gitti.
"Onur nereye gitti kızım?"
"Buraklara gitti anne, video oyunu oynama günleri."
"Tamam kızım. Bir şey içer misin?"
"Hayır anne.Güneş ablan ve Nilsu'yu gördün mü?"
"Hayır  görmedim gelirler birazdan."
"Aradık telefonlarıda kapalı."
"Aa okulu aradınız mı?"
"Aradık anne 30 dakika önce çıkmışlar." Dedi annem endişelenerek. Yelda annemin rahatlaması için "şarjları bitmiştir onlarda kafeye gelirler belki."
"Yo belkide kaçırılmışlardır yada kaza olmuştur daha da kö-" Yelda susması için Serkanın ağzını kapatırken sabır çekiyordum.
"Anne sen şu malın dediğine bakma, Serkanın hayal dünyası işte."
"Yoo hayal meyal değil bunlar ihtimal abi"
Efe Serkanın koluna susması için vurdu.
"Anne biz dışarı çıkıyoruz ablamları buluruz belki."
"Tamam, dikkatli olun."

"Serkan abicim sen beyin yoksunu musun?" Dedim ona ters bir bakış atarak.
"Ama bunlar ihtimaller her şey olabilir."
Hepimiz ona inanamıyormuş gibi baktık.
"Bari annemin yanında saymasaydın ihtimallerini."
"Aynen sana beyin bağışı kampanyası mı yapsak?"
Dedi Efe bir kaşı havadayken, Serkan gözlerini devirdi. "Tamam abi bir daha da size ihtimallerimi saymam hı." Sekan trip moduna giriyordu o bizim kızlardan bile kötü trip atar.

"Dikkat et" Arkamızdan gelen sesle arkamızı döndük ve onları gördük. Yarım saattir ortalarda olmayan Ablamları. Nilsu ablanın ayağı kanıyordu. Ablamında bitkin gözüküyordu...

_ _ _

Hi, mahşerin atlıları sizce Gece ile Nilsu'nun başına ne geldi? Umarım bölümü beğenmişsinizdir.
YB'yi hemen yazmak istiyorum ama sınavlarıma çalışmalıyım.
Sınavlar bitince daha çok bölüm gelicek.
Kendinize iyi bakın öpüldünüz:3