KARANTINA Güneşin hikayesi

20.bölüm:Piknik

La ben resmen her gece bölüm yazıyorum.
Ama bu gece bölümü bitirmiycem gibi geliyor.  Uzatmadan hdi okumaya. İyi okumalar.

_ _ _

Gecenin sonunda Dünya Ayazın, Gece benim arabama binmişti.

"Siz ne zamandır birliktesiniz?"

"2 yıl."

"Neee!? İki yıl mı nasıl?"

"Beraber aynı liseye gidiyorduk. Sonra lise mezuniyetinde bana açılmıştı. Bende kabul ettim."
Dedi ablam.

"Bize neden söylemedin?" Diye sordum.

"Uzak mesafe ilişkisiydi, yürümez diye düşünüyorduk. Sonra da hiç söyleyemedik zaten. Ama en kısa zamanda annemlere söyleyeceğiz."
Diye açıklama yaptı.

"Bak ben haklıydım, Dünyayla sevgili olacağınızı biliyordum."
Dedi.

"Aferin alkış." Dedim gülerek.

"Teşekkür ederim efendim." Diye karşılık verdi.

Eve aynı anda vardık. Bizim kapının önünde vedalaştıktan sonra içeriye girdik.

Annem, annaannem ve babaannemgiller de bizdeydi. Ve tabiikide olmazsa olmazlarımız amcalarım.

Hoş geldinleştikten sonra annem konuyu açtı.
"Güneş nasıl geçti anneciğim?"

"İyi geçti."

"Yani?" Diye sordu annem.

"Ne hakkında konuşuyoruz?" Dedi babaannem.

Bende uzatmadan hemen söyleyi verdim.
"Biz Dünya'ya sevgiliyiz!"

"Aa çok sevindim."

"Tebrikler."

"Biliyodum."

"Sonunda."

Ve buna benzer şeyler söylediler.

Sabah...

"Evet işte hazırım." Dedim sıktığım parfümü yerine koyarken.

Saate baktım ve hemen aşağı indim.

Yaklaşık iki dakika sonunda Dünyada inmişti.

"Günaydın evim."

"Evim mi?"

"Evet, hani biz dünyada yaşıyoruz ya."

"Hee o zaman, sanada günaydın ışığım."

"Işığım ha, sevdim bunu."

Hava güzel olduğundan okula elektrikli scoterla gittik.

Okula el ele girdiğimizde bizi gören bizimkilerin yüzlerini görmeliydiniz.

"Oha şuraya bakın." Dedi Serkan.

"Oha." Dedi hepsi bir ağızdan.

"Günoo."

Dediğim şeye cevap vermeden hemen sorulara başladılar.

"Ne ara?"

"Nasıl?"

"Nerde?"