BTH THI SIB SĀM

220 4 0
                                    


CHAPTER THIRTEEN

HINDI MALAMAN ni Anurak kung anong magiging reaksyon. Ilang beses siyang napakurap dahil sa tinanong ng binata. He even opened his mouth but no words came out. Why the heck am I like this? It was an easy question for freak's sake!

Nanatili namang nakayuko si Worachet at dahil sa papalubog na araw ay napansin pa niya ang pamumula ng tenga nito. Mas lalo naman siyang walang masabi.

"I ahm..." Napaangat ng tingin sa kanya ang binata at halatang nagkaabang sa sasabihin niya. "Wha-What for?"

Napakamot naman ng batok si Worachet saka hindi makatingin sa kanya. "Y-You told me earlier th-that we shouldn't be talking about p-personal topics during school hours, s-so I thought that... that it would—" He cleared his throat. "—be okay if... if we talk about it after school?"

Nanatiling nakatitig si Anurak kay Worachet. Ilang beses na naman siyang napakurap. Get a hold of yourself, Anurak! he scolded himself. Napatikhim naman siya bago sumagot. "O-Okay."

Agad namang napatingin sa kanya ang binata sa ngumiti. "Thank you, ajarn." Bigla itong natigilan. "But can I get my uniform back at my locker first? I promise that it won't take too long."

Tumango lang naman siya saka tuluyang nagpaalam sa kanya ang binata, saka lang siya nakahinga nang maluwag. Agad niyang kinuha ang phone niya mula sa bag saka tinawagan ang pinsan.

(Hey, Oppa! Where are you? Kanina pa tapos ang klase mo ah. Ba't wala ka pa—)

"Go home without me."

Agad natahimik ang nasa kabilang linya. (Say that again.)

"I said go home without me."

Ilang saglit pa ulit ang lumipas bago nagsalita ang kausap. (What?)

"Narae—"

Mahinang natawa ang pinsan. (I was just kidding, Oppa. Ito naman hindi mapagtripan eh.) Muling tumawa si Narae. (But anyway, may I ask why?)

Anurak let out a sigh. "I ahm... Worachet asked me out—" Napatigil siya nang biglang tumili ang pinsan.

(OMG! Aalis na ako! Maiwan na kita, Oppa ha? Good luck sa date. Have fun. Babye!) Bigla nitong ibinaba ang tawag kaya napailing siya.

Ilang saglit lang siyang naiwang nakatulala nang makita niya ang tumatakbong si Worachet. "You got what you needed?"

Nakangiti itong tumango saka natigilan at nahihiyang tumingin sa kanya. "I-I actually don't have a car, Sir."

Hindi niya mapigilang mapangiti. "That's fine. Where are we grabbing a coffee?"

Worachet shyly bit his lower lip. "Ahm... I actually don't know, Sir."

Kaysa mainis ay mahinang natawa si Anurak. He found his gestures and words cute. Napailing naman siya sa naisip. "I know a place. It's just nearby. We can walk to get there." Lumiwanag naman ang mukha ng binata bago muling napasimangot. At pansin na pansin iyon ni Anurak. "What is it?"

"Are the coffees there expensive, sir?"

Umiling naman si Anurak. "They're affordable and delicious."

Muling napangiti si Worachet. "That's great to hear."

Nagsimula na silang maglakad papunta sa coffee shop. "So, what are we supposed to talk about?"

Worachet took a deep breath. "Ahm... What are Miss Narae's likes and dislikes?" tanong nito saka nagsimulang mamula ang mukha.

Aggressive Lover [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon